سلام به استاد عزیز
الان برای اولین بار این فایل و گوش دادم و یه آگاهی جدید بهم داده شد …
و اونم قانون توجه که خدا تو این آیه به ما یاد داده…
این که من و یاد کنید تا شما را یاد کنم دقیقا میشه قانون توجه …
یعنی اگه توی بنده من به من توجه کنی منم به تو توجه میکنم …
یعنی اگه من ایمان داشته باشم خدا جواب شو بهم میده …
یعنی اگه من خدا رو باور کنم نتیجه شو میبینم …
یعنی اگه من حواسم و توجه م به هر چیزی باشه اون و به زندگیم دعوت میکنم …
این یعنی قانون توجه …
و وقتی به خدا توجه میکنیم و به یادش هستیم نتیجه ش باید سپاسگزاری و حال خوب باشه …
خدای من شکرت ?
با دادن ستاره به این مطلب امتیاز بگیرید.
امتیاز 4.86 از 14 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
به نام خدای مهربان
سلام خدمت استاد عزیز و دوستان خوبم
هدف این سایت این هست که ما همزمان با تغییر در تتاسب اندام در تمام جنبه ها ی زندگی تغییر کنیم نه اینکه فقط در موضوع لاغری تغییر داشته باشیم .رمز موفقیت در تمام اینها احساس خوب داشتن هست .
حالا ممکنه سوال داشته باشین که مگر آدمهای لاغر همه احساس خوب دارن ؟؟نه ندارن اما اونها که احساس خوب ندارن به همه هدفهاشون هم نمیرسن چون احساس خوب ندارن و اصل و اساس رو بلد نیستن .
من نگران هیچ چیز نیستم همه چیز برای من فوقالعاده هست .خیلی جمله ی قشنگ و انرژی بخشی هست و در ذهنم فریادش میزنم من نگران هیچ چیز نیستم و واقعا هم اینطور میشه .
خداوند در قران گفته به یاد من باشید تا شما رو یاد کنم من رو یاد کنید تا شما رو شما رو یاد کنم سپاسگزار باشید و ناسپاس نباشید و این حالا چه ارتباطی داره با لاغری :فرقی نداره در دهنتون به یاد چی باشید اگر به یاد چیز خوب باشید پاسخ خوب میدید و اگر به یاد چیز بد باشید پاسخ بد میده و خدا ترحم و دلسوزی نداره .
این کلمه که خدا صلاح ما رو بهتر میدونه غلطه و ناددرست هست چون خداوند فقط پاسخ دهنده هست .
سپاسگزار باشید و ناسپاسی نکنید .حالا افرادی که اضافه وزن دارن در طول روز چقدر به چاقی خودشون فکر میکنن با دیدن خودشون در آینه و یا با دیدن خودشون در لباس خاص،و راه های دیگه که توحه میکنند به چاقی دارن توجه میکنن و همون به یاد من باشید هست که به یاد چاقی میباشید و جهان پاسخ شما رو با چاقی بیشتر میده و ما وقتی به چاقی توجه میکنیم در واقع حالمون بد میشه و جز ناسپاسها میشیم چون آدم سپاسگزار که حالش خوبه پس در ذهنمون باید به یاد تناسب اندام باشیم و کار خیلی آسونی نیست حالا سختم نیست ولی باید روی خودتون کار کنید و ذهنتون رو کنترل کنید و از چاقی رنج نبرید و آین ایه ی قران هست و به یاد بیار که این کار پاسخ داره چون ایه ی قران هست بنابراین وقتی دارم به چاقی فکر میکنم دارم به جهان هستی دستور میدیم دوست دارم چاقتر بشم اصلا به هر چیزی توجه کنی به جهان هستی دستور میدی من از این نوع اتفاقها میخوام و افرادی که دارن همش فیلمهای حوادث رو میبینن و ناراحت هم میشن دارن به جهان درخواست این نوع اتفاقات رو میدن و مهم نیست به اون اتفاق احساس خوب میدیم یا بد نفرت میدیم یا عشق چون جهان فقط احساس رو میشناسه و کاری به خوب و بدش نداره با دشنمام دادن و جو درست کردن هم کاری نداره به احساس شما کاری داره و این سیستم جهان هست و از این قانون در تمام جنبه ها ی زندگیت استفاده کن .
برداشت من :
طبق قانون جهان به هر چیز توجه کنی از همون جنس اتفاقات وارد زندگیت میشه حالا اگر همراه با توجه کردن احساس هم قاطی بشه خیلی سریعتر ما فرکانس اون رو به جهان میفرستیم و جهان هم پاسخ فرکانس ما رو میده . حالا احساس هم میتونه خوب باشه هم میتونه بد باشه هم میتونه عشق باشه هم نفرت باشه فرقی نداره چه نوعی هست جهان فقط پاسخ میده پس اگر از این قانون اطلاع داشته باشیم تمام تمرکز و توجه خودمون رو بر روی خو استه ها و نکات مثبت میاریم و احساس خوب به اونها میدیم تا به هر آنچه که میخواهیم برسیم و ما تمام وقت و انرژی و تمرکزمون رو باید بر روی خواسته ها بزاریم چرا حوادث و اخبار منفی و بیماری رو با حال بد و نگرانی و ترس و گریه نگاه کنیم و یا درموردشون حرف بزنیم آخه چرا ؟؟با این کارها خیلی سریع ما اون ناخواسته ها رو طبق قانون جدب میکنیم هر چند که دوستشون نداریم اما چون بهشون توجه کردیم به ما داده میشه پس اعراض کنید از ناخواسته ها از این هست که استاد از ما میخواهد به جای نفرت دادن به چاقی ما دقیقا نقطه ی مقابل اون رو که عشق دادن به لاعری هست رو انجام بدیم وبه چاقی توجه نکنیم در حالی که هنوز چاقی با ما هست و اثارش در نشست و برخاست و در لباسها و در رفتار ما پیدا هست ولی ما باید به اون خواسته توجه کنیم و به اون عشق بدیم در این صورت حالمون هم بهتر میشه احساس آرامش،و احساس اینکه من هم میتونم لاغر بشم پیدا میکنم و طبق قران جز دسته ی سپاسگزارها میشم در حالی که اگر به چاقی توجه کنیم فقط حال بد افسردگی و ناامیدی و … رو به همراه میاره و ما رو از مسیر دور میکنه و قطعا جز دسته ی ناسپاسان هستم چون سپاسگزاری به کلام نیست به احساس ما از خودمون و از زندگی هست و قطعا در این حالت هم لیز میخوریم و از مسیر دور میشیم و به هدفمون نمیرسیم