گامی موثر برای لاغر شدن

یکی از مشکلات ما چاقها این هست مدیریتی در خوردن مواد غذایی نداریم و مواد غذایی هستن که خوردن ما رو مدیریت میکنن و ما یه چیزها یی رو دوست داریم بیشتر میخوریم و به چیزاهایی رو دوست نداریم کمتر میخوریم .مثلا من قبلا خودم بارها میگفتم اهل شیرینی و دسر نیستم بیشتر دوست دارم غدا های خوشمزه رو بخورم و اینقدر میخوردم تا شکم درد و حالت تهوع میگرفتم و من بارها داشتم حتی عذر میخوام بالا میوردم فقط به خاطر اینکه من این غدا رو دوست دارم با این دید شروع میکردم به خوردن و اینقدر میخوردم تا حالم بد میشد و باید چایی با لیمو امانی میخوردم و یا چند ساعتی صبر میکردم تا سنگینی من بعد از غدا از بین بره و اگر فست فود بودکه دیگه واویلا بی حد و اندازه میخوردم و حالا میفهمم غذا ها من رو مدیریت میکردن و نه من غذاها رو مدیریت کنم.
حالا واکنشهای روحی هم خیلی در خوردن چاقها تاثیر داره مثل خستگی و عصبی و یا ناراحتی و ….باعث خوردن این افراد میشه و منم میتونم بگم وقتی خوشحالم و هیجان زده هستم دوست دارم بخورم و حالا خیلی بهانه های دیگه هم داشتم برای خوردن که خودم نمیدونستم و فکر میکردم اشتهام زیاده و نمیشه کاری کرد مثلا من لدت بردن و تفریح کردن و خوش گدشتن با افراد و دورهمی و رفتن به طبیعت و فضا سبز و مهمانی رفتن و سفر ر فتن و … رو همیشه در خوردن زیاد میدانستم.بماند کلی بهانه ی جور واجور دیگه هم داشتم همیشه مثلا بخور دیگه گیرت نمیاد بخور فقط یه امشبه بخور پولش رو دادی بخور اصراف نشه بخور برای بدنت مفید بخور باعثقوی شدن بدن میشه و هزارتا دلیل دیگه که داشتم و اما هیچ وقت ایکها ر علت چاقی نمیدونستم .
تفاوت ما با متناسبها این هست که فرمولهای ذهنی ما با هم متفاوت هست و همین تفاوت رفتارها را به وجود میاره و خیلیها فکر میکنن نه ژنتیک و ارت و اشتها و … باعث این کار میشه اما ذهن ما مثل یه نوار خالی هست که با چاقی اگر پر شده باشه به ما دستور میده چطور رفتار کنیم
مثلا ممکنه سیر باشیم اما دستور خوردن صادر بشه و منم قبلا همیشه میگفتم بدن من و متناسبها خیلی با هم فرق داره و من هر کاری میکنم نمیتونم لاعر بشم و لاعر بمانم و این تقصیر غدا خور دنم و یا فعالیتم و یا قرصهایی که میخورم و یا اشتهایی که دارم هست و اما حالا میدونم فقط تفاوت در فرمولهای ذهنی ما هست که باعث میشه رفتارهای متفاوتی رو داشته باشیم و در نهایت جسم متفاوت از هم داریم ما چاقیم و اونها متناسب هستن .
پس اگر فرمولها تغییر کنه خود به خود رفتارها هم تغییر میکنه و به ورزش،و محدودیت نیست چون انسانینم و عقل داریم اما بارها گفتیم نه ما ناتوانم و نه ضعیفیم در صورتی که کسی برای لاغری بارها اقدام کرده و شکست خورده ضعیف نیست اون شحاع هست چون که بارها رژیم گرفته و روشهای مختلف رو رفته اما نتیحه نگرفته این فرد توانمند هست فقط راهش رو غلط رفته منم سالها با تعهد در باشگاه و رژیم سخت بودم حتی در دوران شیردهی ام واقعا برای من سخت بود حتی فرزند شیر خوارم رو مبزاشتم و باشگاه میرفتم خیلی سخت بود اما انجامش میدادم در حالی که نتیجه هیچ وقت ماندگار نبود و فقط برای مقطعی بود و لی من کوتاه نمیومدم و دوباره ورزش سنگینتر و رژیم سختتر رو میگرفتم حالا که نگاه میکنم میبینم چقدر تعهد و استمرار داشتم و حالا اگر کمی از اون تعهد رو بیارم داخل این روش همه چیز فوق العاده میشه و داره هم میشه و فوق العاده میشه چون من خیلی توانایی دارم من بارها در زمانهای مختلف وزن کم کردم اونم در در حد ۲۰ و یا ۳۵ کیلو ولی هیچ وقت برام نمونده و همیشه فکر میکردم چقدر ناتوانم در لاعری ولی حالا به خوبی متوجه میشم که راهم اشتباه بوده و
وراهم ناتوان بوده که نمیتونسته من رو برای همیشه لاعر نگه داره نه من و همین یه نتیجه که از راه تناسب فکری به دست اوردم مانع بزرگی رو از سر راه من برای لاغری برداشت و من خودم رو بسیار قدرتمند و توانا در رسیدن به هدفم میدونم و با این روش هر چقدر من جلوتر میریم نتایج بهتری دریافت میکنم و آرامشم و روحیه ام و رفتارهام عالیتر میشن و حرص و ولع خوردنم کمتر میشه .
و من همیشه به خودم میگم با این روش خیلی به راحتی میتونم نتیحه بگیریم خیلی راحت و ساده بدون هیچ تلاش خاصی و یا هیچ سختی من دارم نتیجه میگیرم و غذا خوردن من مثل سایر فعالیتهای جسم من هست برای زنده بودن من هست نه برای چاق شدن من و اصلا طبیعی نیست که من چاق باشم و نیاز بدن من به غدا هست که باعث میشه من غدا بخورم و عدا برای انسان مثل سوخت ماشین برای حرکت ماشین هست و غدا برای من به عنوان یه ماده برای رفع نیاز جسم من هست نه هیچ چیز دیگه . .
من همیشه به دنبال تفاوت افکار چاقها و لاغرها هستم و من میدونم همین افکار چاقی تونسته من رو از حالت طبیعی خارج کنه و به من ضربه بزنه و چاقی صدها برابر جسم به روحیه ی ما فشار میاره و اگر من لاغر بشم دنیایی رو تجربه میکنم که فوق العاده هست احساس سبکی و سلامتی و ارامش و .. رو تجربه میکنیم همین الان من با این سایزو وزنم که عالیه ولی دوست دارم عالیتر بشه کلی تجربه ی خرید لباسهای رنگ شاد و به روز و زیبا رو دارم که خیلی لدت میبرم
و هم تجربه ی آزادی در خرید کردن و سبک پوشیدنم و در فعالیتهام و حتی در نوع کفش پوشیدنم و خیلی چیزای دیگه رو دارم و اینکه خودم انتخاب میکنم چه مقدار غذا در چه زمانی بخورم خیلی این تجربه رو دوست دارم و لذت میبرم و کلی تجربه های عالی دیگه مثلا سایز من نزدیک سایز دخترم شده و خیلی وقتها هم اون از من لباس میپوشه و هم من از اون لباس میپوشم و این برای من یه حس بینطیر ی هست و خوشحالم که تجربه اش میکنم و اما هنوزم باید جمع و جور بشم و سایزم کمتر بشه و من با عمل کردن به اموزشها به سایز و وزن دلخواهم میرسم .
چرا افرادی که اضافه وزن دارن باید اینقدر بخورن که از فشار جسمی متوجه بشن که سیر هستن مثلا اینقدر میخوردیم که شکم ما درد بگیره و یا در گلوی ما انگار تا اخرش غذا بود و دل درد پیدا میکردیم و معده درد پیدا میکردیم و در کل چرا به زور غذا رو وارد دهان خودمون میکردیم چرا ؟و تازه بعدش هم به دنبال خوردن چیزی بودیم که بخوریم و اوضاع ما رو سبک کنه .
پس چه اختلافی بین ما و متناسبها هست که اونها به راحتی سیر میشن و دست میکشن و اما ما از فشار شکمی متوجه میشیم .
ما کی درد رو در بدنمون احساس میکنیم ؟زمانی که بدن ما ضربه ای بخوره و یا زمانی که سرما بخوریم ممکنه آبریزش و گلو درد داشته باشیم یعنی هر وقت بدن ما واکنش میده بدن یه مشکلی داره حتی شاید فردی که گرسنه باشه بدنش واکنش نشون بده مثل سر و صدا و پیچش شکم و که متناسبها اینطور هستن و بعد غدا میخورن پس اگر هروقت ما مشکلی دربدن داشتیم مثل ضربان قلب بالابره و یا فشار شکم باشه باید بدونیم اشتباه رفتار کردیم در چاقها سیری یعنی واکنش بدن و این خیلی خطر ناکه و یه فرد چاق وقتی غذا میخوره باید یه واکنش جسمی رو درک کنه که بگه سیر شده اما یه فرد متناسب به هیچ وجه اینطور نیست و مثل سایر اعما ل بدنش هست مثل نفس کشیدن و مثل ضربان قلیش وپلک زدن و … خوردنش هم اتوماتیک هست.
ما اشتباها فکر میکنیم سیری یعنی فشار آوردن به یه قسمتی از بدن و لی اگر ما به اندازه ای بخوریم که به بدنمون فشار نیاد و یا اینکه بدون اینکه نگاه کنیم چه غدایی هست و یا در چه مکانی هستیم بخوریم اون وقت رفتار درستی داشته ایم .غذا به عنوان یه ماده هست که نیاز بدن رو تامین میکنه و به این دید و مفهوم باید به غدا نگاه کنیم من الان با همین دید تونستم ترس از خوردن رو برای خودم بسیار کم کنم هر وقت گرسنه بودم با خیال راحت و با توجه بر نیاز بدنم به مقداری که اون نیازم برطرف بشه دارم میخورم و حسم عالیه پس بسیار این دید ارزشمند هست و جز فرمولهای ذهنی هست که باید در ذهن چاقها تغییر کنه مثلا عذا خوردن ما رو چاق میکنه چون من قبلا خودم همچین فکری رو داشتم .
ما قبلا از غذا به بهانه های مختلف استفاده میکردیم و چاقها همیشه با همین افکار غدا میخوردن که بخورم چون پول غذا رو دادم چون لذت ببرم چون .. اینها به ما ضربه میزنه و حالا اگر داخل یه هتل بریم چرا فکر می کنیم چون پولش رو دادیم باید خیلی بخورم؟ چرا بیشتر تنفس نمیکنیم چرا بیشتر نمیخوابیم یا حمام نمیکنیم چرا از خوردن خیلی استفاده ی اشتباه میکنیم مثلا چون اسراف نشه چون دور نریزیم چون دیگه گیر نمیاد چون یه امشب هست چون پولش رو دادیم و یا برای تفریح کردن و بر ای لذت بردن و برای سود کردن و برای ضررر کردن ما باید غذا بخوریم و این نگاه کردن برای ما مشکل به وحود میاره و همش تمرکز ما روی خودن هست و فکر میکنیم چون زیاد پول دادیم باید زیاد بخورنم که بهشون ضرر بزنیم و این چه دیدگاهی هست که ما چاقها داریم؟ .
و هر وقت زیاد غدا خوردین به خودتون یه عناوینی بدین که دیگه تکرار نشه و این یه جور تنبیه هست و سرزنش نیست که دیگه تکرار نشه چون چندین سال هست که ذهن داره پرخوری میکنه و ما رو چاق کرده پس اگر از یه حدی بیشتر خوردیم باید خودمون رو سرزنش کنیم .
کدوم حیوان رو دیدین که پرخوری کنه درنده ترین حیوانات هم وقتی سیرن به کسی حمله نمیکنن شاید برای دفاع از خودشون باشه ولی برای خوردن نیست اما چرا من هر چی بود باید بخورم هر چی سفره رنگینتر من هم بیشتر میخوردم چرا ؟برای این عادت زشت پرخوری باید خودت رو تنبیه کنی و بلعکس اگر به اندازه خوردی باید خودت رو تشویق کنی و انگیزه بگیری برای خوردن اما رفتار ما باید انسانی باشه و در شان یه انسان رفتار کنیم و اجازه ندین غذاها برای شما حد و مرز خوردن انتخاب کنن و بسته بندی کارخانه ها برای شما حد و مرز تعیین کنن و مثلا یه پیترا یه نفره به این مقدار هست و یا یه نوشابه به اندازه یه قوطی ۲۰۰ سی سی هست و لی یه متتاسب اصلا به این اندازه اا توحه نداره و به سلف سرویس توجه نداره و هر چقدر میتونه میخوره و من بارها با متناسب به فست فودی رفتم و من با چنان حرص ولعی میخوردم و هر چه بیشتر سفارش میدادیم من بیشتر میخوردم اما اون متناسب میگفت من فلان چیز رو به تنهایی نمیخورم یکی برای دو نفر اندازه هست و یا من همه ی این خوراکی رو نمیخورم چون زیاده و من تعجب میکردم چرا چطور نمیخوره و حالا میبینم که ذهن چقدر اسیر فرمولهای چاق کننده بود و تا میتونستم مبخوردم وحتی یادم این اواخر به جای
پیتزا یه نفره در خواست پیتزاهای سایز بزرگ برای خودم به تنهایی میکردم و بعدش هم هر چه میموند از بچها و همسرم خودم میخور د م ولی حالا به هیچ وجه اینطور نیستم و دیگه نمیتونم مثل گذشته بخورم و خودم با این رفتارم ذوق میکنم و اصلا برام مهم نیست الان چه اندامی دارم و کی به اندام دلخواهم میرسم چون شخصیت من در حال تغییر هست و بسیار این برای من ارزشمند هست و من شبیه خیلی از متناسبهای حمع و اطرافم دارم رفتار میکنم و بی نهایت خوشحالم و میدونم چه بخوام چه نخوام من لاعر میشم و از زندگی جدیدم با شخصیت جدیدم دارم بینهایت لدت میبرم و همیشه حواسم به خوردنم هست که بعد از غدا دچار سنگینی و درد معده و شکم نشم و فقط برای رفع نیاز جسمم بخورم واگر هم اتفاق افتاد حالا یه وقتایی میدونم تاثیر همون فرمولهای چاقی گدشته هست و باید برطرفش کنم .