در قسمت قبل درباره موضوع مهم و تاثیرگذار تاثیر همسو شدن با قدرت اراده خداوند در زندگی دنیا و آخرت توضیح داده شد. در این قسمت درباره تجربه احساس آرامش در زندگی بر مبنای زندگی ابدی توضیح داده می شود.
از مرگ نترسید چون واقعیت ندارد
ابدیت هم اکنون وجود دارد و شما در حال زندگی در ابدیت هستید حتی اگر خودتان ندانید.
شما هم اکنون در این دنیا مخلوقی نامحدود هستید. وقتی از مرگ بعنوان نقطه پایان نترسید شما به ابدیت می پیوندید و آرامش واقعی را در وجود خود احساس می کنید.
ما در دنیایی زندگی می کنیم که “زمان و مکان” دو موضوع مهم و تاثیر گذار در زندگی ما هستند.
تاثیر مکان در زندگی دنیایی
موضوع مکان باعث می شود ما فاصله و جدایی بین خود با دیگران و هر موضوعی را تجربه کنیم.
ویژگی “مکان” باعث شکل گیری حد و مرزها در زندگی ما شده است و سبب شده تصور کنیم این مکان متعلق به من است و آن مکان به شما تعلق دارد.
حد و مرزها در همه جنبه های زندگی ما تاثیرگذار هستند تا جایی که باعث می شوند حتی همسرتان در دنیایی جدا از دنیای شما زندگی کند.
مهم نیست که از نظر مکانی شما با همسر، فرزند یا هر فرد دیگری در یک خانه زندگی می کنید و چقدر به همدیگر نزدیک هستید، مهم این است که در ذهن شما حد و مرزها تعریف شده و از همدیگر جدا هستند.
بر اساس ویژگی “مکان” ما خود را جدا از دیگران می دانیم و برای همسو شدن با قدرت اراده خداوند و تجربه آرامش زندگی ابدی باید سعی کنیم حد و مرزها را در ذهن خود نادیده بگیریم.
به این ترتیب شما به هر موضوعی احساس نزدیکی می کنید.
شاید آرزوی شما داشتن خانه ای در فلان منطقه یا مهاجرت به فلان کشور باشد اما توجه به ویژگی مکان باعث شکل گیری حد و مرزها در ذهن شما شده است و شانسی برای خود جهت تحقق و تجربه آرزویتان قائل نیستید.
در زندگی ابدی حد و مرزی وجود ندارد و شما آزادانه می توانید هر خواسته ای را در ذهن خود تصور و پرورش دهید. به اندازه ای که شما در تصور خواسته تان بدون حد و مرز عمل کنید، سیستم هوشمند اراده خداوند نیز بدون در نظر گرفتن حد و مرزهای دنیای مادی شرایط تجلی خواسته تان را در زندگی شما فراهم می آورد.
تاثیر زمان در زندگی دنیایی
زمان نیز دلیلی برای جدایی محسوب می شود. زمان باعث شکل گیری گذشته و آینده در ذهن ما می شود.
ما به واسطه توجه به زمان، خود را از آنچه در گذشته به وقوع پیوسته است جدا می دانیم و از آنجایی که آینده نیز از دسترس و درک ما خارج است احساس غم و ترس در ما شکل می گیرد.
از آنچه در گذشته رقم خورده است و مورد رضایت ما نیست احساس غم و اندوه در ما ایجاد می کند و از آنچه در آینده رقم خواهد خورد و برای ما واضح نیست احساس ترس در ما شکل می گیرد.
بنابراین توجه به موضوع زمان باعث ایجاد غم و حسرت نسبت به گذشته و ترس از آینده در ذهن ما می شود.
در زمانی که مرگ فرا می رسد با خارج شدن روح از بدن در واقع ما از بند زمان و مکان رها می شویم. به اصطلاح روح ما از بند رها می شود.
رهایی از بند دنیای فانی می تواند در زمانی که زنده هستیم برای ما رخ دهد اگر بتوانیم ذهن خود را از بند زمان و مکان رها کنیم.
شما چه بخواهید چه نخواهید بعد از مرگ تان از شر زمان و مکان خلاص شده و روح شما با پیوستن به قدرت اراده خداوند بالاترین سطح آرامش را تجربه خواهد کرد. اما این تنها گزینه پیش روی شما نیست.
گزینه دیگر این است که هم اکنون که روح شما در جسم مادی حضور دارد می توانید به صورت آگاهانه با رها شدن از بند زمان و مکان این سطح از احساس آرامش بخش را تجربه کنید.
اگر تصمیم بگیرید در حالی که هنوز زنده هستید و نفس می کشید با روح جهان هستی یا قدرت اراده خداوند همسو شوید مانند این است که شما یاد گرفته اید در حالی که زنده هستید بمیرید
در این حالت نه تنها ترس از مرگ در شما از بین می رود بلکه احساس آرامش عمیق درونی را تجربه خواهید کرد.
بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید
در این عشق چو مردید همه روح پذیرید
بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید
کز این خاک برآیید سماوات بگیرید
بمیرید بمیرید و زین نفس ببرید
که این نفس چو بندست و شما همچو اسیرید
غزل شمارهٔ ۶۳۷ دیوان شمس مولانا
ماهیت واقعی خود را درک کنید، با موضوع مرگ روبرو شوید و همه غل و زنجیرهای مربوط به اسارت ترس از مرگ را در هم شکنید. شما هرگز نمی میرید، این نکته را همیشه به خاطر داشته باشید.
به این شکل شما بسیاری از موانع ذهنی اراده شخصی خود را از بین می برید و با قدرت اراده خداوند همسو می شوید. قدرت اراده خداوند به جریان در می آید تا با شما همکاری کند.
مهمتر از آن، آرامشی است که از این پس در زندگی تجربه خواهید کرد. با این نگرش نه تنها نگران مرگ خود نخواهید بود بلکه مرگ دیگران شما را شوکه نخواهد کرد.
به عقیده من رهایی از مرگ خط آخر دفتر ترس و نگرانی های ذهن بشر است. برای رسیدن به هر آرزویی بهتر است از پاک کردن خط آخر شروع کنید.
اگر توجه کنید همه انسانها می دانند که روزی از دنیا خواهند رفت اما در زندگی روزمره به گونه ای رفتار می کنند که گویی هرگز نمی میرند. اگر آخرین خط فهرست ترس های خود را پاک کنید شما به انسان دیگری تبدیل می شوید.
شما مرگ را می پذیرید و رفتار و عملکرد روزانه شما به صورت ناخودآگاه تحت تاثیر رهایی از ترس از مرگ خواهد بود.
آرامشی که در وجود شما ایجاد می شود باعث تغییر واکنش های شما نسبت به دیگران و مسائل مختلف زندگی خواهد شد.
با پذیرش مرگ گامی مهم و تاثیرگذار در کمرنگ شدن قدرت اراده شخصی بر می دارید.
فردی که می داند روزی می میرد تحت تاثیر قدرت اراده شخصی برای غلبه بر دیگران قرار نمی گیرد. سعی نمی کند دیگران را محکوم کند، دیگران را قضاوت نمی کند، در برخوردهایش با دیگران به شکل متفاوتی رفتار می کند و به طور کلی شخصیت آن فرد دگرگون خواهد شد.
از این لحظه شما می دانید که دارای جسمی هستید که قرار است بمیرد. همچنین می دانید شما به آنچه هستید و کسب کرده اید محدود نمیشوید بلکه ماهیت شما نامحدود است.
زن یا مرد بودن برای شما محدودیتی در رسیدن به هر آرزویی ایجاد نمی کند چون ماهیت وجود شما بی نهایت و نامحدود است.
سن، تحصیلات، محل زندگی، شرایط فعلی و هیچ موضوع دیگری مانعی برای تجربه آرزوهایتان نیست.
در این شرایط شما احساس همسو شدن با قدرت اراده خداوند را درک و تجربه خواهید کرد.
معجزه های الهی در مسیر زندگی شما رخ خواهد داد و نتایج زندگی شما دگرگون خواهد شد.
این فقط یک وعده یا نوشته امیدبخش نیست بلکه واقعیتی است که من بارها در زندگی ام آن را تجربه کرده ام و یقین دارم هر فردی که تصمیم بگیرد خود را از بند قدرت اراده شخصی رها کرده و با قدرت اراده خداوند همسو باشد هرآنچه اکنون در رویای او نمی گنجد را در زندگی به صورت واقعی تجربه خواهد کرد.
به اندازه ای که سعی کنید با قدرت اراده خداوند همسو شوید، درک شما از زندگی تغییر خواهد کرد. گفتار و رفتار شما تغییر خواهد کرد و واکنش های شما به افراد و موضوعات زندگی تغییر می کند.
هدایت شما به سمت “نوشته های باورساز” فقط یک تصمیم از طرف شما برای برطرف کردن حس کنجکاوی نبوده است بلکه فراخوانی از سوی خداوند است که باید آن را قبول کنید.
داشتن نگرش زندگی فانی سبب می شود که اراده شخصی در افراد قدرت گرفته و زندگی را آشفته، بی هدف و معنا ببینند در حالی که پذیرفتن زندگی ابدی سبب می شود سرنوشت و آرزویی را که انتظار دارید عمیقا احساس کنید و آن را در زندگی مادی به واقعیت تبدیل کنید.
وقتی به گذشته زندگی ام فکر می کنم به وضوح می بینم که قدرت اراده خداوند در زندگی من نقش داشته است.
از دوران نوجوانی به آموزش دادن علاقمند بودم، آنچه با سعی و تلاش از کار کردن با کامپیوتر یاد گرفته بودم را با اشتیاق به دیگران آموزش می دادم و از این کار لذت می بردم.
در آن زمان هرگز تصور نمی کردم قدرت اراده خداوند از آن طریق در حال شعله ور کردن اشتیاق به آموزشی در من است تا 25 سال بعد به طور جدی مرا وارد مسیری کند که رسالتم در آموزش لاغری با ذهن و رسیدن به آرزوها با قدرت ذهن را تجربه کنم.
آنچه در زندگی تجربه کرده اید بی ارتباط با آنچه رویای آن را داشته اید نیست. شاید نتوانید ارتباط مسیر زندگی خود را با رسیدن به آرزوهای خود کشف کنید اما مطمئن باشید قدرت اراده خداوند هرگز متوقف نبوده است و همواره در جهت هدایت شما به مسیر تجلی رویاهایتان تلاش کرده است.
برای قرار گرفتن در مسیر تجلی خواسته ها و تجربه رسالت خود در زندگی باید خط آخر فهرست ترس های خود را پاک کنید.
با پذیرش مرگ بعنوان لحظه مقدس ملحق شدن به ابدیت ترس های خود از مرگ و زندگی پس از آن را از ذهن خود پاک کنید.
خود را مخلوقی ابدی و فناناپذیر بدانید که برای حرکت در جهت رشد و گسترش زندگی برای مدتی از طریق وارد شدن به مکان جسمی قدم به دنیای مادی گذاشته اید.
شما یک انسان در جستجوی معنویت نیستید بلکه خود خدایید که برای تجربه خلق و گسترش ویژگی های اراده خداوند قدم به دنیای مادی گذاشته اید.
شما برای بودن در دنیا و برای زندگی کردن قضاوت و محکوم نمی شوید، مورد غضب و خشم قرار نمی گیرید، رها و ترد نمی شوید.
درک این مفاهیم سبب می شود زندگی را در جهت همسو شدن با قدرت اراده خداوند و همبازی شدن با او برای رشد و گسترش زندگی ادامه دهید.
در این حالت شما همواره امیدوار خواهید بود که کارها به ثمر خواهد رسید، ایده های شما نتیجه خواهد داد و رویاهای شما به واقعیت تبدیل خواهد شد.
تصور کنید زندگی در این شرایط احساسی چقدر لذت بخش خواهد بود.
منتظرید تا بخت و اقبال شما تغییر کند و امیدوار هستید دیگران مطابق میل شما رفتار کنند.
انتخاب زندگی ابدی سبب می شود تا درک شما از مفهوم سرنوشت تغییر کند و بجای اینکه منتظر تجربه سرنوشتی باشید که از قبل خداوند برای شما در نظر گرفته است خودتان با قدرت ایمان و توکل به خداوند در جهت خلق و تجربه سرنوشتی که دوست دارید حرکت می کنید.
در این شرایظ شما ایمان دارید از قدرت لایتناهی اراده خداوند به وجود آمده اید تا سرنوشتی را که دوست دارید تجربه کنید را دنبال کرد و آن را به واقعیت تبدیل کنید.
همسو شدن با قدرت اراده خداوند به شما کمک می کند تا در این مسیر مقدس باقی بمانید. در این صورت اهداف شما هرگز منجر به شکست نخواهد شد چون در زندگی ابدی شکست، معنی و مفهوم ندارد.
نوشته زیر در جهت درک بهتر موضوع زندگی ابدی جالب توجه است:
شما با استعدادهای نهفته متولد شدید.
شما با توکل و خوبی های فراوان متولد شدید.
شما با آرمان ها و آرزوهای بسیار متولد شدید.
شما با عظمت و شکوه متولد شدید.
شما با پر پرواز متولد شدید
هدف از آفرینش شما خزیدن نیست، پس روی زمین نخزید.
شما پر پرواز دارید.
استفاده کردن از آن را یاد بگیرید و بپرید.
مولوی (شاعر قرن هفتم)
اگر مولوی شعرش را از جنبه زندگی فانی می ساخت شاید چنین شعری می سرود:
شما رویدادی تصادفی از طبیعت هستید.
شما پیرو قانون های شانس و اقبال هستید.
به آسانی به این سو و آن سو کشیده می شوید.
رویاهایتان پوچ و بی معنی است.
باید یک زندگی عادی داشته باشید.
پر پرواز ندارید. پس پرواز را فراموش کنید و روی زمین بمانید.
شما هم می توانید شعر زندگی خود را به گونه ای که تمایل دارید تجربه کنید بسرائید. تصمیم با شماست که با عقیده این دنیا فانی است به زندگی خود ادامه دهید یا نگرش دنیای ابدی را در خود ایجاد کنید. نتیجه دو طریق نگرش به زندگی از زمین تا آسمان است.
ایجاد احساس ممکن بودن
خداوند بر مبنای قانون همیشگی “ممکن بودن” عمل می کند. این قانون می گوید: به هر چه فکر کنید می توانید آن را به وجود آورید.
همه اختراعات بشری مانند هواپیما، برق، تلفن، تلویزیون و … بر مبنای این قانون الهی به وجود آمدند.
نکته جالب توجه این است که روزی که هر کدام از این وسایل اختراع شدند موجب حیرت و شگفتی انسان ها بودند اما امروزه یک وسیله کاملا عادی و پذیرفته هستند.
این بدان معنی است که هر آرزویی که در ذهن شما دست نیافتنی و غیرممکن باشد با استفاده از قانون الهی “ممکن بودن” می تواند به واقعیت تبدیل شده و به یک امر کاملا بدیهی در ذهن شما تبدیل شود.
لاغری رویایی بود که 35 سال آرزوی تجربه آن را داشتم و تصور می کردم هرگز نمی توانم لاغر شوم. زمانی که از قانون الهی “ممکن بودن” استفاده کردم، احساس توانایی و ممکن بودن لاغر شدن در من شکل گرفت و پس از مدتی وضعیت جسمانی من تغییر کرد و امروز وضعیت فعلی که روزگاری رویای من بود به واقعیت زندگی من تبدیل شده است.
این قانون درباره “آیدا” هم صدق می کند. او تا همین چند ماه قبل در دنیای واقعی وجود نداشت و تمام شواهد و معاینات پزشکی بر امکان نداشتن تحقق این رویا تاکید داشتند. اما من بار دیگر از قانون “ممکن بودن” استفاده کردم و تصویر بودن آیدا در زندگی ام را بارها در ذهنم تصور کردم و پس از مدتی او از دنیای رویا قدم به دنیای واقعیت گذاشت.
این روزها که به تازگی راه رفتن را تمرین می کند به همان شکلی که قبلا در ذهنم او را می دیدم که با پای خودش به سمت من می آید، بارها این صحنه را در دنیای واقعی تجربه می کنم.
همه آنچه امروز در دنیای واقعی مشاهده می کنید در نتیجه عقیده خلاق انسان هایی به وجود آمدند که که به تمسخر دیگران توجه نکردند. آنها با استفاده از قانون “ممکن بودن” رویای خود را دنبال کردند و آن را به واقعیت تبدیل کردند.
خداوند، استاد به واقعیت تبدیل کردن رویاهاست اگر فرد رویاپرداز به جای متمرکز شدن بر “غیرممکن بودن ها” بر “ممکن بودن ها” متمرکز باقی بماند.
برخوردار شدن از قدرت اراده خداوند مستلزم تمرکز بر ممکن بودن به واقعیت تبدیل شدن رویاهاست.
خلاقیت و خلق کردن از ویژگی های قدرت اراده خداوند است، بنابراین برای همسو شدن با این نیرو باید باور داشته باشید احتمال رخ دادن آرزویتان وجود دارد.
بسیاری از انسان ها در این مرحله با فکر کردن به چگونگی رخ دادن رویایشان دچار سردرگمی می شوند و بجای متمرکز ماندن بر ممکن بودن بر غیرممکن بودن رخ دادن رویای خود تمرکز می کنند و به همین دلیل ساده هرگز رویای آنها به واقعیت تبدیل نمی شود.
خداوند هیچ اصراری ندارد که رویای شما را به واقعیت تبدیل کند. شما در انتخاب رسیدن یا نرسیدن به آرزویتان آزاد هستید.
اگر بر امکان رخ دادن رویای خود با توکل به قدرت بی نهایت اراده خداوند متمرکز باشید، رویای شما به طریقی که به احتمال زیاد برای شما غیرقابل تصور است به واقعیت تبدیل می شود.
اما اگر بر دلایل رخ ندادن رویای خود متمرکز شوید، خداوند شما را شگفت زده نمی کند و اجازه می دهد به عقیده خود زندگی کنید و برای به واقعیگت تبدیل نشدن رویاهایتان دلایل منطقی خودتان را داشته باشید.
“این عبارت را بارها بخوانید”
احتمالات نامحدود در دسترس همه انسان ها قرار دارند اما عده کمی از آنها استفاده می کنند و این در حالی است که بسیاری دیگر از انسانها بر دلایل منطقی نامحدودی که در ذهن آنها ایجاد شده است تاکید دارند.
خداوند در قرآن می فرماید: مومن کسی است که به آنچه نمی بیند ایمان دارد.
این آیه فقط اشاره به پذیرش یا ایمان به الله نیست بلکه پذیرش هر احتمال لازم برای به واقعیت تبدیل شدن رویا که از قدرت تصور و درک ما خارج است به منزله ایمان به قدرت بی نهایت اراده خداوند است.
اگر رویایی در سر دارید و برای تحقق آن به شرایط خود که آن را می بینید و یا به گفتگوی ذهنی که توسط اراده شخصی به شما گفته می شود و دلایل منطقی برای به واقعیت تبدیل نشدن رویای تان را به شما گوشزد می کند بسنده کنید، نسبت به قدرت اراده خداوند بی ایمان هستید.
ایمان داشتن به تکرار عبارت ها و حرکات نمادین از قبل تعیین شده نیست بلکه به پذیرفتن و باور کردن قدرتمند بودن اراده خداوند برای تحقق آرزوها و رشد و گسترش زندگی از طریق تجلی یافتن در زندگی تان است.
در قسمت بعدی درباره درک و پذیرش احترام خداوند توضیح داده می شود.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.53 from 19 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام
این دنیا جوری برای ما تعریف شده ک انگار اومدیم جمع کنیم ببریم
نماز روزه کارهای عبادی.
یجوری شاد بودن راحت بودن همه اینها برای ماها تعریف نشده
کسایی در اطرافم میببنم ک در حین مذهبی بودن ب مسائلی علاقه دارن ک دیگران رو از اون منع میکنن یا نصیحت ب انجام دادنش میکنن
من هیچوقت فک نمیکنم خدای مهربان من این دنیا رو خلق کرده باشه تا من زندگی نکنم
خدا در قران بارها گفته نماز بخونید روزه بگیرید ولی هیچ وقت نگفته غمگین باشد همیشه گفته بنده من غمگین نباش ناراحت نباش ب جای یاد دادن ما ب غمگین نبودن ب نگران نبودن ب توکل کردن ب سپردن بخدا پشت همه اینها اون نمازه میاد
من ندیدم اطرافم کسایی ک دیدن خدارو درک کنن خدا رو فقط نماز قران میدونن
غیبت میکنن قضاوت میکنن دل میشکنن
اینهارو نمیبینم ک خدا از اینهام منع کرده
ب خاطر همین هممون از مرگ میترسیم چن اینجا زندگی نمیکنیم
اگه لذتی باشه مرگم حتی لذت بخش میشه
ما فک میکنیم ک نابود میشیم و میریم اونجا هم تقاص پس میدیم تموم
اصلا اون وسط زندگی کردن لذت بردن انسان بودن رو فراموش میکنیم
هممون داریم جون میکنیم ک بگیم ما هستیم ما کار میکنیم اصلا تو کارهامون خدارو میبینیم سعی میکنیم همه چی خودمون حل میکنیم یااز بقیه بخوایم اما نشده بخوایم از خدا از کسی ک اول اخر اون میده
در کشور هستیم اسلامی
اما من ندیدم کسی ب من باور ب قدرت خدا برای براوردن خواستمو یاد بده
بیشتر قدرت خدا برای مجازات من ب من گفته شده
ب من یا دادن قران رو عربی بخونم
اما یبار نگفتن فارسی بخون ببین چی میگه قران
ب نظر من همه ادما اومدیم اینجا مثل ی مسافرت
من مسافر این دنیا شدم
خیلی ها هستن میرن مسافرت کیف نمیکنن لذت نمیبرن حتی باعث میشن بقیه هم اذیت بشن
خیلی ها هم از نهایت مسیر لذت میبرن از همراها شون از راهشان
من مسافر شدم تا بیام بینم از زندگیم لذت ببرم خدارو بیاد داشته باشم مثل معلمی ک ب شاگردش کمک میکنه تا بیشتر یاد بگیره بیشتر تجربه کنه
اما خیلی از ماها دنیارو اونقدر جدی گرفتیم ک یادمون رفته قراره برگردیم منتها یاد نمیگیریم بیشتر خودمونو عرق میکنیم
یادمه یبار ک دوره راهنمایی بودم ی فیلمی دراومده بود اون زمان ک درباره مرگ بود ما تو نماز خونه مدرسه گذاشتندنگاه کنیم ک طرف میمیره میره قبر روح و عذاب این مسائل من اون موقع با اینک بچه بودم اونقدر ترسیدم ک نگو
اومدن خدارو فقط خلاصه کردن تو ترس عذاب و اخرت و دنیا
ب نظر من ب جای ساخت چنین فیلمی اگه بهمون یاد میدادن ک ما اومدیم زندگی کنیم عشق بدیم تجربه کنیم خدارو پرستش کنیم یادش داشته باشیم ب ما یاددادن فقط در مواقعی ک مصیبت بهمون میاد بریم بشینم گریه زاری کنیم
کداممان وقت شاد بودن
خدارو یاد داریم
یاد گرفتیم موقع نماز فقط خدارو یاد کنیم
کی شده هر لحظه در روز بخواهیم وصل بشیم بخدا بدون زمان بدون شرایط خاص
کی شده همه چیو بسپاریم ب خدا و جلو بریم
ما با مرگ نابود نمیشیم بلکه برمیگردم ب جایی ک بودیم
حالا ی سری هامون عالی زندگی کردیم عالی خدامون یادمون بود
ی سری هامون اثرا یادمون نبود خدارو داشتیم
مثل بلیطی ک یکی ازش استفاده میکنه
یکی ن
حالا اونی ک روحش پاکه روحش شاده اونورم شاده چن بهترینها رو تجربه کرده اما اونی ک روحش آزرده اس غمگینه ناراحته اونطوری هم تو اون دنیاخواهد بود
ب نظر من روح ما در قالب جسم اومده برای تجربه و یاد گرفتن
حالا ببینیم کدوممون از این مسافرت حالمون خوب شد و شاد برمیگردیم با حال خوب
یا کودممون بیشتر خسته راه شدیم
با یاد و نام خدای مهربان
وقتی چهارده سالم بود پدرم را از دست دادم اون موقع ترس تمام وجودم را فرا گرفته بود، ترس از تنهایی، ترسِ از دست دادن بزرگترین حامی زندگی، ترس از مرگ و … تجربه بسیار سختی برای اون سن بود یادمه تا مدت ها حتی وقتی مادرم می خوابید هم می ترسیدم و نگاه می کردم ببینم نفس می کشه یا نه…
ترس از مرگ مدت ها همراهم بود همیشه هم بهمون می گفتن این دنیا فانی هست و آدم ها هم فانی هستن و می میرند.
اون موقع از زندگی پس از مرگ خیلی آگاهی نداشتم جسته و گریخته توی قرآن می خواندم که انسانها در آن دنیا به زندگی خود ادامه میدن ولی نمی دونستم این همون ابدی بودن انسانه این که ما با مرگ نیست و نابود نمیشیم بلکه در جهان دیگر به خداوند که نامحدود هست می پیوندیم.
الان درکم از مردن خیلی بهتره، وقتی قبول داشته باشیم که فانی نیستیم و خداوند ما را فانی نیافریده و اساس زندگی مون را بر اساس معنویت تعریف کنیم لحظه ی مرگ برای ما پیوستن به معنویته و دیگه ترسی از مردن نداریم.
وقتی بدونیم که روزی می میریم دیگه کمتر به اراده شخصی خودمون بها میدیم کمتر قضاوت می کنیم، کمتر سعی می کنیم به خاطر نظرات شخصی خودمون عمل کنیم و فکر می کنم اینجوری می تونیم آرامش عمیق تری را در زندگی تجربه کنیم.
انتخاب زندگی ابدی باعث میشه تا درک ما از مفهوم سرنوشت تغییر کنه و این طوری خودمون با توکل به خدا می تونیم برای سرنوشت خودمون بهتر تصمیم بگیریم. چون این نکته را قبول داریم که ما از قدرت بی انتهای اراده خدا به وجود آمده ایم تا زندگی در این دنیا را تجربه کنیم همین همسو شدن با قدرت اراده خدا به ما کمک می کنه تا در این مسیر مقدس باقی بمونیم. در این صورت اهداف ما هیچوقت به شکست ختم نمیشه چون در زندگی ابدی شکست، معنی و مفهوم نداره.
قانون همیشه ممکن بودن را باید یاد بگیریم خداوند بر اساس همین قانون ممکن بودن عمل می کنه
قانونی که میگه به هرچیز که فکر کنید تحقق آن را خواهید دید.پس چه بهتره که برای رسیدن به تمام خواسته ها و آرزوهای خودمون این گونه عمل کنیم به چگونگی به تحقق پیوستن آرزو فکر نکنیم بلکه تمام تمرکز ما باید روی ممکن بودن اون آرزو باشه این که حتما شرایط تحقق آرزو جور میشه
از کجا و چطورش به عهده ما نیست فقط تمرکز و فکر کردن و به وقوع پیوستنش وظیفه ماست این که اطمینان داشته باشیم که این آرزو محقق میشه.
اگر رویای خودمان را با توکل به خدا دنبال کنیم و ایمان داشته باشیم که این رویا دست یافتنی است حتما آنر را در زندگی تجربه خواهیم کرد.
اما اگه مرتب گفتگوی ذهنی داریم و ته دلمون شک داریم که آخه چطوری ممکنه؟ یعنی هنوز اون باور قلبی را به خدا پیدا نکردیم و در این صورت رویای ما محقق نمیشه.
ایمان داشتن ما ربطی به تکرار عبارتهای تاکیدی و جملاتی که فقط به زبون میاریم و انجام یه سری حرکات و عبادات مربوط نمیشه ایمان به اون احساس خوب و قلبی مربوط میشه که بهت آرامش میده که اطمینان داری حتی اگه همه اونو غیرممکن ببیند اما تو هر روز می تونی اونو برای خودت خلق و تصور کنی پس حتما به اون آرزو دست پیدا می کنی.
به نام خدا
وقت بخیر عزیزان
نمی دونم من از مرگ می ترسم یا نه چون هیچ وقت فکر نمی کنم به چیزهایی که نمی خوام تا حالا فکر نکردم به مرگ خودم . ولی چرا ترس از مرگ نزدیکان بعضی وقتها دارم البته زیاد فکر نمی کنم ولی یه موقعا به ذهنم میاد که وای حالا چی می شه اگه اینجور بشه و از این چیزها .
از اول به ما همیشه گفتن این دنیا فانیه سرابی بیش نیست فکر آخرتتون باشین انقدر مال جمع نکنین هر چی بدست بیارین باید بزارین برین فلانی چسبیده به پولاش نمی دونه بمیره میافته دست بچه هاش و خلاصه از این حرف‌ها. و در جای دیگه اینو شنیده بودیم که ما هیچ وقت نمی میریم فقط از این دنیا به یه دنیای دیگه به یه صورت دیگه نه به این شکلی که الان هستیم چه جور دیگه در میایم و زندگی ادامه داره .
پس زندگی ما ابدی هستش زمان و مکان معنایی نداره همیشه زمان و مکان باعث جدایی می شه در زندگی ابدی حد و مرزی وجود نداردو شما آزادانه می توانید هر خواسته‌ای را در ذهن خود تصور و پرورش دهید به اندازه ای که شما در تصور خواسته بدون حد و مرز عمل کنید سیستم هوشمندانه اراده خدا نیز بدون در نظر گرفتن حد و مرز شرایط تجلی خواسته هاتون و در زندگی شما فراهم می کنه .
زمان هم باعث می شه ما همیشه افسوس گذشته و بخوریم که من خیلی می خورم و اینده هم که همش ترس داریم واقعا باید در بند زمان و مکان نباشیم تا به آرامش برسیم که من خیلی دلم این روزها می خواد آرامش و تجربه کنم .
فردی که می دادن روزی می مبرد دیگه حالا فلانی چیکار کرد من چی گفتم اون چی گفت و این چیزها و انجام نمی ده .می دونه که اینها همه گذراست ارامششو و می گیره .بنابراین انجام نمی ده .هیچ چیزی جلوی رسیدن شما به آرزوهاتون و نمی گیره وقتی همسو باشین با قدرت اراده خداوند.باید اول از همه ترس ها رو از بین ببریم.
انتخاب زندگی ابدی سبب می شود تا درک شما از مفهوم سرنوشت تغییر کند و به جای اینکه منتظر تجربه سرنوشتی باشین که از قبل خداوند برای شما در نظر گرفته خودتان با قدرت ایمان و توکل به خدا در جهت خلق و تجربه سرنوشتی که دوست دارید حرکت می کنید.و در این صورت اهداف شما هرگز منجر به شکست نخواهد شد چون در زندگی ابدی شکست معنی و مفهومی ندارد .
خداوند بر مبنای قانون همیشگی ممکن بودن عمل می کند هر چه فکر کنید می توانید آن را بوجود آورید.هر آرزویی که در ذهن شما دست نیافتنی باشه با استفاده از قانون الهی ممکن بودن می تواند به واقعیت تبدیل شود به جای تمرکز کردن بر غیر ممکن بر ممکن بودن تمرکز کرد.
خلاقیت و خلق کردن از ویژگی های قدرت خداونده بنابراین برای همسو شدن با این نیرو باید باور داشته باشین احتمال رخ دادن آرزوهایتان وجود دارد! و به چطوری می شه توجه نکنید فقط می شه چه جوریشو خدا می دونه و درست می کنه .تبدیل شدن رویا که از قدرت و تصور ما خارج است به منزله ایمان به قدرت بی نهایت اراده خداوند است.اگر به دلایل منطقی توجه کنید که نمی شه پس نسبت به قدرت اراده خداوند بی ایمان هستید.
حالا همین جریان مربای هویج درست کردن دیروز من که فکر کنم همون ویژگی خداوند که خلاقیت بود و در خودم دیروز دیدم و یه دفعه بهم یه چیزی گفته شد که پشو مربا درست کن ولی شیطونه هم هی می کفت ولش کن بابا تو که تا حالا درست نکردی یه دقیقه دیگه و … ولی یه دفعه تصمیم گرفتم دست به کار شم و ببینم چیکار می کنم البته دستورشو نگاه کردم و شروع کردم چون از قبل نمی دونستم وسایلشو مثل شیشه مربا و اینها نداشتم ولی اصلی را داشتم و شروع کردم خوب شد بعد نشد حالا فردا واسه مامانم یه ذره ببرم ببینم چی می گه ،