نقش مغز در پرخوری کردن

سی و پنج سال زندگی با اضافه وزن سبب شد تا به لطف خداوند در مسیر لاغری با ذهن درک صحیح و کاملی از نگرش و شرایط ذهنی و جسمی افراد چاق داشته باشم، این رمز موفقیت دوره های آموزشی لاغری با ذهن سایت تناسب فکری است.

پرخوری کردن و اشتها داشتن یکی از چالش های افراد چاق است و احساس غذاب وجدان بعد از هربار پرخوری کردن باعث افزایش یأس و ناامیدی افراد برای کنترل رفتار غذایی خود و در نتیجه لاغر شدن می شود.

آنچه مهمتر از پرخوری کردن است، افکاری است که پس از انجام پرخوری در ذهن فرد مرور می شود و در نتیجه باعث ایجاد احساس بد نسبت به خود و رفتارمان می شود. این احساس بد همان انتظار چاق تر شدن و ناامیدی از لاغر شدن است.

«انتظار» همان سرنوشت یا آینده است.

خیلی از افراد چاق عقیده دارند سرنوشت ما چاقی است و از آنجا که سرنوشت را در دست خداوند می دانند امید و انگیزه خود برای لاغر شدن را از دست می دهند. البته تلاش های نافرجام آنها برای لاغر شدن از طریق روش های مرسوم مختلف باعث شدت گرفتن باور لاغر نشدن در افراد چاق می شود.

اگر سالها برای لاغر شدن تلاش کرده اید اما نتیجه خاص و ماندگاری کسب نکرده اید به این دلیل نیست که جسم شما توانایی لاغر شدن ندارد بلکه فقط به این دلیل است که در ذهن ناخودآگاه شما «انتظار چاقی» قوی تر از انتظار لاغری است.

«انتظار چاقی» نتیجه شکل گرفتن احساس بد بخاطر مرور افکار چاقی یا انجام رفتاری است که به نظر ما منجر به چاق تر شدن خواهد شد.

بنابراین برای تغییر یا اصلاح «انتظار چاقی» باید عوامل ایجاد کننده آن را اصلاح کرد، در غیراینصورت هرگونه تلاش برای لاغر شدن منجر به شکست خواهد شد.

پرخوری کردن یا اشتها داشتن یکی از مهمترین عوامل ایجاد احساس بد در افراد چاق است به همین دلیل برای رهایی از تکرار بارها و بارها احساس بد چاقی باید عادت پرخوری کردن را در خود اصلاح کنیم.

چرا پرخوری می کنیم؟!

در سالهایی که چاق بودم همیشه این سوال در ذهن من ایجاد می شد که چرا دوستم یا برخی افراد می توانند نخورند اما من نمی توانم نخورم.

چرا برخی از افراد نسبت به تعارف کردن بستی، شیرینی، شکلات یا هر ماده غذایی دیگر به راحتی می توانند نخورند اما من به محض دیدن ظرف شیرینی یا هر ماده خوراکی در ذهنم سر و صدایی ایجاد می شد که: کاش زودتر بهم تعارف کنند. و به محض تعارف کردن اقدام به خوردن می کردم!

چرا برخی افراد به راحتی می توانند پاکت چیپس یا یک عدد بستنی را کامل نخورند اما من نه تنها تا ته پاکت چیپس را به راحتی می خوردم بلکه با انگشت یا لیس زدن ذرات کوچک باقی مانده در پاکت را هم می خوردم!

سالها از طرف اطرافیانم محکوم به پرخوری می شدم و به طریق مختلف من را به خاطر پرخوری کردن تحقیر و سرزنش می کردند اما هرگز به این موضوع فکر نمی کردند چرا من با اینکه آرزوی لاغر شدن دارم اما نمی توانم جلوی پرخوری کردن یا اشتهای خودم را بگیرم.

بارها مرا نصیحت می کردند که: کمتر بخور، رژیم بگیر، به فکر خودت باش و من بعد از هربار شنیدن توصیه های دیگران تصمیم می گرفتم پرخوری نکنم اما وقتی با غذا مواجه می شدم به هیچ وجه به خاطر نمی آوردم که تصمیم گرفته بودم پرخوری نکنم و بعد از زیاده روی در خوردن و به احساس بد پرخوری کردن رسیدن به یاد می آوردم که من تصمیم گرفته بودم پرخوری نکنم اما باز هم نتوانستم به تصمیم خود عمل کنم.

به لطف خدا هدایت شدنم به مسیر لاغری با ذهن سبب شد که رمز و راز چاق بودن را درک کرده و با اصلاح آنچه باعث چاقی ام شده بود پس از سی و چند سال چاقی اکنون شرایط جسمی بسیار متفاوت را تجربه کنم و به اشتراک گذاشتن آنچه درک کردم با افرادی که رویای لاغری دارند به لطف خدا فقط در چند سال هزاران نفر از رنج و سختی های چاقی و مسائل مرتبط با آن رها شدند.

نقش مغز در پرخوری کردن

برخلاف آنچه در ذهن بشر ایجاد شده است که پرخوری کردن را به بی اراده بودن فرد ارتباط می دهند و راهکار لاغر شدن را پرخوری نکردن و البته افزایش تحرک جسمی می دانند،‌ پرخوری کردن مانند پلک زدن و تنفس کردن کاملا از اختیار فرد خارج است.

همانطور که برای چند لحظه می توانند نفس خود را حبس کرده و تنفس نکنید یا تصمیم بگیرید پلک نزنید شاید برای یک یا چند وعده بتوانید پرخوری نکنید اما همانطور که هرگز نمی توانید مدیریت تنفس و پلک زدن خود را به عهده بگیرید نمی توانید پرخوری کردن را مدیریت کنید.

تنفس کردن، پلک زدن، ضربان قلب و سایر فرایندهای حیاطی بدن تحت فرمان مغز انجام می شود در موقع لزوم تغییر در عملکرد آنها ایجاد می شود بدون اینکه ما تصمیم یا از قبل برنامه ریزی کرده باشیم یا حتی نیاز باشد حواسمان با بالا رفتن ضربان قلب یا تند شدن تنفسمان باشد.

پرخوری کردن نیز به همین شکل تحت فرمان و کنترل مغز است با این تفاوت که ما خودمان را مسئول پلک زدن نمی دانیم اما مسئول پرخوری کردن می دانیم.

وقتی خودت را مسئول پرخوری کردن بدانی قطعا برای رفع این خطای بزرگ اقدام خواهید کرد و بارها تلاش کرده اید از طریق های مختلف اشتهای خود را کاهش و پرخوری کردن را کنترل کنید اما نتیجه نهایی همیشه «شکست» بوده است. نه به این دلیل که شما بی اراده یا بی فکر و مسئولیت هستید بلکه به این دلیل که فرمان پرخوری کردن از طرف مغز صادر می شود و ما بعنوان اجرا کننده فرمان قادر به عدم اطاعت از مغز خود نیستیم.

اطلاعت نکردن از فرمان پرخوری کردن باعث فشار عصبی و برهم خوردن تمرکز ما می شود و این حالت تا جایی ادامه پیدا می کند که رژیم یا مدیریت خوردن را رها کرده و به شکل همیشگی غذا می خوریم.

بنابراین اگر عقیده دارید اشتهای شما زیاد است یا پرخوری می کنید یا حتی به نظر خودتان پرخوری نمی کنید اما همیشه احساس عذاب وجدان پرخوری کردن دارید باید برای رهایی از این وضعیت به فکر تغییر فرمول های ذهنی و در نتیجه اصلاح عملکرد مغز خود باشید.

ما نمی توانیم به طور مستقیم عملکرد و دستورات مغز را تغییر دهیم اما با اصلاح فرمول های ذهنی درباره چاقی و پرخوری کردن به راحتی می توانیم بر عملکرد مغز تاثیر گذاشته و دستورات مغز را همسو با متناسب شدن و لذت بردن از غذا خوردن درعین حالی که احساس خوب و تناسب اندام داشته باشیم تغییر دهیم.

این فرایند به شکل عالی در دوره «اصلاح پرخوری و اشتها در مغز» توضیح داده شده است و با انجام تمرینات عملی و کارآمد می توان به راحتی از شر اشتها و پرخوری کردن رها شد.

در فایل آموزشی نقش مغز در پرخوری کردن به شکل واضح و منطقی درباره این موضوع مهم توضیح داده شده است. اطمینان دارم استفاده از محتوای این فایل و عمل کردن به آنچه گفته شده است می تواند تغییر واضح در عملکرد شما در مسیر لاغری با ذهن و کسب نتیجه فراتر از انتظار ایجاد کند.

منتظر خواندن نوشته های شما هستم

همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن

اطلاعیه:

هزینه خرید دوره اصلاح پرخوری و اشتها تا ۷ بهمن ماه با قیمت فعلی و پس از آن با قیمت جدید امکانپذیر خواهد بود.

افزودن به لیست علاقمندی‌ها