چاقی و لاغری با گسترش فرمول های ذهنی ایجاد می شود.
تمام پیشرفت های بشر بر اساس فرمول هایی از قبل ایجاد شده صورت می گیرد.
اگر هواپیمای جدیدی ساخته می شود بر اساس فرمول هایی که هواپیماهای قبلی ساخته شده اند برای تولید هواپیمای جدید عمل می شود با ایجاد تغییراتی که سب بهبود عملکرد هواپیمای جدید می شود.
در گوشی های همراه این موضوع به شکل واضح تری قابل مشاهده است.
نسخه جدید تا حدودی زیادی مانند نسخه قبلی است اما در عملکرد برخی قسمت ها بهبودهایی ایجاد شده است.
بنابراین فرمول ها نقش تعیین کننده ای در ادامه مسیر هر موضوعی دارند.
چاقی حاصل گسترش فرمول های ذهنی است که از قبل در ما ایجاد شده اند و ما سال هاست از آن فرمول ها برای چاق شدن استفاده کرده ایم و هر بار که چاق تر شده ایم از همان فرمول های قبلی به شکل متفاوتی استفاده کرده ایم و نتیجه را اندکی بهبود داده ایم.
شاید چاق تر شدن از نظر ما نتیجه مطلوبی نباشد اما از نگاه قوانین جهان هستی چاق تر شدن کاملا صحیح و طبیعی است چرا که هر فرمولی ایجاد می شود باید همواره گسترش و پیشرفت داشته باشد.
تفاوتی ندارد نتیجه فرمول ایجاد شده مورد رضایت ما باشد یا خیر چون سیستم جهان هستی به نظر ما اهمیتی نمی دهد بلکه قانون را اجرا می کند.
شاید پیشرفت حاصل شده در سلاح های جنگی از نظر عده بسیاری از انسانها خوش آیند نباشد اما از نظر قوانین جهان هستی پیشرفتی تحسین برانگیز و کاملا صحیح و بر اساس قانون است.
فرمول های مواد منفجره، آتش گرفتن، طریقه انفجار، سرعت حرکت گلوله، نشانه گرفتن و همه موارد مرتبط با موضوع سلاح و جنگ همه فرمول هایی عالی و تولید شده تحت سیستم خداوند هستند.
چیزی در این جهان نمی تواند بوجود آید در حالی که خارج از تسلط یا مشیت الهی باشد.
بنابراین حتی زمانی که فرمول های تولید سلاح های جنگی ایجاد می شود روند پیشرفت کردن سلاح ها و مواد منفجره بدون توقف تا انتهای برقراری جهان هستی ادامه خواهد داشت.
وقتی فرمول ایجاد شود چه بخواهیم چه نخواهیم آن فرمول پیشرفت خواهد کرد.
همه افرادی که اضافه وزن دارند از چاق تر شدن متنفر هستند اما تنفر آنها مانع تاثیر و عملکرد قانون ثابت جهان هستی نخواهد شد و همواره آن افراد در حال چاق تر شدن خواهند بود.
وقتی در ذهن فردی فرمول سرقت کردن برای به دست آوردن پول ایجاد می شود آن فرد قدم به قدم سرقت های بزرگتر را به شکل بهتری انجام خواهد داد چه بخواهد چه نخواهد.
وقتی فرمول مصرف سیگار یا مواد مخدر یا الکل به هر دلیلی در ذهن فرد ایجاد شود، روز به روز آن فرد راحت تر و بیشتر و بهتر از آن مواد استفاده خواهد کرد چه بخواهد چه نخواهد.
تمایل سیستم جهان هستی به پیشرفت دادن هر فرمولی که ایجاد می شود سبب شده است که علیرغم تلاش انسانها برای جلوگیری از پیشرفت آن فرمول، نتیجه نهایی همیشه گسترش آن فرمول و موضوع خواهد شد.
فردی که به مصرف سیگار بر اساس فرمول های ایجاد شده در ذهنش تمایل پیدا می کند بعد از گسترش مصرف سیگار بارها تصمیم به ترک کردن و جلوگیری از گسترش تاثیر مصرف سیگار می گیرد اما بعد از چند روز مجددا روند قبلی را ادامه می دهد.
فردی که بر اساس فرمول های ذهنی خود تمایل به چاق شدن پیدا می کند پس از گسترش چاقی و بروز مشکلات متعدد بارها تصمیم قاطع می گیرد که از لاغر شود و تلاش بسیار انجام می دهد اما نتیجه نهایی چاق تر شدن خواهد بود.
این روند را می توانید در جنبه های مختلف زندگی به شکل های متفاوتی مشاهده کنید که نشانگر اثبات قانون گسترش فرمول های ایجاد شده توسط جهان هستی است.
بنابراین به این نکته بسیار مهم دقت داشته باشید:
اگر قصد تغییر کردن دارید نمی توانید روند گسترش را با زور و تصمیم و فشار متوقف یا تغییر دهید بلکه باید فرمول جدید ایجاد کنید. باید فرمول هایی در جهت خواسته خود ایجاد کنید.
اگر اضافه وزن دارید و رویای شما لاغر شدن است نمی توانید با رژیم گرفتن، مصرف دارو، ورزش کردن، جراحی کردن و یا هر روش دیگری که حتی در سالهای بعد ارائه خواهد شد و سعی در تغییر جسم از طریق فشار و محدودیت است به رویای خود برسید.
شما باید در کنار فرمول های چاق کننده فرمول های لاغر کننده ایجاد کنید.
از آنجایی که قانون جهان هستی گسترش هر فرمولی است که ایجاد می شود مطمئن باشید فرمول لاغری نیز تحت تاثیر این قانون گسترش خواهد یافت.
به اندازه ای که شما در تغذیه نکردن فرمول های چاقی از طریق توجه نکردن مهارت کسب می کنید و همچین در توجه کردن به لاغری و عمل کردن به فرمول های جدید بهتر عمل کنید روند گسترش فرمول های ذهنی چاقی کندتر و روند گسترش فرمول های ذهنی لاغری تندتر می شود.
در نقطه ای سرنوشت ساز روند گسترش ذهنی فرمول های چاقی متوقف ولی روند گسترش فرمول های لاغری ادامه پیدا می کند چرا که مدت هاست ما به فرمول های چاقی توجه نکرده و سعی کرده به آنها عمل نکینم.
دلیل رخداد فوق این است که گسترش نمی تواند برای مدت طولانی در دو جهت مخالف ادامه پیدا کند.
گسترش می تواند برای مدت محدودی دو جهت مخالف می تواند ادامه داشته باشد.
در نهایت باید گسترش به یک سمت حرکت خود را ادامه دهد.
در مثال واضح تلاقی روز و شب را در نظر بگیرید.
ساعت های زیادی روز و ساعت های زیادی شب است و فقط کمتر از یک ساعت تلاقی شب و روز اتفاق می افتد.
یک ساعت تلاقی (گسترش) شب و روز به نسبت ساعت هایی که روز یا شب است مقدار اندکی است.
زمانی که شما در مسیر چاق تر شدن هستید و تصمیم می گیرید از هر روشی برای لاغری اقدام کنید به این دلیل تا حدودی نتیجه می گیرید که گسترش چاقی و لاغری فقط تا مدت محدودی می تواند همزمان رخ دهد.
به همین دلیل برای مدت کوتاهی در لاغر شدن نتیجه می گیرید اما به این دلیل که قدمت و قدرت فرمول های چاق کننده بسیار زیاد است تمایل آن ها برای گسترش چاقی بسیار بیشتر بوده و بر تمایل شما برای گسترش لاغری به راحتی غلبه می کند و شما بعد از مدت کوتاهی از ادامه مسیر لاغری منصرف می شوید و روند گسترش فرمول های ذهنی شما در مسیر قبلی و چاقی ادامه پیدا می کند.
به لطف خدای مهربان در روش لاغری با ذهن این موضوع به شکل عالی مدنظر فرار گرفته است و به همین دلیل در دوره ورود به سرزمین لاغرها به شکل عالی روند ایجاد و تقویت فرمول های ذهنی لاغر کننده برنامه ریزی شده است به شکلی که فرد در صورتی که هر روز طبق برنامه تعیین شده عمل کند می تواند گسترش لاغری را شروع کرده و انقدر آن را ادامه دهد تا مدت زمان گسترش چاقی و لاغری به پایان رسیده و گسترش فقط در جهت لاغری ادامه پیدا کند.
این توضیح مفصلی درباره چگونگی شکل گیری و گسترش فرمول های ذهنی درباره چاقی و لاغری است.
پیشنهاد می کنم بارها این نوشته را بخوانید تا به شکل عالی روند ایجاد و گسترش فرمول های ذهنی را درک کنید.
درک این موضوع به شما کمک می کند به شکل بسیار بهتری در مسیر لاغری با ذهن به حرکت خود ادامه دهید.
منتظر خواندن نظرات شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.59 from 17 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
درود .
تنوع طلبی به چه صورت خودشو در من نشون داده ؟
تنوع طلبی در غذا خوردن رو دارم .
تنوع طلبی در تست کردن مزه های مختلف رو دارم .
تنوع طلبی در خوردن همه جور مواد غذایی سر سفره دارم .
تنوع طلبی در تست کردن همه نوع ماده ی غذایی در یک رستوران یا کافی شاپ رو دارم .
تنوع طلبی در خوردن انواع مزه ها و شکلهای مثلا چیپس و پفک دارم .
تنوع طلبی در خوردن انواع ماکارونی رو دارم .
تنوع طلبی در خوردن انواع ساندویج و فست فود رو دارم .
اما تنوع طلبی در انتخاب مکانهای جدید رو نداشتم تا زمانیکه تبلیغات اینستا اومد و تسترها میرفتن و ساندویچها و برگرها و پیتزاها و انواع و اقسام فست فود رو تست میکردن و مخصوصا اگه آدرسش نزدیک بود حتما با دوستام قرار میزاشتیم و میرفتیم .
تنوع طلبی در انتخاب مخلفات همراه غذا مثلا اگه ماست سر غذا باشه سالاد پیاز خیار شور گوجه نارنج سیرترشی و … من دوست دارم از همش تجربه کنم حتی الانم که به سیریم توجه میکنم تا قبل از اینکه به اون نقطه برسم یکم از همش تست میکنم .
تنوع طلبی رو در غذاهای یخچال هم داشتم مثلا وقتی میرفتم سر یخچال و چند نوع غذا بود باید از همش میخوردم .
تنوع طلبی در انتخاب شیرینی اگه بهم شیرینی تعارف می کردن و انواع مختلفی داشت از هر کدوم یکی میگرفتم .
در این درس فهمیدم تنوع طلبی در انتخاب غذاها یه فرمول چاق کننده است و من فرمولهای چاق کننده که مربوط به تنوع طلبی هست رو نوشتم . در متن این درس هم یادگرفتم عادات چاق کننده یهو تبدیل به عادات لاغر کننده نمیشن . بلکه در جایی با هم تلاقی دارند و وقتی ما دیگه فرمولای چاقی رو تغذیه نکنیم و بهشون عمل نکنیم و برعکس به فرمولهای لاغری تمرکز کنیم کم کم جهت گسترش فرمولهای لاغری بیشتر میشه و روند چاقی متوقف میشه و لاغر شدن رخ میده .
اضافه کردن یک راه هر روز به عادت غذایی قبلی سبب میشه عادت غذایی قبلی کم کم تبدیل بشه به عادت جدید .
مثل شب که کم کم تبدیل به روز میشه و روز که کم کم تبدیل به شب میشه و فقط ۱ ساعت با هم تلاقی دارند .
راهی که من میخوام امروز به عادت پرخوریم اضافه کنم کم کردن تنوع غذاییم هست . یعنی به نقطه ی سیریم توجه میکنم اما حالا وقتی چند نوع ماده غذایی سر میز بود من اونی رو انتخاب کنم که بیشتر دوست دارم و معده ی خودمو الکی با همه ی مواد غذایی پر نکنم . تین فرمول جدیده که به عادت پرخوریم اضافه می کنم .
خب برم سراغ تمرین هر شبم .
من صبحانه نخوردم چون سیر بودم .
من تا ساعت ۲ چیزی نخوردم چون سیر بودم .
من چند قاشق انتهای عدس پلو رو نخوردم چون سیر شدم .
من یک چهارم لیوان نوشابه نخوردم چون اضافه بود .
من شام نخوردم چون سیر بودم .
من پفک نخوردم چون سیر بودم .
من میوه نخوردم چون میخواستم کمی ساعت گرسنگیم رو بیشتر کنم و فرمول گرسنه ای بخور رو تبدیل کنم به فرمول گرسنه ای هم میتونی بخوری هم میتونی نخوری صبر کنی تا درجه گرسنگی بیشتر بشه .
من انجیر خشک نخوردم چون انتخابم نبود .
من مویز نخوردم چون انتخابم نبود .
من ۵ قاشق سمنو نخوردم چون نخواستم
من برنج نخوردم چون گرسنه ام نشده هنوز
من حبه های بیشتر انگور نخوردم چون دیگه بسم بود .
سلام و درود .
من به تست کردن غذاهای رستورانها خیلی علاقه ای نداشتم . یعنی فرمول تنبلی در من از فرمول تنوع طلبی قویتر بود . یه چیز جدید هم می اومد اصلا حال نداشتم برم مثلا اون سر دنیا اون رو تهیه کنم .
ولی اگه تنوع طلبی با تنبلی همراه بشه فرمول خوردنم که بعد از اینا هست و این فرمول رو به فعلیت در میارم .
اول اینکه خودمم که این فرمول رو اجرا می کنم .
دوم اینکه در صورتی اون رو اجرا می کنم که با راحتی همراه باشه و تهیه اون ماده برام سخت نباشه . یعنی تنبلی برام اولویته .
برای همین خیلی این فرمول قوی در من نیست . چون معمولا وقتی سیر میشم دیگه حتی خوشمزه ترین غذاها رو هم دیگه تمایلی به خوردنش ندارم .
یعنی باز تنوع طلبی زمانی فعال میشه که گرسنه باشم .
پس فعال شدنش بستگی به دو عامل تنبلی و گرسنگی داره .
اما وقتی سیرم نه غذاهای متنوع که دیگه حتی یه دونه رو نمیتونم بخورم .
این فرمول خوردن موقع گرسنگی و نخوردن موقع سیری تقریبا میشه گفت تمام فرمولهای چاقی رو تحت الشعاع خودش قرار میده .
انگار که وقتی سیری دیگه هیچ فرمول خوردنی فعال نمیشه و اتفاقا فرمولهای نخوردن فعال میشه .
فرمولهای نخوردن در من در حال گسترشن .
گرچه فرمولهای چاقی هم هستن ولی چون من نیروم رو بیشتر میزارم روی فرمولهای لاغری احساس می کنم توجهم بیشتر سمت اونا رفته .
نمیخورم چون سیرم .
نمیخورم چون حالم به هم میخوره .
نمیخورم چون حتی دیگه نمیتونم نگاش کنم .
نمیخورم چون میل ندارم .
نمیخورم چون دوست ندارم .
نمیخورم چون بوش حالم و بد می کنه .
نمیخورم چون شبه .
نمیخورم چون میخوام بخوابم .
نمیخورم چون دارم کار دیگه ای انجام میدم .
من موقع عدم گرسنگی با این فرمولها خیلی راحت خودمو از غذا دور می کنم و آخه واقعا هم همینه . من از چیزی که هست دارم استفاده می کنم . چیز جدیدی نیست . فرمولش در ماهست . منتها الان که من در مسیر لاغر هستم به این فرمولا توجه می کنم .
حالا هر چقدر بیشتر در این مسیر بمونم توجهم بیشتر سمت کشف حالتهای لاغری در خودم میشه .
حالتهایی که وجود داره و با توجه من گسترده میشه .
حالتهایی مثل :
من فقط زمانهای گرسنگی دوست دارم غذا بخورم .
من وقتی سیرم دیگه دوست ندارم بخورم .
وقتی سیرم اصلا نمیتونم بخورم .
وقتی سیرم حتی بوی غذا هم بهم بخوره حالم بد میشه
من بعضی از غذاها رو فقط دوست دارم .
خیلی از غذاها هست که من حتی در همین وضعیت چاقم دوست ندارم .
مثلا من از آبگوشت خوشم نمیاد .
از غذاهای تریدی خوشم نمیاد .
از غذاهایی که بوی ضخم ماهی بده خوشم نمیاد .
از گوشت خروس و بوقلمون و بلدرچین و این چیزا خوشم نمیاد .
از برنجهای خارجی خوشم نمیاد .
از غذاهای بی مزه خوشم نمیاد .
از بوی ضخم تخم مرغ خوشم نمیاد .
من وقتی به حالتهای فعلی خودم توجه می کنم میبینم هی نباید به خودم بگم من از همه چی خوشم میاد . نه منم خیلی غذاها هست که اصلا حالم به هم میخوره نگاشون کنم .
منتها ما باید توجهمون رو تغییر بدیم
نباید به غذاهایی که دوست داریم توجه کنیم . ببینیم کدوم غذاها رو دوست نداریم یا کمتر دوست داریم
یعنی کانون توجه رو از روی عادت های چاقی خودمون روی عادتهای لاغریمون بزاریم و فقط همونا رو بزرگ کنیم یعنی حتی از عادت جدید اضافه کردنم راحتتره . عادتهای فعلی لاغری خودمون رو گسترده کنیم .
گسترده کردن عادتهای فعلی لاغری هم تاثیر بسزایی در جلب کانون توجه ما به سمت اونا داره و هر چقدر ما توجهمون بهشون گسترده تر بشه اونا هم باز گسترده تر میشن یعنی یه رابطه ی دو سویه است . همه علت و معلول هم هستن .