مزایای عادت موردنظر (دوم – 1)

سلام به همگی
لذت هایی که من از تکرار رفتارهای چاق کننده میبرم : از داخل ظرف غذای پسرم یه مقدار خودم میخوردم یه مقدار به پسرم میدادم که زود تموم بشه و پیش خودم هم میگفتم بلخره خوردش در حالی که خودم هم کمکش میخوردم حس خوبی داشتم که یه وعده غذایی به اون اندازه که خودم تشخیص دادم براش اندازه هست رو پسرم کامل خورده و احساس مادر لایق بودن میکردم
باقی مانده ی غذای خانواده رو از هر وعده من سر پایی یه مقدار میخوردم شاید با این کار کم خوردن رژیمی که جرات نمیکردم بشقابم رو بیشتر از حد گفته شده پر کنم اینجور تلافی در میوردم واحساس کم خوردن رو هم میکردم که
من که از داخل بشقاب خودم زیاد نخوردم و حسم بهتر میشد اینجوری بخورم
و یا اینکه هر وقت حو صله ام سر میرفت سریع با خوردن یا آشپزی کردن خودم رو مشغول میکردم یا هله هوله خوردن خودم رو مشغول میکردم و خوشحال بودم که تو این بیکاری یه لذتی دارم میبرم
و هر وقت تو سیری غذا میخوردم احساس میکردم من خوبم و دارم از زندگی لدت میبرم که هر چیزی رو بخواهم تو هر تایمی با هر مدلی خیلی راحت بدون وسواس میخورم و بقیه که رژیم هستن چقد زجر آور زندگی میکنن
و یا اینکه تند غذا میخوردم البته من همیشه اینجور نیستم بعض وقتا که غذا مورد علاقه ام باشه یا در یک رستوران یا مهمانی خاص باشه سریعتر میخورم که تا تموم نشده هر چقدر دلم خواست بخورم
پفک و چیپس و کرانچی و … خوردن هم که با خوردن اونا من به احساس آرامش میرسیدم البته قبلا دیگه حالا خیلی کمتر شده
ویا اینکه من از غذای اماده شده روی اجاق گاز تا همسرم بیاد یه مقدار میخوردم چون فکر میکنم تا داغ و تازه برنج دم کشده و ته دیگ اش خیلی خوبه لدت داره بخورم و بعد دوباره ناهار هم میخوردم که دیگه بازم خیلی کمرنگ شده شاید بعضی وقتا اتفاق بیفته

عادتهای زیادی در ما هست که همه منشا تکراری دارن و این عادتها رو ما داریم هر روز  انجام میدیم و گرنه  اونها برما مسلط نیستن و اما  این عادت  که ما رو اذیت میکنه و  ما داریم هر روز  انجامش میدیم  باید بدونیم  اصلا اینطور نیست که اون عادت به ما تحمیل بشه .

یه رفتار وقتی زیاد تکرار بشه برای ما آزاد دهنده میشه حتی  یه فیلم زیبا  وقتی خیلی تکرار بشه برای  ما  اذیت کننده میشه چون درون ما تنوع رو دوست داره .

پس این رفتار که من رو اذیت میکنه این  رفتار  رفتار بدی  نیست ولی تکرارش  هست که ما رو اذیت کرده و بد هست .

پس اول مشخص کن اون رفتار چه مزیت و لذت هایی برای ما داره و چون خیلی برای  ما لذت داشته  که بارها تکرارش کردیم و حالا اذیت شدیم و  اما زمانی که انجامش می  دادیم خیلی هم برای ما لذت بخش بوده .

از هر چی بترسی سرت میاد و از هر رفتاری تنفر داشته باشی اون میچسبه به شما و نمیشه تغییرش بدی پس اول با این رفتارت که مرتب تکرارش میکنی یک رابطه ی دوستانه داشته باش و بگو چقدر این رفتار حال شما رو خوب کرده ( این یک فن هست برای در صلح بودن با این رفتار )

پنج مورد بنویس که از تکرار این رفتار چه لذتی بردی و باید رابطه ی دوستانه برقرار کنی و نباید ازش تنفر داشته باشی 

من وقتی  پیغام سیری رو درک میکنم   ولی چند لقمه اضافه تر میخورم و این کار چه لذتی برام داره ؟؟

 فکر کنم این  کار برای من هنور یه حالت آزادی در خوردن هست که ببین سیرم ولی بازم میتونم بخورم 

و یا این لذت رو داره که من به حد سیری غدا میخورم ولی سیری در ذهن من هنوز غلط معنی میشه یعنی درد شکم و سنگینی 

واین کار این لذت رو داره که من هنوزم در ذهنم ترس از نبودن این غدا در وعده ی بعدی   هست  پس زیاد تر میخورم که اگر نباشه و تموم بشه من خوب خورده باشم .

فکر کنم این کار این لدت رو داره که خوردن زیاد مساوی با شکستن یه سری محدودیتهاس و چهار چوبهای رژیم در ذهن من  هست 

فکر کنم این کار  وقتی از غدایی در ذهنم خاطره داشته باشم بیشتر هست و میخواد بگه لدت بردن از این عدا یعنی زیاد خوردن 

 در کل فکر کنم این کار که چند لقمه اضافه تر از نیاز میخورم این لذت ها رودر ذهنم   برام  داره که بیشتر خوردن برام مساوی هست با نبودن در هیچ چهار چوب و ررژیم  و محدودیت و ترس از نبودن غدا  که من رو وادار میکنه بیشتر بخورم و یا خاطره داشتن از اون غدا و یا تحریک شدن که من رو وادار به خوردن چند لقمه اضافه میکنه و  با این کار  گفتم به خودم که  بببین به  هر اندازه که خواستم خوردم و لاغر هم هستم و این قشنگی لاغری با ذهن هست(اما  برای همین هست فکر کنم یک ساله و نیم هست در سایتم ولی هنوز یه مقدار کم تا تتناسب  کامل فاصله دارمدر حالی که کل اصافه وزنم ۱۴ کیلو بوده  )

 و  اما زمانی که پیعام سیری رو دریافت میکنم کاملا از درون حس میکنم سیرم ولی هنوز از لحاظ ذهنی حریصم و اون ذهنم  باهام راه  نمیاد که غدا رو ول کنم برم هنوز ذهنم فرمولهای چاق کننده داره  که من  رو وادار به  یکم بیشتر خوردن میکنه  و اما  چون به راحتی پیغام سیری رو دریافت میکنم خیلی خوشحالم که میتونم این حس قشنگ رو  متوجه بشم  و تازه انگار یه  الارمی به من داده میشه بسه و دیگه نیاز نداری و یه نجوایی بهم میگه ببین من گفتم نخور و دیگه بسه و دیگه جسم تو نیاز نداره ولی تو ادامه میدی و حالا میخوام تمرین کنم تو همین مرحله غدا رو رها کنم و  اما اون منفی باف درون وادار میکنه بخورم میگه تو که نخوردی خیلی کم خوردی با ۶ قاشق برنج ( حالا بسته به نیاز اون روزم  یه مقدار  کم و زیاد میشه) که نمیشه خیلی کم  خوردی هنوز بخور ولی قشنگ حس میکنم سیری رو و اگر اون موقع بلند شم خیلی سبک و رها و واقعا بدون فشار شکم هست .

خیلی وقت  هست که نیاز خوردن من تغییر کرده تا چند قاشق میخورم سریع سیر میشم و یه مقدار فشار شکمی رو  احساس میکنم  در حالی که قبلا این حالت رو در خوردنهای زیاد و پرخوریهای زیاد تجربه میکردم حالا در  رفتاری که شاید یک سوم گدشته ام هست سریع این احساس رو پیدا میکنم و یکم برای ذهنم پذیرفتنش سخت هست که من کم خوراک شدم  و وادار به خوردن بیشتر من رو میکنه و همراهی نمیکنه واقعا به حد سیری بخورم و بلند شم و تمام تلاشم در این چالش همین هست .

و ریزه خواری همانطور که گفتم قبلا خیلی زیاد داشتم و اما حالا که در حال تکرارم واقعا چیز خاصی در خودم نمیبینم مگر بعد از ظهرها که کمی بخوام شیرینی با چایی  بخورم  یا موقع جمع کردن سفره از باقی مانده ی غدا بخوام کمی بخورم که بازم فکر کنم ذهنم  با این کار میخواد همون حرفهای بالا رو  برام تداعی کنه و گرنه بارها شده گفتم من چایی نخورم و به جاش یک میوه بخورم ولی ذهنم همراهی نکرده  در حالی که از درون خیلی میل ندارم  حالا انشاا… با این چالش دهنم رو بیشتر همراه خودم در این مسیر میکنم و به موفقیتهای بزرگتر میرسم 

اما بازم دم خودم و این دهنم گرم که این همه تغییرات عالی تا به اینجا داشتم و اینقدر ذهنم در مسیر لاعر شدن قرار گرفته و کلی تغییر کرده و اینقدر تغییرات من واضح بود که وقتی وارد این چالش شدم و خواستم بنویسم ریزه خواری انصافا دیدیم مثل قبل هیچ ریزه خواری که عادت همیشگی من باشه ندارم برای منی که از صح تا شب به هزار بهانه قبلا میخوردم الان فقط یه مقدار با چایی بعد از ظهرم شیرینی میخورم که میخوام در اون تغییر ایجاد کنم و واقعا جای تحسین و تشویق دارم به خودم تبرییک میگم و از استاد عزیز هم بسیار سپاسگزارم که راهشون درست و حق هست

سلام و درود به تمام همراهانم 

عادت ناراحت کننده ی من :

من دوست دارم وقتی غذا برای اعضای خانوادم میکشم ( چون ما هر  چهار نفرمون در تایم متفاوت از هم غذا میخوریم و من معمولا برای اونها این کار رو میکنم )و جلوی اونها میزارم خودم دست نزنم حالا شاید یه روزی باشه که من برای اونها نکشم و خیلی راحت  این عادت هم نیست اما اگر به هر دلیلی مجبور به انجام این کار بشم خودم هم به غذاها ناخنک میرنم و چقدر از انجام این عادت ناراحت هستم .و یا موقع جمع کردن ظرفهای اونها بازم شاید این کار رو بکنم و یا هنگام انتقال غذای باقیمانده  ی اون روز داخل ظرفهای کوچک  هستم  که داخل یخچال بزارم بازم  این کار رو میکنم که دپستش ندارم .

این عادتها  رو من دارم انجام میدم و گرنه اونها بر ما مسلط نیستند بعنی قدم اول پذیرش مسو لیت از انجام این رفتار هست  یعنی من دارم هر روز اون رو کار رو تکرار میکنم و‌ گرنه اون غذا که به زور وارد بدن من نمیشه من خودم اون رو برمیدارم و داخل دهنم میزارم حالا مهم نیست مطمعنم به زودی این عادت در وجود من از بین میره .پس همه چیز خودم هستم حتی رفتارها و عادتهای من ،خودم هستند اگر خوب یا بد هستند باید مسولیت اونها رو قبول کنم و بگم خودم به وجودش اوردم خودم هم از بین میبرمش و تقصیر رو گردن اطرافیان نندازم که تو باعث انجام این رفتار شدی .

 هر رفتاری خیلی تکرار بشه برای من ازار دهنده میشه حتی اگر اون رفتار عالی باشه مثلا اگر من از یه تفریح لذت میبرم اما اگر هر روز بیش از حد نیاز  تکرار بشه من اذیت میشیم مثلا یه موسیقی رو اگر دوست دارم اما اگر  زیاد تکرار بشه من اذیت میشم چون درون ما تنوع رو دوست داره پس اگر من یه رفتاری دارم که اون رو دوست ندارم خود اون رفتار بد نیست بلکه تکرار اون رفتار هست که اذیت کننده هست .

میخوام مشخص کنم از این رفتارم  چه لذتهایی بردم که الان که  دارم تکرارش میکنم دیگه اون تکرار من رو اذیت میکنه .

من هر وقت برای پسرم غذا میکشم یه ذره هم خودم داخل دهنم میزارم چون حس خوب ازادی میده .که هروقت بخوام میتونم غذا بخورم 

حتی اگر غذا  از بقیه داخل ظرفشون  بمونه و من بخوام اونها رو جمع کنم یه ذره میخورم حس خوب اینکه غذا اسراف نشده و یا اینکه یه ذره که چیزی نیست بخورم دیگه تموم بشه و چیزی داخل ظرف نمونه .رو دارم 

موقع کشیدن غذا برای همسرم در حالی که خودم غذام رو خوردم   اما یه ذره میخورم  چون  با انجام این کار حس خوب همراه ایشون. بودن  و تنها نزاشتن ایشون موقع غذا خوردن هست .که سالها این کار رو احترام میدونستم 

موقع کشیدن غذا و یا جمع کردن  غذا  در حالی که ببینم بقیه کم خوردند سریع  یه ذره میخورم و  میخوام  به این حس خوب برسم که به خودم بگم غذاهای من خیلی خوشمزه هستند و اگر بقیه نخوردند ربطی به مزه ی غذای من نداره اونها دوست نداشتن اما من از اونها دوست دارم 

من موقع گذاشتن اضافه ی غذاها داخل یخچال ته قابلمه یا قاشق رو داخل دهنم میزارم که هم اینکه مزه ی غذا رو  دوباره بفهمم و هم اینکه ظرف تمیز بشه و چیزی بهش نچسبه  و اینم مزیتش این هست که واقعا ظروف تمیز میشن برای شستن .

من با انجام این کار به این مزیت میرسم که ببین من ادم بهانه گیزی نیستم و من هر غذایی رو حتی در چند وعده میخورم و ایراد نمیگرم .چون بقیه اینطور نیستن و هرگز دو عده غذایی رو مثل هم نمیخورن مگر خیلی زیاد  به اون غذا علاقه داشته باشن 

من با انجام این کار به این حس خوب ارامش میرسم  که همیشه در خانه ی ما غذا هست .

من با انجام این کار به این حس خوب میرسم که 

قانون اول برای تغییر کردن هر عادت این هست با اون عادت یک رابطه ی صمیمی داشته باشم من اگر از اون رفتار تنفر داشته باشم اون رفتار من به  من میچسبه پس من باید لذتهای بیشتر از این رفتار. رو داشته باشم من میخوام رابطه ی دوستانه ای با این رفتارم داشته باشم و من از این رفتارم تنفر ندارم و کاملا با اون دوست هستم .

پس خود ارزشمندم  هر وقت موقع کشیدن و یا جمع کردن غذا و گذاشتن اونها داخل یخچال و یا برداشتن اونها از روی گاز خواستی ناخنک بزنی ناراحت نباش این رفتارت رو دوست داشته باش عزیزم چون  این کار به تو خیلی از  حس های خوب رو میده مثل آزادی ،مثل دست پخت خوب داشتن مثل احترام به همسر مثل اسراف نشدن و مثل همیشه غذا دم دستت هست و زیاد هست و حس ارامش و …. پس با این رفتارم در صلحم و هر وقت خواستم انجامش بدم نظاره گر باشم خودم دارم اون غذا رو برمیدارم و داخل دهانم میزارم تا به یکی ازاین حس ها برسم .و هیچ کس کن رو مجبور نکرده .

من دیروز با شروع این چالش چند مورد بود که انجام ندادم و راضی هستم .

سلام
من داشتم این دوره ی چالش رو تکرار میکردم و دیدگاه دوستان رو میخوندم که خیلی جالب رسیدیم به این دیدگاه دوست عزیز که اشاره کرده بود به عادتی که من هم قبلا به شدت اون رو داشتم و هنوزم دارم ولی نمیدونستم چه مزیتی برام داره اونم عادت چیپس و پفک خوردن هست که چون همیشه جز محدودیت های من در رژیم بوده و نباید میخوردم باعث شده بود که خوردن اونها در من احساس قدرت ایجاد کنه چون روح ما ازادی و رهایی رو میخواد و من هم با شکستن این قانون احساس آزادی پیدا میکردم در واقع به قول این دوست عزیز محدودیت و ممنوعیت شکنی به من حس قدرت میداد پس باعث این لذت در من میشد و من همیشه در رژیم به اجبار و با محدودیت نخوردم و حرص و ولع خوردن اینها رو زیاد داشتم و هر وقت میخوردم عذاب و جدان داشتم ولی خیلی خیلی این رفتار رو تکرار کردم در کنار ریزه خواری من این عادت رو هم دارم