آبروی خدا را برده ام!

به نام پروردگار رقیب و ودود( هر لحظه همه چیز را می شنودو بسیار دوست دارنده است)

روز 74: سه شنبه 8 / 4 / 1400

درود بر استاد ارجمند و ساکنان سایت تناسب فکری

آرتور شوپنهاور: هر فردی محدودیت های دیدگاه خود را محدودیت های جهان تلقی می کند.

موضوع ارائه شده بسیار جای تامل دارد. من از دیروز که گوش دادم تا امروز بهش فکر می کنم. آبروی خدا را برده ام. نخستین بار که قران را با معنی ختم کردم به آیه 30  سوره بقره که رسیدم هم خجالت کشیدم و هم احساس غرور کردم و موقع گوش دادن به صحبتهای استاد همان حس و حال در من تداعی شده بود. 

“و هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت که در زمین جانشینی قرار خواهم داد، گفتند آیا قرار می دهی در زمین آن را که فساد جوید در آن و خون ریزد در حالی که ما ستایش و سپاس تو گوییم و تو را تقدیس کنیم. گفت من می دانم آنچه را که نمی دانید.”

چه خوب است جماعتی گرد هم آمده ایم و تصمیم داریم خلاف گفته فرشتگان فساد نکنیم و آبروی خدا را حفظ کنیم و شایسته جانشینی خدای رحمان در زمین باشیم.

خدای مهربان هر لحظه در حال کامل کردن ماست چه از درون و چه از بیرون. هر کدام از ما اثر هنری ناتمامی هستیم. هر حادثه ای که تجربه می کنیم هر مخاطره ای که پشت سر می گذاریم برای رفع نواقص ما طرح ریزی شده است. پروردگار به کمبودهایمان جدا می پردازد چون اثری که انسان نام دارد در پی کمال است. 

خدابی نقص و کامل است. خدای مهربان را دوست داشتن آسان است. دشوار آن است که انسان فانی را با خطا و صوابش دوست داشته باشی. انسان هر چیزی را تا آن حد که دوستش دارد می تواند بشناسد. پس تا دیگری را حقیقی دوست نداشته باشی ، تا آفریده را به خاطر آفریدگار دوست نداشته باشی نه به قدر کافی ممکن است بدانی و نه به قدر کافی ممکن است دوست داشته باشی.

خداوند قادر متعال هیچ چیز و هیچ کس را بیهوده نیافریده حتی دانه ای در نظام الهی جایی دارد. وجود همه آفریدگان خدا تک به تک ضروری است و غیر قابل چشم پوشی. هیچ چیز تصادفی و یا اضافی در این سیستم دقیق و هدفمند وجود ندارد.به هر کدام از انسانها صفاتی جداگانه داده شده است. اگر خدای توانا می خواست همه عینا مثل هم باشند بدون شک همه را مثل هم می آفرید. محترم نشمردن اختلاف ها و تحمیل عقایدخود به دیگران بی احترامی به نظام مقدس خداوند است. شاید ساده ترین کار اشتباهی که مرتکب می شویم قضاوت دیگران است و اجتناب از آن بسیار دشوار است. حداقل این است که سعی کنیم قضاوتهای خود را کمتر و کمتر کنیم و همین ایجاد تغییر در زندگی و ارتباط با خدا سبب ایجاد تغییرات بزرگ در زندگیمان خواهد شد.

دوست داشتن زیبا و پس زدن آنکه از نظر ما زشت است آسان ترین کار است مهم این است که بتوانیم هم خوب را دوست داشته باشیم و هم بد را بدون آنکه بین آنها فرق بگذاریم. مگر شکر کردن به خاطر چیزهای نیکو، کاری دارد؟ مهم این است که در سختی و بدی بتوانیم باز هم شاکر باشیم و با اعتماد به قدرت لایزال الهی و سپاسگزاری از این مرحله هم عبور کنیم. زندگی سیر و سفر دائمی است و پر از پیچ و خم. آنکه در همه فراز و نشیب ها حضور خداوند را حس کند و قدرت لایزال الهی را ببیند و با توکل بر خدا صبر پیشه کند و سپاسگزار باشد می تواند به ساحل امن آرامش برسد که صد البته آسان نیست زبان به شکوه باز کردن و از زمین و زمان نالیدن و بد گویی کردن و تقصیر را به گردن بقیه انداختن راهکاری است که شیطان درونمان به ما نشان می دهد و در این لحظه برای اینکه عالم محضر خداست و همه آفریدگان خداوند حرمت دارند باید بر شیطان غلبه کنیم و راهی متفاوت با آنچه تاکنون انجام می دادیم در پیش بگیریم تا نتیجه ای متفاوت از آنچه تاکنون بدست آورده ایم حاصل شود. 

خداوند بزرگ می فرماید: نه آسمان می تواند مرا در بر گیرد و نه زمین. فقط و فقط در قلب بندگان مومنم می گنجم.

خداوند زیبایی ای پرشکوه، نوری بی پایان ، مرحمت و رحمتی بیکران است. کور بودن بیننده خللی به نور خورشید نمی رساند و مباحثه میان آدمیان تاثیری بر خدا ندارد. کائنات آهنگی کامل و نظامی حساس دارد قطعات و نقطه ها مدام عوض می شود اسم ها و مقام ها نو می شود. هر حرفی که بزنیم و هر ضرری که برسانیم به سوی خودمان برمی گردد. ما انسانها در به سختی افکندن خود بسیار ماهر هستیم. همیشه دیگران را مسئول ناکامی های خود می دانیم. در حالی که جزئیات پاک می شود و از نو کشیده می شود اما دایره ثابت باقی می ماند. 

در کتب مختلف از بزرگان آمده است که زبان 200 آفت دارد و اغلب گناهان ما از طریق زبان رخ می دهد و صد البته اگر بتوانیم بر گناهان زبانی و حتی ذهن منفی باف خود همان که استاد در فیلم می گفتند از جمله قضاوت دیگران ، غیبت و تهمت و کوچک شمردن دیگران و بی اهمیت دانستن و بی ارزش شمردن مخلوقات خداوند از ریز و درشت فائق آییم و در رفع آن بکوشیم قطعا با بنده بهتری شدن برای خدای بزرگ و مهربان لایق جانشینی خداوند بر زمین خواهیم شد و خداوند ما را لایق می داند که به ما طبق وعده خودش روزی بی حساب بدهد. 

این جهان کوه است و فعل ما ندا

سوی ما آید نداها را صدا 

گزارشگر خوبی برای خدای بزرگ و مهربان باشیم و برای دریافت مدال های طلایی برای گزارش های هر روزه خود به خدای مهربان بکوشیم.