عجله برای تغییر (قسمت چهارم – 2)

سلام و درود .

هدف اصلی زندگی کردنه . 

لاغری با ذهن باید آسون باشه . 

در تغییر عادت عجله نکنیم . 

هدف ما برنامه ریزی ذهنه .

وقتی زودتر از ذهن به آموزشها عمل کنیم این ما هستیم که داریم انجام میدیم . 

من در این فایل فهمیدم به تنهایی حرکت کردن من فایده نداره . چون هنوز ذهنم آماده نشده خسته میشم . عجله نکنم و تغییرات بزرگ ایجاد نکنم . چون موقته و رها میشه .

تغییرات باید کوچیک باشه اما مستمر . 

گوش دادن فایلها یه تغییر کوچک و مستمره . 

خوردن بر اساس زبان بدن یه تغییر کوچک و مستمره . 

من وقتی به زبان بدنم توجه می کنم دیگه پرخوری نمی کنم . 

چون تونستم پرخوری رو هم طبقه بندی کنم .

پرخوری ذهن 

پرخوری احساس 

پرخوری جسم . 

وقتی نیاز من به خوردن برطرف میشه ، از طریق تغییر مزه غذا اون رو حس می کنم . حس ذائقه ی من خیلی به من کمک می کنه . حسی که اصلا و ابدا در مسیر چاقی مورد استفاده نیست .

 من در مسیر چاقی به تنها چیزی که توجه نمی کنم مزه غذاست . 

اینم یه نکته دلپذیره که ذهنم رو متقاعد می کنه که رفتار متناسب کننده انجام بدم و به ذهنم اعلام می کنم عمل از طریق زبان بدن خیلی لذتش بیشتر از عمل از طریق پرخوری کردن و زبان چاقیه . 

من با  گوش دادن و عمل کردن در حقیقت دارم بهترین برنامه رو به ذهنم میدم تا اون برنامه رو به عادت تبدیل کنم . 

لاغری با ذهن خیلی آسونه . چون وقتی فرمولهای جدیدی ایجاد کنم این فرمولها تبدیل به عادت میشه . چون که دارم روش کار می کنم تا بهترین فرمول رو با کمک ذهنم پیدا کنم و بعد این ذهن منه که دیگه رفتار جدید رو خودبه خود برام انجام میده . یعنی کار من با عادت کردن خیلی راحتتر میشه . 

در حقیقت چرا لاغر شدن آسونترین کار دنیاست ؟ چون لاغر شدن تبدیل به عادت میشه نه فقط یه امر موقت . چون لاغر شدن میره در ضمیر ناخوداگاه من و من باید اونقدر آزمون و خطا کنم تا آسونترین راه لاغری رو برای خودم پیدا کنم .

خب راه دیگه ای که امروز درک کردم اینه که برای تغییر عجله نکنم . چون جهان هیچ عجله ای برای تغییر نداره . 

حرکات جهان آرام و مستمر هست اما بنیادین و اصولی . 

تغییر ذهنیت هم بسیار آرام رخ میده . پس در این مورد هم من باید خودم رو با زبان بدن و زبان اصلی ذهنم همسو کنم . 

خیلی وقتها عجله کردن باعث میشه من از مسیر فرسنگها دور بشم و خیلی دیرتر به مقصد برسم . 

پس برای لاغر شدن عجله نکنم .

تغییرات بزرگ در عادتم ایجاد نکنم . 

و تغییرات کوچک و آرام داشته باشم . 

استاد تغییرات انقدر آهسته انجام میشن که من گاهی اصلا متوجهش نمیشم . 

اما خب برای لایک و تایید اونها رو یاداوری می کنم چون توجه کردن به تغییرات کوچک باعث میشه توجه من از چاقی جسمم برداشته بشه . فکرم از چاقی برداشته بشه و همین توجه کردن خودش گامی مهم  در جهت برنامه ریزی ذهنمه . 

برنامه ریزی ذهن از طرق مختلف انجام میشه که یکیش توجه کردنه . دیگری فکر کردن . گوش دادن فایل . صحبت کردن . نوشتن . خواندن . عمل کردن . 

با ایجاد تغییرات کوچک در همه ی این سطوح لاغری رو در ذهنم برنامه ریزی می کنم .

 ترک چاقی ابتدا از تغییر کانون توجه ایجاد میشه . 

پس تغییراتی که من امروز به عادتم میدم اینهاست :  

توجهم رو از روی چاقی  در هر سطحی برمیدارم و به تغییرات کوچکی که در هر سطحی ایجاد می کنم توجه می کنم . 

مثلا به جای اینکه توی آیینه به اندام چاقم نگاه کنم به لقمه ی نانی فکر می کنم که امروز بعد از سیر شدن و اطمینان از سیر شدن نخوردم . 

من نان را تا ته نخوردم . 

من سمنو را تا ته نخوردم .

من کره و عسل تا ته نخوردم  

تغییر دیگر  اینکه به  جای توجه به عمل کردن به فرمولی که باید  غذایم را تا ته تمام کنم به فرمول حس ذائقه و سیری توجه کردم و اطمینان از سیری . 

مرحله اطمینان از سیری رو امروز متوجه شدم و به عادتم اضافه کردم . چون من نقطه ی سیری رو پیدا کرده بودم ولی گاهی دچار شک میشدم و همین شک و تردید  تمرکز مرا از مسیر لاغری برمیداشت و به خوردن میبرد . 

خب من وقتی سیر میشم از تغییر مزه  میفهمم که سیر شدم .

اما هنگامی که دیدم  در حد دو سه لقمه بعد از سیر شدن میخورم حس اطمینان از سیری منو تا ساعتها سیر نگه میداره . مطمئن شدم غذا دیگه مزه نداره و مزه ی خودش را از دست داده . دیگر هیچ لذتی در خوردن نبود . این عادت رو هم اصافه کردم . اطمینان از سیر شدن که البته اگر در همان لقمه اول مطمئن بشم به دو سه لقمه هم نخواهد کشید ولی این مرحله که کشف کردم ، مرا از پرخوریهای بیشتر باز میداره . چون اطمینان از سیری در ساعات بعد باعث میشه من تا چند ساعت فکر غذا در سرم نیاد و با حس سیری  غذا را ترک کنم . نه گرسنه هستم نه وسوسه بیشتر خوردن دارم نه پرخوری کردم نه شک و تردید دارم و احساسمم بد نمیشه . 

یه جور انعطاف هم هست . 

اطمینان از سیری خیلی مهمه چون وسوسه بیشتر خوردن رو از ذهن پاک می کنه و از این جهت در بودن در مدار لاغری به من کمک می کنه . 

پس اینم یه تغییر دیگه که ایجاد کردم . نقطه ی سیری رو تبدیل به بازه ی سیری کردم . 

البته این بازه رو میتونم از چند لقمه ی قبل هم شروع کنم و آمادگی آن را به خودم بدم . 

 اطمینان از اینکه دقیقا نقطه پایان رفع نیاز جسم من کجاست خیلی به من کمک کرده و من خیلی عالی اون رو با کمک حس ذائقه پیدا کردم . 

تغییرات دیگر امروز :

من  تخم مرغ نخوردم . 

من آش  شلغم را تا ته ظرف  نخوردم . 

من  برنج نخوردم . 

من خورش نخوردم .

من صبحانه نخوردم .ناهار نخوردم . 

من وقتی سیر بودم نخوردم . 

من موقعی که احساس گرسنگی کردم نخوردم . 

البته رفتار چاق کننده هم داشتم . 

من میوه ها را تا ته ظرفم خوردم . سیر شده بودم ولی خواستم و خوردم . 

من یک خیار و یک پرتغال و یک کیوی اضافه بر نیازم خوردم . اما یکبار امروز انجام دادم . دوبار پرخوری نکردم . سه بار پرخوری نکردم . 

اینجوری به رفتارم نگاه می کنم که راحتتر بتونم تغییر بدم .

پس من این تغییر رو هم امروز انجام دادم .

با نگاه بد به پرخوریم نگاه نکردم و فرمول (پرخوری حالم را بد می کند) را اجرا نکردم . به پرخوری هیچ واکنشی نشان ندادم و فرمول صلح با رفتار و عادت رو هم انجام دادم . 

فعلا سیرم و تا گرسنه هم نشم چیزی نمیخورم . 

آها گفته بودم گرسنگی رو هم برای خودم درجه بندی کردم :

 گرسنگی درجه ۱ . گرسنگی که فقط ذهن و فکرم اعلام می کند  . 

گرسنگی درجه ۲ . گرسنگی احساسی . یعنی احساس گرسنگی می کنم . 

گرسنگی درجه ۳ . گرسنگی جسمی . که آن هم چند مرحله است و من معمولا مرحله ای که دیگه حس می کنم جسمم اعلام می کنه گرسنه هستم شروع به خوردن می کنم . 

پس این درجه بندیها رو هم به عادتم اضافه کردم . 

یه تغییر دیگه هم اینه که چند روزه دوره ورزش با ذهن رو تهیه کردم . البته هنوز گوش ندادم. 

 امروز فرصتی ایجاد می کنم که بتونم اون فایل رو هم گوش کنم و تمرینش رو انجام بدم . 

پس اینم یه تغییر دیگه که در عادتم دادم . 

 پس فرمول امروز عجله نکردن برای تغییر بود . 

تغییرات کوچک اما مستمر . 

اینم یه تغییر دیگه که امروز یاد گرفتم و در عادتم ایجاد کردم .