ارتباط افکار با عملکرد (آزمون چالش)

سلام و درود . 

ارتباط افکار و عملکرد . 

به نظر من  افکار مثل فرستنده  و عملکرد مثل صفحه نمایش و گیرنده است . 

شما  افکار خودتون رو در قالب  فیلم ، فایل صوتی و نوشته ها برای ما ارسال می کنید و چیزی که ما مشاهده می کنیم یکی از حالات رفتاری  شما از افکاری هست که در سر دارید و یا بالعکس  ما افکار خودمون رو در قالب نوشته برای شما ارسال می کنیم و چیزی که شما مشاهده می کنید در حقیقت شکل دیگری از افکار هست که قابل مشاهده است .

به نظر من تمام رفتارهای ما بخشی از افکار ماست . یعنی ما همه ی افکارمون رو در آن واحد نمیتونیم به عمل تبدیل کنیم و فقط یه بخش کوچیکی از اون همه فکری که در طی ۲۴ ساعت در سر ماست شکل بیرونی پیدا می کنه . 

از همینجا میشه فهمید دایره ی فکر نسبت به دایره رفتار چقدر وسیعتره و  علت چاقی ما بیشتر به خاطر تاثیریه که فکر ما بر سلولها داره و حتی اگه رفتار بر سلولها تاثیر داشته باشه این تاثیر غیر مستقیم هست . 

به این صورت که رفتار  ما  که خودش منشاء گرفته از یک فکر هست پس از انجام باز هم به عنوان ورودی در سر ما تولید فکر و تحلیل می کنه . اگه این فکر و تحلیلها نسبت به رفتار در مسیر چاقی باشه خوب رفتار ما در نهایت چاق کننده است . 

اما اگه رفتار ما  افکار لاغر کننده رو در ذهن تداعی کنه خب تاثیر رفتار ما بر سلولها لاغریه . 

خب اکثر ما انسانها  پس از رفتار خوردن دچار افکار چاقی میشیم . 

یعنی ورودی خوردن بنا به اعتقادات و باورهای گذشته ی باعث فکر و حس چاقی در ما میشه . 

حالا ما داریم این اعتقادات رو تغییر میدیم  و در عین حال اونقدری هم نمیخوریم که اعتقادات گذشته فعال بشه یعنی بر حسب نیاز جسم میخوریم که اونم فکر و حس چاقی  تولید نمی کنه . 

خارک در مرحله ی اول در شما فکر و حس چاقی رو فعال کرد و باعث شد فرمولهای چاقی ناخوداگاهتون در مورد خارک رو بیاد و شما مدتی به صورت ناخوداگاه داشتید بر اساس فرمولهای چاقی با خارک برخورد میکردید . بعد از مدتی به خودتون اومدید و گفتید چیکار داری می کنی حواست هست . داری فرمولهای چاقیتو فعال می کنی و یهو به خودتون اومدید و به محض آگاه شدن توبه کردید و بازگشتید  و دوباره روی فرمولهای لاغری دلخواهتون در برخورد با خارک کار کردید و سالهای بعد چنین رفتاری رو دیگه نداشتید . 

من چون به طور مفصل در نوشته یقبلیم در مورد چالش آزمونصحبت کردم دیگه اینجا  در این نوشته اونارو نمینویسم . 

اما فرمول جدیدیکه به ذهنم میاد اینه که شما خارک رو چاق کننده نمیدونید ولی رفتار خودتون رو در مواجهه با خارک چاق کننده می دونید .

پس شاید این اعتقاد و تاثیر رفتار بر چاقی ذهن باید تغییر کنه تاحساسیت شما نسبت به رفتارتون تغییرکنه . یعنی یه جورایی به صلح بیشتری با رفتار خودتون برسید تا حس چاقی از رفتارتون نگیرید . 

مثلا تحلیل لاغر کننده از علاقتون به خارک داشته باشید . 

علاقه به خارک چرا باید شمارو چاق کنه ؟ 

خب این فرمول هم نیازه تغییر کنه . 

علاقه ی ما به مصرف مواد غذایی نیاید چاق کننده باشه . مگه  سایر علائقمون چاق کننده است ؟ نه . 

آیا علاقه به موتور برای من چاق کننده است ؟ 

آیا علاقه به برق برای من چاق کننده است ؟ 

یا مثلا برای خود شما آیا علاقه به فرزندتون چاق کننده است؟ 

پس علاقه به خارک هم نباید برای شما چاق کننده باشه . 

یا مثلا حتی علاقه به فرزندانتون و زیاده روی در محبت کردن اونها چاق کننده است . حالا شاید زیاده روی در محبت لوسشون کنه ولی شمارو چاق نمی کنه . 

 خب پس علاقه به خارک هم شمارو چاقنمی کنه . یا زیاده روی در مصرف خارک هم شاید باعث به هم ریختن تعادل مزاج معده تون بشه ولی شمارو چاق نمی کنه . 

پس اینجا از دو فرمول صحبت کردم اول علاقه به خارک که فرمولش رو تغییر دادم و گفتم 

علاقه به خارک چاق کننده نیست و میتونیم ادامه اش بدیم و حتی به لاغری هم برسیم .

علاقه به خارک لاغر کننده است . چون حس  علاقه یا عشق فرکانس بالایی داره و انرژی زیادی میطلبه  پس لاغر کننده است . 

و یا زیاده روی در مصرف خارک هم دیگه فرمول چاقی نیست و شمارو چاق نمی کنه . یا در صورت پیشرفته تر کردن این باور مصرف خارک و حتی زیاده روی در مصرف خارک انسان رو لاغر می کنه چون کلا زیاده روی در هر چیزی انرژی بالایی میطلبه در انجامش و انرژی زیادی باید روش بزاریم تا اون رفتار ازحد تعادل خارج شده رو انجام بدیم  و مصرف انرژی یعنی لاغری بیشتر . 

پس هرچی بیشتر زیاده روی کنیم بیشتر لاغر میشیم . 

البته این باور پیشرفته است و شاید ما در شرایط کنونی هنوز به این مدارها نرسیده باشیم ولی قطعا چنین مداری در ماوجود داره و وقتی در اون مسنقر بشیم تاثیر مخرب هرگونه زیاده روی و نگرانی و ترس از اون در ما از بین میره . 

در اینجا من فرمول ترس از پرخوری خارک رو هم در شما مشاهده کردم که شاید دفعه ی قبل ندیدم . 

دیگه فرمولی که به نظرم اعتقاد به اون برای شما چاق کننده باشه در این ویدئو ندیدم و البته سالهای بعد این فرمولها در شما کم و کمتر شد . 

سلام و درود .

چقدر به جا این فایل رو گذاشتید . 

بله من دقیقا دارم از روی رفتارها به فرمولهای ذهنی افراد پی میبرم و این متن و فایل بازم از اون شگفتیهایی هست که دیگه تعجبی برام نداره  و اونقدر در همین مسیر کوتاهم با شگفتی روبرو شدم که واقعا میگم شگفتی دیدن در مسیر لاغری با ذهن برام طبیعی شده . 

خب زمان آزمون که گذشته و الان بهمن ماه هستیم ولی خب من برای خودم این تمرین و آزمون جذاب  رو انجام میدم .

من کامنتها رو هم نخوندم و فقط و فقط میخوام از دیدگاه و برداشت خودم به این قضیه بنویسم . 

خب اول اینکه از  دو وجه و زاویه میشه به کل این ماجرا نگاه کرد . فرمولهای چاقی ، فرمولهای لاغری .

در این تجربه هم فرمولای چاقی بود هم فرمولای لاغری و من هردوش رو دیدم . 

فرمولهای چاقی 

علاقه ی شما به این ماده بر اساس فرمول های خاطرات چاقی شکل گرفته . 

چون مثلا منی که در تهرانم و اصلا تا حالا یکبار هم از این ماده نخوردم هیچ احساسی به این ماده غذایی ندارم . چون تا حالا نخوردمش میدونم که ذهن چاقتون میگه نصف عمرت بر فنا رفته و چیزی که به ذهنم میاد طعمی شبیه گلابیه اونم به خاطر رنگش ولی آخر فایل متوجه شدم نوعی رطب هست . پس باید چیزی شبیه خرما باشه . 

به هر حال من فقط از طریق دیدن هیچ فرمولی در ذهنم فعال نشده در حالیکه شما با این حجم از خنده و شادی دارید ازش صحبت می کنید و این بر میگرده به خاطراتی که از این ماده در ذهن دارید . 

پس علت خنده و هیجان شما نسبت به این ماده غذایی از خاطرات چاقیه . 

خب فرمول بعد اینکه شما قدرت رو دادید دست این ماده غذایی و دایم دارید ازش تعریف و تمجید می کنید و میگید این ماده نابود می کنه طرف و . به فنا میده در حد تیم ملی عکسشو شیر کردید و همه ی اینا یعنی این ماده غذایی رو برای خودتون  خیلی بزرگ کردید . در حقیقت خودتون قدرت رو بهش دادید برای همین اینقدر بی تابتون کرد . خودتون خودتون رو بیتابش کردید . قدرت رو از خودتون گرفتید و بر اساس خاطرات چاقی که بازم خودتون برای خودتون لذتبخشش کردید انتخابش کردید . 

پس درجه اول خودتون بودید . و بعد اینکه قدرت انتخابتون رو بر خریدن این ماده قرار دادید . خودتون انتخاب کردید که این ماده رو خریداری کنید . البته نسبت به گذشته خب خیلی هم بد رفتار نکردید اما نسبت به یک انسان متناسبی که در جنوب زندگی می کنه و اتفاقا از این ماده هم خورده خب رفتار متناسب نداشتید . البته من چون تا حالا خودم نخوردم واکنشی بهش ندارم شاید اگه منم جای شما بودم همینکارو میکردم . بنابراین من اصلا در جایگاه قضاوت نیستم چون با کفش شما راه نرفتم ولی چون خودتون این رفتار رو برای آزمون ما قرار دادید من نظرمو می گم . 

بله اگه بخوام رفتار یک انسان متناسبی که شرایط شما رو داره در نظر بگیرم میتونم بگم شما متناسب  رفتار نکردید . ولی با وجود فعال کردن شخصیت  چاقتون بازم متعادل رفتار کردید .

اما اگر شخص متناسب جنوبی که این ماده رو هم دوست داشته باشه با این ماده روبرو بشه  اینقدر هیجان برای خریدش نداره . چون خودشو عادت نداده که خاطرات خوردن رو در ذهنش مرور کنه و  خوشمزه بودن این ماده در حد معموله براش . در حالیکه برای شما یه چیز بی نظیره . چون خودتون مدام این تعرف رو در ذهنتون مرور کردید و به این نتیجه رسیدید .   استفاده از تک تک کلماتتون و تعریفاتون در مورد این ماده غذایی که اتفاقا توسط خود شما هم صورت گرفت باعث خریدش شد در حالیکه فرد متناسب اینجوری تعریف و تمجید نمی کنه و این هیجان رو نداره . 

خب اون خیلی طبیعی و عادی از این ماده خرید می کنه و میبره خونه . خب فرمول بعدی اینه که شما گفتید این ماده با من حرف میزنه . خب این قدرت دادن به ماده غذاییه . غذا که با آدم حرف نمیزنه . این ذهن ماست که داره حرف میزنه و البته بازم ذهن ما نیست خود ماییم که داریم حرف میزنیم و این عادت رو به ذهن دادیم که اینجوری باهامون صحبت کنه . 

شاید این گفته ها غیر قابل انعطاف بودن شخصیت متناسب باشه . چون از نظر اشخاص چاق  شخصیت متناسب غیر قابل انعطافه ولی من اسمشو میزارم قاطعیت . انسان متناسب قاطعیت رفتار داره . پس شما از فرمول انعطاف در رفتار هم استفاده کردید و شخصیت قاطع متناسبتون رو فراموش کردید . یعنی شخصیت چاقتون رو انتخاب کردید و بسیار منعطفانه از تمام فرمولهای چاقی استفاده کردید و اون ماده رو خریدید . قدم بعدی باز هم توبه نکردید و در مسیر چاقی استمرار داشتید . یعنی تا تموم نشدن این ماده غذایی شما در مسیر چاقی باقی موندید و توبه نکردید . 

از فرمول ارثی بودن علاقه هم استفاده کردید . البته ارثیه جنوبیها . البته عین عبارتتون رو فراموش کردم  گفتید نمیشه جنوبی باشی و  مثلا این ماده خوشمزه رو امتحان نکرده باشی . البته این جمله رو نگفتید ولی تقریبا همین مضمون داشت یعنی یه جورایی انتخاب این ماده ی غذایی رو تقصیر یه عامل بیرونی یعنی  علاقه مردم جنوب به این ماده غذایی عنوان کردید نه انتخاب خودتون . 

فرمول دیگه  که شما زمان بیشتری در مسیر چاقی بمونید این بود که شما از تنوع استفاده کردید و با فرستادن عکس برای شخصی دیگه استفاده از فرمولهای چاقی نسبت به این ماده ی غذایی رو در ذهن یه انسان دیگه هم فعال کردید  و به نوعی استفاده از این ماده غذایی رو برای خودتون متنوع کردید .  

 یاداوری خاطراتتون در مورد اون دوستتون که یه چاق درجه ۱ هست و تمام رستورانهای تهران و میشناسه باز قدرت دادن به این ماده غذایی و فرمولهای چاقیه و میخواین بگید ببین این ماده چیه که اون رو هم از اون سر دنیا راغب کرد که این ماده رو براش بفرستم . در حالیکه شما هردو قدرت انتخاب دارید و وقتی تصمیمتون بر متناسب رفتار کردن باشه نه تنها این ماده که اگه هزاران ماده  هم جلوی چشمتون قرار بگیره اگه نخواین انتخابش نمی کنید . 

پس بازم میرسیم به انتخاب خودمون . 

نکته ی بعدی عادات چاق کننده . ما به عادتمون قدرت دادیم . یعنی خودمون رو در برابر عادتهای چاق کننده ناتوان میبینیم .  من در تمام صحبتهای شما در این فایل فرمول ناتوانی شما در مقابل عادت چاق کننده خوردن این ماده غذایی رو دیدم . 

اینا فرمولهای چاقی بود که از این فایل شما دیدم اما فرمولهای متناسب هم دیدم . من البته یکبار این فایل رو دیدم اگه بخوام میتونم این فایل رو بنویسم و تک تک جملات شما رو بررسی کنم و فرمولهای چاقی رو دقیقتر پیدا کنم ولی فکر می کنم تا همین حدم کافی باشه . 

اما میریم سراغ فرمولهای لاغری جاری شده در این تجربه : 

نگاه لاغری و استفاده از روش من اینو نخوردم . 

شما با وجود تمام این فرمولها فقط یک بسته خریدید . شما دو بسته نخریدید . سه بسته یا چند بسته نخریدید . 

شما فقط یکبار اینکار و کردید . یعنی با وجودیکه شما میتونستید مثلا در عرض یکماه که این ماده نوبرانه است هر روز برید و از اینا خرید کنید ولی شما هر روز این کارو نکردید . شما دیروزش این کارو نکردید . فرداش اینکارو نکردید . مثلا دوهفته قبلش این خرید رو انجام دادید . 

شما فقط به یه نفر شیر کردید و عکسشو فرستادید در حالیکه شما دوستان چاق و پایه چاقی زیاد داشتید اما فقط برای یه نفر عکس فرستادید . 

رفتار بعدیتون این بود که شما چند روزه که این بسته رو  در یخچال دارید و همون روز اول تمومش نکردید با وجود تمام فرمولهای چاقی ولی قدرت رو به دست گرفتید و هر روز یکی یا دوتا اونم قطعا نه برای لذت و تفریح بلکه در زمان برطرف کردن گرسنگی جسمی یکی دوتا از اونا رو خوردید . (البته این رو نمیدونم  چون توی فایل چیزی نگفتید ولی انتظارم اینه شما اینطور رفتار کرده باشید .) 

ولی گفتید که چند روز توی یخچال هست و شما همه رو توی یه روز نخوردید پس همینم یه رفتار عالیه . 

نکته ی بعدی اینکه اومدید و با ما به اشتراک گذاشتید یعنی از چاقی توبه کردید و دیگه نخواستید برید و همون رفتار رو ادامه بدید پس به چاقی استمرار ندادید و اتفاقا اومدید و در مسیر لاغری حرکت کردید و درسهایی که از این اتفاق یاد گرفتید رو به ما هم یاد دادید تا ما هم بدونیم در مواجهه که با چیزی که دوست داریم به تعادل رفتار کنیم . 

یعنی فرمول تعادل در رفتار در مواجهه با ماده ای که خیلی دوسش داشتید یه فرمول خیلی عالیه که در مسیر تناسبه . 

پس در مجموع با توجه به تمام فرمولهای ذهنی ایام چاقی و رفتار شما در مواجهه با این ماده غذایی میشه گفت شما کاملا متناسب رفتار کردید و پرخوری نکردید . در یک وعده زیاد نخریدید . زیاد هم در طی روزهای  اومدن این ماده به بازار نخریدید . یعنی خریدنش رو هم تکرار نکردید . 

 پس در مجموع به عنوان یک قاضی منصف با توجه به تمام الگوهای فکری جاری شده در شما ، شما رفتار متعادلی نسبت به این ماده غذایی که دوسش داشتید  از خودتون نشون دادید . 

امادر مورد سوالتون و اینکه چه رفتاری می تونستید انتخاب کنید .

اول آگاهانه رفتار کردن .

قدرت رو در دست گرفتن . 

خاطرات با این ماده رو مرور نکردن . 

باز هم آگاهانه انتخاب کردن . 

صحبت نکردن ازش . 

تعریف و تمجید نکردن ازش .

برای دوستاتون نفرستید .

ذوق زده نشید . 

دلتون قیلی ویلی نره براش . 

نگاه متعادل بهش داشته باشید .

بهش قدرت ندید . 

زیاد نخریدن (البته زیاد نخریدید) 

البته  حالا زیادم نباید سخت گرفت .  یه بار بوده ولی سعی کنید دیگه تکرارش نکنید . 

ولی متعادل رفتار کردید پرخوری نکردید . 

یعنی  در کل از نظر فعلی من که البته شخصیت لاغرم زیاد فعال نیست بازم خوب رفتار کردید .

ولی اگه بخواین خیلی قاطع باشید باید این میزان علاقه رو که با صحبت کردن ازش و رویا پروروندن و خاطره ساختن باهاش  رو کم کنید تا بتونید رفتار متناسبتری نسبت بهش داشته باشید . 

به نظر من رفتار غذاییتون در مواجهه با این ماده خوب بود ولی رفتار ذهنیتون و صحبت کردن و اینا رو میتونید بیشتر به حالت متناسب نزدیکش کنید . 

البته من شاگرد شمام و راهکارهایی که گفتم رو همشو از خودتون یاد گرفتم و دارم خدمتتون درس پس میدم استاد . وگرنه قطعا خودتون خیلی بهتر از همه ی ما میدونید که چطور باید عمل کنید . 

ممنون از این تمرین بسیار عالی