ایجاد نگرش لاغری (هفدهم)

سلام و درود .

چقدر این فایل خوب بود .

واقعا که فایلهای شما هر کدوم به تنهایی خودش یه دوره آموزشیه . یعنی ما اگه هیچ کارم نکنیم فقط همین یه فایل رو بهش عمل کنیم کلی میتونیم از همین یه فایل نتیجه بگیریم . 

خب دوره تغییر عادت برای بار دوم هم مرور شد . 

تغییراتی که من در این دوره داشتم این بود که 

درک من نسبت به این دوره بیشتر شد . 

صلح با خودم بیشتر پیدا کردم .

صلح با رفتارم  پیدا کردم .

نگرشم رو تا حدود رضایتبخشی  نسبت به غذاها و حتی رفتارم تغییر دادم . 

نگرشم رو نسبت چاقی و لاغری جسمی تغییر دادم . 

امروز یه فایل از یکی از اساتید جذب گوش میکردم  . می گفتن تمام افکار و گفتار و احساس ما انرژیه . انرژی  از بین نمیره فقط از شکلی به شکل دیگه در میاد .  فقط کافیه نوع افکار خودمون رو تغییر بدیم تا انرژی اون افکار و باورها کم کم برای ما نتایج متفاوتی رو ایجاد کنه . میگفتن ما سرنوشت خودمون رو خودمون در سرمون می نویسیم . سرنوشت یعنی چیزی که در سر نوشته میشه . صحبتهای ایشونم دقیقا مثل صحبتهای شما خیلی  دلنشین بود . 

در این درس هم یاد گرفتم  چه باورهایی نسبت به خود لاغری در سرم دارم . 

خب من یه باور داشتم که اون سری باهاش مواجه شدم باور اینکه اگه لاغر بشم بیمار میشم . 

 من در اون وقت این باور رو اصلاح کردم و این سری بیمار نشدم . 

باور دیگه ای که نسبت به لاغری دارم و البته نسبت به قبل خیلی بهتر شده سخت بودن لاغری هست . 

که این باورم  در من تغییر کرده و در این مدتی که اینجام دیدم زندگی در لاغری چقدر راحته . 

و من خیلی راحت دارم در لاغری زندگی می کنم بدون اعمال فشار و زور و خیلی از اوقات حالم خوبه در این مدار و یه وقتایی هم که حالم یکم بد میشه  مربوط به باورهای زمان چاقیه و البته اینم بگم حتی زمانهایی هم که حالم بد میشه باز مثل اون زمان بد نمیشه . یعنی  میتونم مدیریتش کنم و به چیزای خوب فکر کنم و دوباره ذهنم و سر و سامون بدم . 

یعنی در کل که بخوایم برایند بگیریم من نسبت به قبل از ورود به سایت از  همه نظر تغییر کردم . 

بیشترین بهره ای که مال خودمه حالمه . مثلا خب جسمم مال من هست  لذت داشتن اندام خوب  رو هم خودم حس میکنم  یا سبک بودن و فرز بودنش رو خودم حس می کنم اما بازهم چون حسم خوب میشه دوست دارم لاغر بشم . 

یعنی باز به خاطر حال دلم دوست دارم لاغر بشم . 

چون چاقی دیگه حال منو خوب نمیکرد . در این فایل فهمیدم ذهن ما  نمیزاره به ما سختی وارد بشه و سالها تلاش کردیم چاقی رو برای خودمون راحت کردیم و ذهنمونم کمکمون کرد اما سنگینی جسم رو ذهن نمیتونه در نظر نگیره .  زانو درد . سختی کارها . رنج تنبلی و نتوانستنها . حال بد و احساس ناشایستگیها . استاد چاقی در همه ی سطوح برام رنج آوره . درسته دیگه ازش نفرت ندارم چون فهمیدم خودم انتخابش کردم اما دیگه نمیخوام چاق باشم . در هیچ سطحی از وجودم . 

چاقی جسم به مرور برطرف میشه اما چاقی ذهنی واقعا برای من آزار دهنده بود . احساسات سرزنشگر قوی ، احساس محدودیت ولع عذاب وجدان حس سیری ناپذیری نسبت به خوردن .

همین الان یه تغییر جالب بگم . کاملا ناخوداگاه این اتفاق افتاد من یه ساعت پیش یه سیب و پرتغال اورده بودم که بخورم . 

الان که به خودم آگاه شدم و دارم  نگاه می کنم میبینم که سیر هستم یک چهارم سیب در ظرف مونده و فقط یک چهارم پرتقال خورده شده . 

خب این ناخوداگاه بود یعنی چون حواسم به کار بود آگاهانه روی رفتار غذاییم کنترل نداشتم . خب این یه تغییر کوچیکه که داره در عادتهام ایجاد میشه . هم من سیرم هم فکرم سمت غذا نبود اصلا هم تا ته ظرف نخوردم . هم حالم خوبه و هم عادتم تغییر کرده و براساس گرسنگی و سیری غذا میخورم . حالا شاید یه روزم تا ته بخورم ولی فعلا نخوردم و همین نشون میده عادتهای من دارن به من حس لاغری میدن . 

یعنی من انتظارم رو از رفتارم تغییر دادم . 

چرا من هی میگفتم پرخورم . خوردنام چاقم می کنه . توی یه فایلی از شما گوش میکردم گفتید برچسب به خودتون نزنید . پس صفت پرخوری رو از خودم برداشتم . میگم من همیشه اندازه ی نیازم میخورم وقتی اینجوری به خودم میگم انتظارم از خودم تغییر می کنه و دیگه انتظار پرخوردن از خودم ندارم و خیلی راحت چیزی که میخورم اندازمه . 

وقتی به خودم میگم خب چه عجله ای دارم برای خوردن . غذا که تموم نمیشه و میگم من آروم میخورم سرعت خوردنم نسبت به قبل پایین اومده اون حس عجله رو کنار گذاشتم و حس آرامش رو جایگزین کردم . 

یا بررسی کردم دیدم چرا حسم به رفتارم بده و بعدش دچار عذاب وجدان میشم خب توی یکی از فایلها فهمیدم که چون برچسب پرخوری به خودم میزنم  انتظارم از خودم اینه که پرخوری کنم یا چون انتظارم اینه پرخوری چاق می کنه در نتیجه  هر چی میخوردم رو پرخوری فرض میکردم وهمه پر خوریهام رو هم چاق کننده میدونستم . در  نتیجه انتظار من از خوردن و مخصوصا زیاد خوردن چاقی بود . 

ولی وقتی انتظار خودم رو که اینجا فهمیدم همون باور هست تغییر دادم و از رفتارم انتظار لاغری ایجاد کردم و از غذایی که میخورم انتظار لاغری ایجاد کردم   نسبت به رفتارهام به صلح بیشتری رسیدم و حتی برخوردمم با مواد غذایی بهتر از قبل شده  . 

استاد من الان با توجه به حس خوبم نوشتم و اصلا به کلمات نگاه نکردم بنا به توصیه شما گفتم هرچقدر حسم خوبه مینویسم و الان تا اینجا ۹۷۵ کلمه شد . پس  لزومی نداره همینم به خودم تحمیل کنم وقتی با حس خوب عمل کنم ناخوداگاه عملم هم خوب میشه . یعنی حتی انتظار و باور هم در نوشتن نقش داره وقتی باورم این باشه که برای حال دل خودم مینویسم خب هرچی دلم بخواد مینویسم یه زمان شاید کمتر باشه یه زمان زیادتر ولی وقتی زور و اجبار کنم درست مثل همون نخوردنهای تجباری فقط منو از نوشتن دورتر می کنه ‌ . 

خب خدارو شکر که با کمک شما این مانع ذهنیم هم برطرف شد و با اشتیاق این مسیر رو ادامه میدم . 

امروز هم این دوره با عشق به پایان رسید و من به بینش جدیدی دست پیدا کردم و اونم اینه که همون طور که ذهن برای لاغر شدن دلش نمیخواد ما سختی بکشیم و چون ما برای لاغر شدن فقط سختی کاهش وزن رو به خودمون ورودی میدادیم الان میتونیم از همین فرمول برعکس استفاده کنیم . لاغری رو آسان و چاق شدن رو سخت . تازه این واقعیته . چون چون چاقی واقعا سخته . چاقی خیلی پروسه میخواد تا اتفاق بیفته و یه شخص چاق بشه و ما فقط و فقط با آسون کردن چاقی این کار و انجام دادیم . 

پس این ویژگی از ذهن که در این فایل باهاش آشنا شدم که ذهن برای من سختی نمیخواد من میتونم یه زمانی که حالا دیدم جاش بود سختی های چاقی رو به خودم بگم تا ذهن خود به خود خودش از چاقی فاصله بگیره . 

واقعا که تمام آموزشهای شما عملیه و در زندگی کاملا کاربرد داره  و میشه هر لحظه تمرینش کرد . خدایا شکرت