عادت لاغر کننده (دوازدهم – 2)

فایل ” گسترش فرمول ذهنی (قسمت دوازدهم-2 ):”

برای لاغری با ذهن، میبایست “ عادت متناسب بودن” را داشت. برای عادت متناسب بودن، بایست “ لذت از خوردن تنوع مواد غذایی” را نداشت.

برای لذت نبردن از خوردن تنوع مواد غذایی، بایست “ واکنشی نسبت به خوردن مواد غذایی متنوع” نداشت.

من به راهکارهای زیر، برای حل این مساله رسیده ام. خوشحال ميشوم، اگر هر کدام از شما مایل باشید، نظر خودتون را برای من در جواب به دید گاه، بنویسید:

1. من عاشق سادگی هستم، چون سادگي زیباست و به زمان و مکان خاصی، تعلق ندارد.

لباس عروسی من ساده ، شیک و زیبا بود؛ بنابراين بعد از گذشت سالها، همچنان عکسهای من قدیمی ، دور از مد و غیر زیبا به نظر نمیایند.

چیدمان خانه من ، پرده و لوازم خانگي من همواره ساده بوده است، بنابراین وقتی مهمانی وارد خانه من میشود، همیشه از شیکی وسایل من تعریف میکند، چون سادگی زیباست.

پرده های نازک سفید بدون هيچ حاشیه و رنگ خاصی به رنگ سفید، از هر نوع پرده گران قیمت شیکی، که مثلا در زمان خاصی مد است و بعداز مدتی دیگر مد نیست، را من هیچ وقت در زندگي تجربه نکرده ام.

من همواره، تمیزی و مرتب نگه داشتن را در خانه ام تا حد توانم نگه داشتم.  الان میخواهم همين سادگی را در خوردن مواد غذایی، در خانه ام برقرار کنم.

هفته پیش، کل کابینتها را خالی کردم. یک کابینت مخصوص خوراکیهای هله هوله را از اختصاصی بودن، دراوردم و از همسرم خواستم که اگر خواست و مایل بود؛ فقط برای خودش اسنکهای متنوع بخرد و تا من به او لیستی نداده ام، برای من هیچ خوراکی خاصی نخرد.  

هر چه فکر کردم، دیدم حتی هوسم به چیز خاصی نمیرود.  در محل کارم هم، داخل کابینها و کشوهای دفتر من، از مواد غذایی خالی است.

گاهی میوه میبرم و گاهی نمیبرم.  من مواد غذایی را دوست دارم از این به بعد ساده بخورم و تنوع را از سفره بردارم، چون دنبال زیبایی جسمم هستم.

اگربرنج رابا کباب میخورم، شاید فقط کمی سبزی خوردن کافی باشد.  اگر نان و پنیر میخورم، گردو و چای با ان کفایت میکند.

تنوع غذایی یعنی ورود یک “مجموعه” مواد خاص به بدن.

من “یک” جسم دارم و چون تا الان، مطمئن شده ام که با یکی دو نوع ماده غذایی، نیازجسمم برطرف میشود؛ نیازی به دادن یک “مجموعه” متنوع مواد غذایی به بدنم ندارم.

نظر شما چیست؟

2. من عاشق تغییر هستم و از تغییر وسایل خانه تا تغییر افکار و نوع مسافرتها گرفته تا حتی تغییر در  وظايف کاری ام در شغلم، لذت فراوان میبرم.

به نظرم تفاوت زیادی بین تغییر و تنوع وجود دارد که در اینجا با چند مثال راجع به خودم این موضوع را بیان میکنم.

هر خانمی علاقه شخصی به چیز خاصی دارد.  من خودم عاشق لباس خریدن هستم و از این کارلذت میبرم، ولی دقيقاً برعکس اکثر خانم از کیف خوشم نمیاید.

تمامی کیفهای که تا حالا داشته ام را هدیه گرفته ام و به نظرم کیف، وسیله اضافه ای است که من مایل نیستم دستم بگیرم با انکه خیلی رایج است؛ من اکثر اوقات بدون کیف بیرون میروم، چون نیازش را حس نمیکنم.

در عین حال، من زیور الات را دوست دارم و از تنوع رنگ و مدل لباس لذت میبرم.

نکته جالب اینجا است که من چون عاشق تغییر هستم اگر الان لباس کوتاه بخرم، و بپوشم بعد از مدتی؛ از پوشيدن لباس بلند پوشیده لذت میبرم، چون دنبال تغییر مدل لباس کوتاه هستم.  

اگر مدتی شلوار بپوشم، بعد از چند ماهی دنبال پوشيدن شلوار ک هستم.

با انکه تنوع را دوست دارم، ولی سادگی را همچنان زیبایی میدانم؛ بنابراين اگر بلوزم طرح شلوغ داشته باشد، فقط گوشواره کافی است دیگر گردنبند ، دستبند و غیره را به خودم اویزان نمیکنم.

حتی با رنگها بازی نمیکنم و خودم را مثل رنگین کمان درست نمیکنم.

اگر موهایم را صاف کنم، چند روز بعد فقط میبافم. حتی چند روز ارایش نمکینم تا چهره واقعی خودم را ببینم.

همه این مثالها را گفتم که بگویم، اگر من همين کار را برای خوردن مواد غذایی انجام دهم؛ خیلی سریع و راحت و اسان متناسب میشوم.

مثلا گاهی احساس میکنم که بایست چیپس بخورم.  اگر چیپس را خریدم و خوردم و میلم برطرف شد، بقیه بسته را برای همسر و پسرم میگذارم و تا مدتها چیپس نمیخرم؛ چون هوسم برطرف شده است.

این را خودم به تازگی کشف کرده ام که بدن من خودش به من میگوید، چه موقعی من نیاز به خوردن ماده غذایی شیرین ، تلخ ، شور یا ترش دارم.

همه انها همزمان نیستند؛ بنابراین من در یک زمان خاص از یک مزه با تنوع یکی دو مورد سیر میشوم.  تكرار این عادت، حالم را خیلی خوب کرده است.

ظرفهای غذایم کوچکتر شده ، در حد نیازم میخورم ، احساس سبکی و بی نیازی به اسارت پر خوری دارم و به جای ان همه وقت صرف کردن برای تست خوردن غذا های متنوع؛ به انجام تمرینهای سایت ، دیدن فیلم ، گوش دادن به موسیقی مورد علاقه ام ، پيشرفت در شغلم ،کمک  به دیگران و ارتباط با انان و غیره میپردازم.

لذتی که بالاتر از خوردن است، عشق است که ما برای ان به دنیا امدیم.

اگر شما پدر و مادر هستید، بگذارید فرزند یا فرزندان شما ، شماها را متناسب در کنار خود سالها داشته باشند؛ و اگر فرزندی ندارید، در اینده بابت پدر و مادر متناسب بودنتان، به خودتون افتخار خواهید کرد.

نظر شما چیست؟