چگونه لاغر شوم؟ مهمترین سوالی بود که در 35 سال چاقی ذهن من را به خود مشغول کرده بود.
خیلی غم انگیز است وقتی نمی دانی چگونه چاق شده ای در کل زندگی به دنبال چگونه لاغر شدن باشی.
خیلی دردناک است که نخواسته باشی چاق بشی و به راحتی چاق شده باشی و بخواهی لاغر شوی و با رنج و سختی نتوانی لاغر شوی.
چقدر حسرت برانگیز است وقتی به هر دری می زنی که لاغر شوی و فایده ای ندارد اما می بینی بسیاری از انسانها خودبخود لاغر هستند.
آنها هیچ رژیم خاصی را رعایت نمی کنند، هیچ ورزش سنگینی انجام نمی دهند، نگران چاق تر شدن نیستند و حسرت برانگیزتر از همه: نسب به لاغر بودن هیچ احساس خاصی ندارند.
آن را طبیعی می دانند.
پس چگونه است که من با این همه اشتیاقی که برای لاغر شدن داشتم و آن همه تلاشی که انجام می دادم هیچوقت نمی توانستم لاغر شوم و در معدود مواردی که واقعا پشتکار داشتم و چند کیلویی کاهش وزن پیدا می کردم بعد از چند هفته دوباره به شرایط قبل بر می گشتم.
من چه می خوردم که آنها نمی خورند؟
من چقدر می خورم که آنها نمی خوردند؟
من چه گناهی مرتکب شده بودم که باید همیشه نگران چاق تر شدن باشم ولی آنها با خیالی آسوده و بدون ترس از چاق شدن زندگی می کردند.
هر بار که بخاطر چاق بودن مسخره می شدم، هر بار که از تلاش برای لاغر شدن نتیجه نمی گرفتم، هر بار که مرا نصیحت می کردند که: به فکر خودت باش، کمتر بخور، یه کم ورزش کن، مملو از خشم و شکایت به خدا می شدم و ذهنم پر می شد از این سوال های بی جواب.
چاقی زبانی است که فقط یک فرد چاق آن را می فهمد.
با هر زبانی به دیگران می گفتم سعی می کنم لاغر شوم اما نمی شود، آنها نمی فهمیدند.
به هر شکلی به دیگران نشان می دادم آدم با اراده ای هستم و تلاش می کنم که لاغر شوم اما فایده ای ندارد، آنها نمی فهمیدند.
هرچه به دیگران توضیح می دادم که شب ها شام نمی خورم، صبحانه فقط چند لقمه می خورم، بیشتر ناهار من سالاد است، نوشابه نمی خورم، فست فود نمی خورم، هرکجا باید بروم پیاده می روم و صدها کار دیگر انجام می دهم اما لاغر نمی شوم کسی حرف مرا نمی فهمید.
سال های زیادی از عمرم به این شکل گذشت و من همچنان به دنبال جواب سوالم بودم که چگونه لاغر شوم؟
به لطف خدا در سن 35 سالگی به این نتیجه رسیدم که لاغری با قدرت ذهن را تجربه کنم.
تصمیمی که برخلاف روش های قبلی هیچ منبع و راهنمایی نداشت، هیچ برنامه غذایی و ورزشی برای آن نوشته نشده بود و هیچ زمانی برای لاغر شدن با آن مشخص نشده بود.
تک و تنها قدم در مسیری گذاشتم که هیچ راهنما و خط و نشانی برای حرکت کردن نداشت.
هیچ امیدی به لاغر شدن با ذهن نداشتم اما احساس درونی من در جستجوی سوال: چگونه لاغر شوم؟ بسیار قدرت گرفته بود که می شود با ذهن لاغر شد.
به لطف خدا در این مسیر حرکت کردم و برای اولین بار در زندگی تصمیم قاطع گرفتن را تجربه کردم.
تصمیمی که همچنان بر آن متعهد هستم و در مسیر لاغری با ذهن قدم بر می دارم.
اولین موضوعی که در لاغری با ذهن درک کردم این بود که ما چاق شدن را آموخته ایم، پس برای لاغر شدن باید لاغری را بیاموزیم.
هر آموزشی از بخش های مختلفی تشکیل شده است که به مرور آنها را یاد می گیریم و در نهایت ما آن موضوع را به صورت کامل یادگرفته ود ر زندگی خود اعمال می کنیم.
ما چگونه چاقی را یاد گرفته ایم؟
گام به گام در هر مرحله از زندگی آموزش های جدیدی برای چاق تر شدن دیده ایم و سبب شده است که رفتار ما به گونه ای تغییر کند که در نهایت باعث اضافه شدن وزن و سایز ما شود.
لاغر شدن مانند چاق شدن نیاز به آموزش دارد و اگر تصمیم گرفته اید از چاقی رها شوید و روزهای خوش زندگی را در جسمی متناسب ادامه دهید باید همت کنید و لاغر شدن را یاد بگیرید.
لاغر شدن هنری است که باید آن را آموخت.
درست است که بعضی از افراد به طور خودبخودی این هنر را بلد هستند و برای آموختن آن سختی متحمل نشده اند اما فراموش نکنید که افرادی که اضافه وزن دارند نیز هنر چاق شدن را بدون هیچ رنج و سختی آموخته اند.
پس در پاسخ به سوال: چگونه لاغر شوم؟ باید به خودت تاکید کنی که من هم می توانیم لاغر شدن را یاد بگیریم و با بکارگیری آموزش های خود در زندگی متناسب شویم و برای همیشه لاغر بمانیم.
نکته جالب توجه و امیدوار کننده برای یادگیری لاغری با ذهن این است که ما لاغر شدن را به صورت خودبخودی بلد هستیم اما به خاطر یادگیری چاقی و استفاده مکرر از فرمول های چاق کننده، لاغری را فراموش کرده ایم.
ما در روش لاغری با ذهن، لاغر بودن خود را به یاد می آوریم.
لاغری حالت طبیعی و پیش فرض جسم ما می باشد و این دستور خداوند است که به شکل کدهای دستوری در سلول های ما نهفته است.
مانند سرسبزی که حالت طبیعی یک درخت است.
اگر درختی می بینید که سبز و زیباست تعجب نمی کنید اما اگر درختی ببینید که زرد و پژمرده یا خشک شده است تعجب می کنید که چرا این درخت خشک شده است.
بنابراین در پاسخ دادن به سوال: چگونه لاغر شوم؟ در ذهن خود بدانید که لاغر بودن حالت طبیعی و پیش فرض جسم ما می باشد که به هر دلیل آن را تغییر داده ایم.
اما این به آن معنا نیست که ما دیگر نمی توانیم به حالت اولیه خود برگردیم.
همه افراد چاق توانایی برگشتن به حالت طبیعی و پیش فرض خود را دارند چون آنچه برای ما مقدر شده است نابود نمی شود بلکه فقط می تواند تغییر کند.
ما می توانیم شرایط جسمی خود را از حالت ایده آل خارج کنیم که بارها این کار را به طریق مختلف انجام داده ایم مثل زخمی کردن خود به طریق مختلف، اما جسم ما به سرعت فرایند ترمیم را آغاز کرده است و پس از مدت کوتاهی جای زخم به کلی از بین رفته است.
چاقی، خارج شدن جسم از حالت طبیعی و متناسب است و این برای جسم بعنوان یک ناهماهنگی تلقی می شود.
جسم ما به شدت در تلاش برای تغییر وضعیت ما از چاقی به لاغری است.
این تمایل جسم خود را بارها در هر روشی که برای لاغری در پیش گرفته اید تجربه کرده اید.
اما از آنجایی که عملکرد ما می تواند در جهت مخالف عملکرد جسم باشد، در تمام مواردی که از سعی و تلاش خود برای لاغر شدن نتیجه نگرفته ایم، قدرت عملکرد ما در چاق شدن بیشتر از قدرت جسم ما برای لاغر شدن بوده است.
نتیجه نهایی در این شرایط چاق ماندن یا چاق تر شدن است.
عملکرد ما تحت تاثیر برنامه ای است که در ذهن ایجاد می شود.
وقتی ذهن ما برای چاقی برنامه ریزی شده باشد، عملکرد ما در جهت چاق شدن خواهد بود.
در این شرایط جسم ما قدرت مقابله با عملکرد ما را ندارد.
چون سرعت ترمیم جسم به مراتب کندتر از سرعت تخریبی است که ما از طریق عملکرد خود به جسم وارد می کنیم.
بنابراین برای کاهش سرعت تخریب باید ابتدا برنامه ریزی ذهن را از چاقی به لاغری تغییر دهیم.
در این شرایط عملکرد ما بر اساس محتوای جدیدی که در ذهن ما ایجاد شده است تغییر خواهد کرد و به مرور سرعت عملکرد ما در چاق شدن کم و کمتر می شود.
در این شرایط ابتدا روند چاق تر شدن ما کند شده و سپس متوقف می شود.
در ادامه با برنامه ریزی بیشتر و بهتر ذهن، فرمول های لاغری ذهن ما بیشتر می شوند و در مقابل عملکرد ما باز هم بهتر می شود و سرعت چاق شدن ما کمتر از قبل می شود تا جایی که سرعت عملکرد چاق شدن ما کمتر از سرعت عملکرد لاغر کننده جسم ما می شود و این شروع لاغری در جسم است.
این پروسه نیاز به زمان، استمرار و عمل کردن به آموزشها دارد و برای هر فرد متفاوت خواهد بود.
درک این پروسه به ما کمک می کند تا روند لاغر شدن با ذهن را درک کنیم و در هر مرحله بدانیم در چه مسیری در حال حرکت هستیم.
من بعنوان مدرس دوره های تناسب ذهنی همواره در تلاش برای کشف رازهای متناسب شدن هستم.
رازهایی که در رفتار افراد متناسب نهفته است و با کشف و بکارگیری آنها می توان به راحتی لاغر شد و تا ابد لاغر باقی ماند.
چون فرمولی که در ذهن افراد متناسب وجود دارد که باعث آن رفتار شده است در ذهن همه افراد چاق نیز وجود دارد ولی به دلیل بی استفاده شده به خاطر ایجاد فرمول های چاق کننده، آن فرمول را گم کرده ایم و رفتار مربوط به آن فرمول را فراموش کرده ایم.
لاغری با ذهن صحیح ترین روش لاغر شدن است که ما را به پاسخ سوال: چگونه لاغر شوم؟ می رساند، چرا که همانطور که ما با یادگیری چاقی می توانیم تا آخر عمر چاق باقی بمانیم با یادگیری لاغری هم می توانیم تا آخر عمر لاغر بمانیم.
چاقی و لاغری در محتوا با هم تفاوتی ندارند، تنها اختلاف آنها در فرمول های آنهاست که در ذهن ما ذخیره شده اند و مغز ما با استفاده از این فرمولها سبب تغییر رفتارهای غذایی و واکنش ما نسبت به مواد غذایی میشود و در نهایت باعث چاق شدن یا متناسب شدن ما می شود.
بنابراین برای لاغر شدن لازم است که همواره در جستجوی فرمولهای لاغر کننده باشیم، همانطور که سالها در جستجوی فرمولهای چاق تر شدن بوده ایم.
در فایل آموزشی که برای دوستانم آماده کرده ام به تشریح و تاثیرگذاری فرمولی پرداخته ام که به شدت در چاق شدن ما نقش داشته است و به همین دلیل اگر ما بتوانیم در این فرمول چاق کننده تغییراتی ایجاد کنیم میتوانیم گام مهمی در مسیر لاغر شدن برداریم.
امیدوارم که با استفاده از این فایل صوتی توانایی تغییر رفتاری که سبب چاقی شما شده است را پیدا کرده و به مرور رفتار خود را تغییر دهید.
ضمنا توصیه می کنم بعد از خواندن هر نوشته یا استفاده از محتوای آموزشی، نگاهی به تصاویر شگفتی سازان لاغری با ذهن بیندازید تا بیشتر برای شما باورپذیر شود که لاغر شدن با قدرت ذهن میسر است و این توانایی همانگونه که در دیگر افراد چاق وجود داشته است در شما نیز وجود دارد.
مشتاقانه نظرات ارزشمند شما را پیگیری می کنم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 3.98 from 57 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
فکر کنم دفعه ۵یا ۶ ام که این فایل میشنوم و واقعا درک بهتری از آگاهی هاش میگیرم .حالا داستان اینه که من همون هنرجوام که هی استاد میگه حتی اگه ۲ساله در دوره هستی و نتیجه نگرفتی بازم ادامه بده بالاخره هدایت برات کامل میشه و نتیجه میگیری از وقتی لایوهای صبحگاهی استاد میزارن برای مرور عجیب دوباره شوق تکراردرست درمن روشن شد. قبلا هم فایل گوش میدادم ولی شاید هفته ایی ۲/۳بار اونم نه واسه الاغری واسه اینکه حال بدم از چاقی قابل تحمل شه برام،مشکل اینجا بود که من لاغری خیلی دور از خودم میدیدم یا اصلا حق خودم نمیدیدم گاهی هم حتی تو ذهنم میمود که هرکس باید ی کمبودو مشکل لاینخلی تو زندگی داشته باشه ،واسه توهم اینه وهمچنان ترازو و کالری شمار به دست کالری میشمردم و میخوردم و حتی بدون اینکه بفهمم خیلی هم چاقتر شده بودم تو این دوران چون ترازو وزن کشی گذاشته بودم کنار مثلا تو این مورد طبق گفته های دوره عمل کردم و دقیقا ناغافل طبق رفتارهای حریصانه گذشته عمل میکردم و همش هم معده درد و دل درد داشتم دکتر گفت سندروم روده تحریک پذیر گرفتی بر اثر استرس چون دقیقا همون عصبهایی که در مغز هست در معده و روده هم هست و با این پیامها نشان از استرس شدید میده که‌چند ماهی دارو مصرف میکنم و بهتر هم نشدم تا اینکه تو یکی از این لایوها ی چیزی واسه من روشن شد که نکنه این واکنش عصبی مغز من در برابر این همه استرس چی بخورم کی بخورمه که الان جسمیت پیدا کرده و داره اینجوری خودشو نشون میده برای آخرین بار کالری شماری و شمردن لقمه و غذامو گذاشتم کنار و گفتم اعتماد کن به بدنی که تا اینجا باهات همراهی کرده خواستی بری رفته خواستی بخندی خندیده خواستی یادبگیری یادگرفته پس بزار کمتر دردبکشه حتی اگه تا آخر عمرتم چاق موندی مهم نیست فایل گوش میدی آروم میشی تا بمیری و تموم شه این دردها شاید از آخرین دیدگاهی که نوشتم هم یکی دوسالی میگذره یادم نیست اصلا ٫تا اینکه توی یک ماه گذشته حال بدنیم بهتر شد دل دردها سردردها(لازمه بگم من از استرس مایع گوشمم تکون خورده و خیلی وقته سرگیجه وضعیتی دارم )که توی ماه گذشته خیلی کمتر مسکن مصرف کردم و ی آرامشی دارم انگاری قراره هیچ اتفاقی بدی نیفته برعکس قبلا که همش منتظر خبر بد بودم خلاصه چند روزه علاوه بر بهبود اوضاع روحی و جسمی من دارم متناسب شدنو تو خودم میبینم خیییییییلی عجیب خیییییلی درست و متناسب لباسام دیگه توتنم بد نیست ،شبا چون لباسام فشار میاره دیگه مجبور نیستم بگردم لباس آزادتر پیداکنم که بتونم بخوابم جالبه بگم ی دوست دارم تازگی ها بعد از ۲سال رژیم و وزش ۲۰ کیلو کم کرده دقیقا میگه به خاطره اینکه لباسای جدید سایز ایکس اسمالمو بپوشم به هر بهانه ایی میرم از خونه بیرون ومن چقدر حسرت کشیدم که خوش به حالش من میترسم لباسامو بپوشم ببینم تنگ شده برای همین ترجیح میدم هیچ جا نرم هیچکسم نبینم چون اصلا کافیه البته کافی بودی مهمونی دعوت شیم اینقدر استرس جی بپوشم و وای چطوری بخورم اه چقدر زشتم چقدر بدلباسم چقدر موهام بده کاش ی ذره قدم بلند تر بود منو اذیت میکرد که معده ام شروع میکرد به ورم جوری که دقیقا هیچ کدوم از لباسا برام راحت نبود و انگار ی گاو خورده بودم و خلاصه درد ،درد،درد آخر سرم اونجا هیچی نمیخوردم و درد میکشیدم و بعد میومدم خونه تلافی میکردم و یاد جمله استاد میفتادم که ما سر سفره خودمون چاق شدیم .خلاصه که چاقی برای من ثمره جایزه دادن بیخودی غذا برای آسون تر کردن زندگیم بود استمرار و اصرار بر مرحم کردن غذا رو زخمام داشتم میخوردم و دردمیکشیدم دردم میکشیدم میخوردم که کمتر دردبکشم غافل از اینکه داروهم دوزش زیاد شه از دیگه درمان نمیکنه و میکشه اصلا ی جمله معروف هست نمیدونم از کیه که میگه هر غذایی دواست هر دوایی هم غذاست خب چرا ی آدم عاقل بخواد دستی دستی خودشو بکشه زیاده روی ،زیاده رویه دیگه قرص جسم میکشه غذا زیاد روح مگه نه اینکه چه روزهایی از جوانی و شادابی چاقها تو حسرت و افسردگی و تنهایی و حتی خودم بارها در آرزوی مرگ لقمه زدم و گریه کردم گذشته دیگه مردن چطوریه دیگه آدمهای چاق هرروز با ملامت ها،تمسخرها پورخندها و حتی تعریفای الکی هزاربار میمیرند این بار ذهنی چاقی عجب سنگینه امیدوارم هرکی این بار حمل میکنه سریعتر بزارتش زمین و ءسوده زندگی کنه .آمین🙏🏻
به به فقط ماها که تو این دوره هستیم میفهمیم لذتی که در نخوردن و نترکیدن هست به ی دنیا میارزه😊منم سالها تو مجادله بخورم و نخورم و چی بخورم و وای کی میتونم مثل ادم غذا بخورم بودم اصلا از ی جایی به بعد به خودم اومدم دیدم همش یک چرخه تکراری روزانه دارم که وای چی بخورم؟غذای رژیمی میخورم بعد با کلی زحمت و رعایت گرم به گرم کالریها غذای رژیمی میپختم و بعد همونو تا سرحد پری میخوردم و باز گرسنم بود تا عصر این منوالو داشتم بعد با حس تنفر و بدبختی و خاکبرسری و وای چی بپوشم میرفتم باشگاه کلی غصه و حسرت لباسا و تناسب مردمو میخوردم بعد تا سر حد مرگ از خودم کار میکشیدم که حتی نمیتونستم از پله های باشگاه بیام پایین بعد میرسیدم خونه با حجمی از گرسنگی و نه نباید چیزی بخورم ،باید بخوابم و همش تو فکر صبونه فردا بودم جوری که اصلا شبا از شدت گرسنگی خوابم نمیبرد خیلی مواقع معده ام پر بود ولی مغزم هنوز گرسنه بود که در نهایت اکثرا مغزم برنده میشد و میرفتم ی چیزی میخوردم و بعد هم از فرط عذاب وجدان گریه میکردم و خوابم میبرد و گاهی هم تا خود صبح بیدار بودم تا هوا روشن شه من بتونم صبونه بخورم بعد خوابم میبرد و دوباره فردا روز از نو روزی از نو.چقدر دردکشیدم😢چقدر غصه خوردم 😰چقدر بی خوابی کشیدم و به قرص خواب و اعصاب پناه بردم😨و دست آخر حتی به مرگم راضی بودم و هر روز که خودمو تو آیینه میدیدم به خودم میگفتم مرگ برات عروسیه بدبخت بی عرضه🤭🤭ووواای خدا یادآوریش قلبمو درد میاره ،این نفرت از خودم و خوردن به درهای فیزیکی و واقعی معده و روده و سرگیجه و اینا ختم شد که هنوزم درگیرشم ولی با این تفاوت که رابطه ام با موادغذایی و خودم و تصویرم تو آیینه خیلی بهتر شده هنوز هم پیش میاد شاید ماهی دو سه بار که اون انزجار از خودمو تجربه میکنم ولی حتی الان یاد گرفتم با نفرتم هم بهتر برخورد کنم و بهش اهمیت ندم خودش برطرف میشه .انصافا خدا خیلی به من رحم کرد که با استاد آشنا شدم وگرنه تا حالا ی کاری دست خودم داده بودم .من اصلا نمیدونستم احساس خوب چیه 🤔حتی اینقدر بهم گفته بودن اگه با اشتها غذا بخوری گوشت میشه به تنت 😑اون همه غذا در طی ۳۴سال با نفرت و حس بد میخوردم که گوشت نشه ی وقت که آخر سرم گوشت که چه عرض کنم چربی میشد به تنم😰خلاصه که دوست عزیز موفقیتت رو تبریک میگم و دقیقا حستو درک میکنم که چه لذتی داره بری سفر و با ۵کیلو اضافه وزن برنگردی و سبک و راحت از چیزهای دیگه لذت ببری 🌺راه و هدف ما درست ترین انتخاب زندگیمون بوده که فوق العادست و خدا نگهدار استاد نارنینمون باشه که اینجوری تونست کمکمون کنه که زندگیمون از با کیفیت تر بشه🥰🥰🥰