برخورد با مواد غذایی (هشتم)

سلام به استاد عزیز
جمله طلایی :
معده ی من یخچال نیست که بخواهم غذا در اون دخیره کنم بلکه محل تبدیل غذا به انرژی هست
فوق العاده هست این جمله قشنگ در ذهن من میشنه
من نباید از ترس اینکه بعدا غذا نیست غذا بیشتر بخورم
معده ی من محل ذخیره ی غدا نیست بلکه یخچال محل دخیره ی غذا هست
من تشنه ی آین آگاهی های ناب شما هستم دقیقا مثل اینه که من گمشده ی خودم رو پیدا کردم یا جواب سوال خودم رو پیدا کردم
استاد هر روز باید اینها رو به خودم یاد آوری کنم هر دفعه که گوش بدم قطعا برای من نتیجه ی بهتری خواهد داشت

من قبلا با مواد غذایی مورد علاقه ام طوری برخورد میکردم که انگار بار اخر که میخورم و دیگه نخواهم خورد ولی حالا دقیقا بر عکس شده به صورت خیلی اتفاقی هر وقت هر مواد غذایی میبینم فقط و فقط به نیاز م توجه میکنم و مقدار ی که من رو سیر میکنه استفاده میکنم و پیش خودم میگم بیشتر از این سهم من نیست و با آگاهی کامل دست از خوردن میکشم وهر وقت بخواهم دوباره میخرم یا درست میکنم و میخورم و حرص و ولع قبل رو ندارم برای خوردن
استاد من با همه ی مواد عذایی در هر موقعیتی مثل سفر یا مهمانی یا رستوران و … عالی برخورد میکنم و راصیم که در مسیر عالی تناسب هستم با تغییر فرمول های دهنی

مثلا غدای بچه ها بمونه روز میز من نمیخورم مگر معده ی من یخچال که هر چی موند بریزم داخلش
یا اگه برم رستوران یا فست فودی زیاد نمیخورم چونکه نگران از نبودن غدا در وعده ی غذایی بعدیم نیستم که دیگه نیست
یا اگه غذای مورد علاقه ام رو داخل خونه درست کنم زیاده روی نمیکنم چون مطعنم در وعده ی بعدی غذایی ام اگر گرسنه باشم هنوز هست و میخورم پس به اندازه ی نیازم میخورم و زیاده روی نمیکنم و هر وقت گرسنه بودم میخورم

چه آگاهی های عالی لذت میبرم از گوش دادن به آنها:

معده ی من محل دخیره ی غذا نیست بلکه محل هضم غذا و تبدیل ان به انرژی هست
و من باید در هر عده ی غذایی به اندازه ی نیاز جسم ام بخورم نه بیشتر
و من نباید از ترس اینکه بعدا غدا نیست بیشتر بخورم

برای منم این کار زیاد پیش اومده که غذا زیاد وارد معدم کردم حالا یا از ترس نبودن غذا در وعده ی بعدی غذا بوده یا در ماه رمضان از ترس اینکه فردا روزم و نمیتونم بخورم پس به جاش امشب در وعده ی افطار زیاد بخورم یا در مهمانی بوده که همیشه من مهمانی که نمیریم پس یه امشب خوش بگدرونم و زیاد بخورم و یا در مسافرت بوده که معلوم نیست کی برام جور بشه دوباره به محلی بریم برا خوردن غذا پس در این وعده زیاد بخورم و یا گاهی داخل خونه خودم یه غذایی رو که دوست دارم زیاد میخواهم بخورم و پر خوری کنم ولی دوباره به خودم میام که نه حالا اگه گرسنه شدم هنوز که هست پس در وعده ی شام دوباره میخورم از اون و جلوی خودم رو برای زیاده روی و پر خوری میگیرم
مثلا قبلا وقتی به غذایی میرسیدم برا خوردن انگار بار آخر بود که از اون میخوردم و دیگه نخواهد بود ولی حالا با باور و نگرش جدیدم به خوردن به اندازه نیازم میخورم و از روی میز بلند میشم و دیگه اون حرص ولع رو ندارم فقط به خاطر داشتن همین آگاهی ها که معده ی من یخچال نیست که زیاد بخورم و غذا داخل اون ذخیره بشه بلکه دو ساعت بعد غذا رو هضم میکنه و اضافه رو تبدیل به چربی میکنه
همین دیشب قارچ سوخاری از فست فودی گرفتیم و خیلی راحت بدون ترس از اینکه در وعده ی شام دارم غذای سرخ شده میخورم شروع به خوردن با لذت کردم و راحت سیر شدم با چند دونه و اون حرص و و لع رو نداشتم اگه قبلا بود باید اینقد میخوردم تازه شام هم برام نمیشد آخرش میگفتم اخه با این که ادم سیر نمیشه

تغییراتم عالیه و از خودم راصیم حالا یه جاهایی هم هست که یه مقدار بیشتر میخورم ولی به قول استاد چون کارهای صحیحم از اشتباهم بیشتر هست نگران نیستم و ادامه میدهم

هیچ وقت برای خوردنم نباید تعریف داشته باشم مثلا خیلی کار کردم پس باید خیلی عذا بخورم یا من مهمان دارم امروز پس باید زیاد بخورم که انرژی داشته باشم یا من رفتم پیاده روی و فعالیت داشتم پس باید زیاد بخورم یا من رفتم سفر پس باید زیاد بخورم یا من روزه هستم پس باید این وعده رو زیادبخورم چون فردا گرسنه میشم و نمیتونم بخورم و یا

من یاد گرفتم خوردن برای تامین انرژی بدن من هست .پس به اندازه ای که جسم من در اون وعده نیاز داره باید غذا بخورم نه بیشتر از اون وعده غذایی بخورم

من باید خوردنهایی رو که برای بعدا من هست که گرسنه میشم و غذا نیست رو اصلا نباید انحام بدهم یعنی نباید نگران وعده ی بعدیه غداییم باشم

فایل تصویری امروز :

یکی از موضوعات مهم در واکنش به مواد غذایی برخورد ما با مواد غذایی هست .

برای خوردنها تعریف نداشته باش که مثلا سیرم   ولی چون کلی کار عقب مانده  دارم و یا  مهمان دارم غذام رو خوردم و یا من سیرم اما چوت کلی پیاده روی  دارم غدام رو خوردم و یا من سیرم ولی چون ….

پس بدونید برای  خوردن تعریف نداشته باشید  مثلا :  من خوردم چون نمیشه تا چند ساعت دیگه غدا بخورم 

 نکته :من هیچ وفت نباید قبل از نیاز بدنم غدا بخورم 

 در واقع بدونید به این شکل نیست جسم ما هیچ وقت غدا رو اندخته نمیکنه و لی بعضیا فکر میکنن معده ی ما مثل یخچال و فریز هست و غذ ا رو نگهداری میکنه اما به این شکل نیست هر وقت غذا بخوریم کمی بعد اون هضم میشه و تبدیل به به انرژی میشه پس معده یخچال نیست 

خوردن هایی رو که تبدیل به انرژی میشه رو نباید انجام بدیم پس نگران نباشید که ممکنه غدا نباشه و غدا به من نرسه و  غدا بیشتر بخورید 

نکته :با این پیش فرض  که غدا ممکنه نباشه بیشتر نخور 

مثلا من قبلا اگر قرار بود کاری انجام بدم و چند ساعت باید بیرون خونه باشم بیشتر میخوردم 

و یا در سفر از ترس اینکه نکنه در وعده ی بعدی غدا نباشه نباید بیشتر بخوریم چون هر  غذایی  رو بخواهی به راحتی میشه تهییه کرد از این افکار داشته باش  که همه چیز به مقدار زیاد همیشه هست که آرامش  داشته باشی و نخواهی غدا دخیره کنی

چون خیلی فرمانهای غلط هست  که چون تو کار کردی چون تو مهمان داری چون تو سفری باید بیشتر بخوری 

ولی به خودت بگو نیاز نیست بیشتر بخورم چون معده ی من یخچال نیست که داخلش غذا دخیره کنم  و در ماه رمضان خیلی ین قضیه خودش رو نشون میده .

 هر وقت غدا بخورم تا چند ساعت بعد غذا هضم میشه و تبدیل به انرژی  میشه پس معده محل ذخیره ی غدا نیست و  به اندازه بخور .

هر وقت خطایی داشتین ناراحت نباشین و بگین تعداد رفتارهای صحیح من چون از اشتباهاتم  بیشتر هست پس من موفق میشم 

دو نکته ی مهم :

*معده محل ذخیره نیست محل تبدیل هست 

*و از ترس اینکه غدا نباشه نباید غذا ذخیره کنیم 

برداشت من :

واقعا زبان چاقی مشترک هست  چقدر من قبلا  اینطور  فکر میکردم دقیقا همین طور که استاد در فایل گفتن من در سفرها همیشه همین افکار رو داشتم و همیشه این ترس رو داشتم که سیر بخورم چون معلوم نیست وعده ی بعدی رو در چه ساعتی بخوریم و یا   در ماه رمضان دقیقا همین ترس از نبودن در وعده ی بعدی من رو چنان وادار به خوردن میکرد که دل درد و حالت تهوع شدید میگرفتم و خیلی حالم بد میشد و یا وقتی بدونم خیلی کار دارم و یا وقتی ورزش میکردم با این فکر که  چون فعالیت داشتم راحت شامم رو ولی رژیمی و اما حتما باید  میخوردم چه گرسنه بودم یا نبودم من میخوردم و حتی وقتی غذای خوشمزه ای و یا مورد علاقه ی من بود از ترس اینکه نکنه در وعده ی بعدی نباشه زیاد میخوردم  و یا حتی  وقتی خونه ی مادرم میرفتم   فلان عدا رو داشت میگفتم از این غذا  که همیشه نیست باید بخورم ولی حالا  مدتها هست که اینطور رفتار نکردم و لی میفهمم  چقدر اشتباه فکر میکردم و چقدر ذهن من ترسو بود  به جای این همه ترس و نگرانی از نبودن و کمبود و قحطی و ….باید به خودم بگم که همیشه غدا در همه جا هست  و نیاز به ذخیره نیست و پرخوری نکن که این کار شیطانی و نادرستی هست .

 و دوم اینکه معده ی من اصلا محل ذخیره  ی غدا نیست و این کار یخچال و فریز خونه هست و در واقع بعد از مدت کمی غدا در معده هضم و تبدیل به انرژی میشه پس در هر وعده باید به اندازه ی نیاز همون وعده باید خورد و زیاده روی نکنید همین اضافه ها کار رو خراب میکنه و ما رو چاق میکنه اگر به اندازه غذا وارد بدن ما بشه هیچ ذخیره ای در بدن به صورت چربی  صورت نمیگیره و ما چاق نمیشیم 

پس بدون  هیچ بهانه ای باید  غذا  بخورم و بدون هیچ پیش فرضی من نباید شروع به خوردن بکنم و فقط در موقع گرسنگی به اندازه نیاز باید بخوریم و اگر یه جاهایی خطا داشتیم هیچ وقت ناامید و ناراحت نشیم و  تمام تمرکز خودمون رو به سمت رفتارهای صحیح ببریم و بگیم چون تعداد اونها بیشتر هست پس من قطعا موفق میشم .

پس ذهن عزیزم تو با من هماهنگ شو و بپذیر من به اندازه نیازم که سیر شدم بیشتر نمیخوام و هر وقت جسم من  به غدا نیاز داشت من غدا میخورم و هیچ کمبود و نبودن عدایی و قحطی در کار نیست فقط تغییرات  جدید و باورهای جدید رو با من هماهنگ شوو جایگزین کن چون من در مسیر تغییرم ….

به نلم خدای مهربان که هر لحظه هادی و حامی من هست .

 اگاه باشید استمرار در هر کاری اون کار رو ساده میکنه .استمرار من در این مسیر باعث شده نخوردن یا گرسنه ماندن  کار ساده ای  برام بشه و از اون حالت گرسنگی نترسم .

من خیلی در وجود خودم کنکاش میکنم و مطمعنم من ادمی هستم که در شرایط سخت و ناراحت کننده و استرس زا و یا وقتی خیلی کاری دارم و یا حتی زمانی که مشغول  انجام کاری  هستم یا به هر دلیلی مثلا برای خرید ساعت ها  بیرون از خونه هستم اصلا فرمول خوردن رو نداشته باشم تا در شرایطی قرار بگیرم که دوباره  ارام بشم  و یا اون کار انجام بشه و … یعنی از خوردن برای رهایی از اون حالت  بد و یا حالت خاص،و …. استفاده نمیکنم  و برعکس در اون شرایط کاری یا شرایط نامساعد اصلا غدا به من نمیخوره شاید در حدی غدا بخورم که بتونم سرپا بمونم نه بیشتر . و امامن در شرایط نرمال و ارام و در مواقع شادی و خوش حالی و  تفریح و …از خوردن برای رفع خیلی از چیزها استفاده میکنم مثلا میخورم که حوصله ام سر نره میخورم که بیشتر خوش بگدره میخورم که بیشتر لدت ببرم میخورم که بگم چقدر همه چیز عالی هست و یا میخورم چون عدا زیاد هست میخورم که اسراف نشه و … و این نقطه ضعف من هست من از خوردن در این شرایط کلی تعریف دارم که نباید اینطور باشه .و کاملا غلط هست .

مثلا بارها شده میخوام برم بیرون اما از ترس اینکه نکنه اونجا غذا نباشه من عذا  زودتر در  حالت سیری خوردم و یا بیشتر از همیشه خوردم .

من بارها شده عدا خوردم چون ترسیدم غذا تموم بشه و گیر من نیاد .و در حالی که احتیاج نداشتم اما خوردم .

من بارها شده غدا زیادتر  خوردم چون این فکر رو در ذهنم دهشتم که  در گذشته کم عذا خوردم  و میخواستم جبران کنم .

من بارها شده غدا خوردم چون مقوی بوده  در حالی که نیاز به عدا نداشتم فقط به خاطر مقوی  بودن خوردم .

من بارها شده  خیلی عدا خوزدم چون گفتم تا فلان ساعت من نباید عدا بخورم .

من بارها شده غدا خوردم چون خیلی خوشحالم .

من بارها شده خیلی غذا خوردم چون پولش رو دادم .

من بارها شده خیلی غدا خوردم چون خواستم اسراف نشه و ….

جسم ما غذا رو اندوخته نمیکنه یعنی معده مثل یخچال و فریزر نیست که غدا رو ذخیره کنه به این شکل نیست  در واقع معده اینطور هست که بلافاصله بعد از عذا خوردن اون  رو هضم میکنه و بقیه اش  تبدیل به چربی یا انرژی میشه و هرگز اون چیزی رو ذخیره نمیکنه پس معده یخچال نیست و هر غدایی رو که میخوایین برای بعدا بخورین این کار رو نکنین چون اون انرژی برای بعدا ما نمیشه پس از روی ترس و نگرانی از کمبود غذا نباید غدا رو بخورید  .

من خیلی وقتها در سفر که هوا خوبه و یا در فضای سبز و زیبایی هستم میگم بایددبیشتر  بخورم چون همه چیز خوبه اما این فرمول غلط  هست و فرمول چاقی هست و باید به اندازه خورد و در سفر از ترس نبود غدا در مسیر هرگز نباید بیشتر بخورم چون قدم به قدم در جاده اغذیه فروشی هست و این حرفها باید من رو ارام کنه تا دیگه بیشتر نخورم .

من هر وقت مهمان دارم از ترس اینکه خیلی کار دارم و نیاز به انرژی بیشتر دارم نباید غذا بیشتر بخورم .

هر وقت کار بیشتری دارم  نباید عدا بیشتر بخورم یعنی  کار بیشتر نیاز به غذای بیشتر نداره .

معده ی من یخچال نیست تا عذا داخل اون ذخیره کنم .و تا شب مرحله به مرحله از اون استفاده کنه هر چقدر من زیاد غذا  بخورم معده  تا چند ساعت بعد غدا  رو هصم میکنه و در اون چیزی باقی نمونه  معده محل تبدیل غذا به انرژی هست و من باید اگاه باشم و  مایحتاج هر وعده رو استفاده کنم .نه بیشتر که این راه درست هست .

 مثال امروز از خودم :

من امروز صبح موقع صبحانه میدونستم کار دارم و باید برم بیرون و  ناهار کمی دیر تر اماده میشه و میخواستم صبحانه بیشتر بخورم که اگر غذا دیرتر اماده شد  یعنی از ترس میخواستم این کار رو بکنم اما این کار رو انجام ندادم و  به اندازه نیازم صبحانه خوردم و اتفاقا ظهرم گرسنه ام شد و با این حالت گرسنگی چقدر بیشتر غدا چسبید و لذت میبرم که از رو به رو شدن با این حالت گرسنگی نه تنها  نمیترسم بلکه لدت میبرم  و اون رو تجربه میکنم