آگاهی از عملکرد ذهن (یازدهم)

بسم الله الرحمن الرحیم . 

درود .

یکی از مهمترین موضوعاتی که در کسب آگاهی عملکرد ذهن آموختم این بود که:  “ذهن ما چیزی را فراموش نمی کند!“.

آگاهی و اطلاعاتی که وارد ذهن می شود قابل پاک شدن نیست.

خب فرمول اصلی این جلسه مون اینه که ذهن چیزی را فراموش نمیکنه . اما تا بی نهایت می تونه چیز جدید یاد بگیره و این ما هستیم که انتخاب می کنیم از کدوم اطلاعات استفاده کنیم . 

در این فایل یاد گرفتم که لزومی نداره چاقی رو تغییر بدیم فقط توجهمون رو ببریم سمت یادگیری لاغری و سعی کنیم از فرمولهای لاغری در زندگیمون استفاده کنیم . 

امروز بعد از شام بابام داشت یه لیوان چایی میخورد . 

من انتخابم این بود که نخورم . دیدم دارم با خودم توی ذهنم می گم عجب چایی خوشرنگی چه بو دارچینی پیچیده برم یه لیوان بریزم بخورم . با همین دوتا فرمول من میرفتم میخوردم . 

ولی من انتخاب کردم که دیگه با این افکار کار نداشته باشم گفتم من این چایی رو نمیخورم چون انتخابم نیست . 

نمیخورم چون سیرم .

نمیخورم چون نمیخوام .

نمیخورم چون با نخوردنش حالم بهتره .

نمیخورم چون میخوام تمرین کنم .

با دو سه تا فرمول اول دیدم توجهم از چایی برداشته شد و میل من تغییر کرد . 

یعنی همون که شما گفتید اشتها وجود نداره . ما با فرمولهای ذهنی انتخاب می کنیم . 

مثلا انتخابمون زیاده . یا انتخابمون کمه . انتخابمون به اندازه نیاز بدنه . 

آگاهی از این عملکرد ذهن هم منو ترغیب می کنه که با اشتیاق بدون توجه به آموزشهای چاقی ، درسهای لاغر شدن رو یکی یکی بیاموزم و تمرین کنم و ازشون استفاده کنم و وقتی دیگه عادت کنم که از فرمولهای جدید استفاده کنم خب قطعا فرمولهای قبلی دیگه تغذیه نمیشن و آرام آرام از دایره عملکرد من خارج میشن . 

من امروزم عالی عمل کردم .

دوهفته است خیلی خوب دارم رفتار میکنم . 

گرچه ۳ هفته است وارد سایت شدم ولی تغییرات رفتاری من دو هفته است که آغاز شده . قبل از اون فقط کار روی ذهنم بود و خیلی دقیق نمیدونستم قراره چیکار کنم . اما دوره تغییر عادت به من یاد داد که چه فرمولی رو برای رفتارم به کار ببرم و من در کل در این سه هفته فکر میکنم  کم کم ۱۰ مرحله ای که در متن نام بردید داره در من ایجاد میشه . 

۱۰ مرحله خیلی برای من جالب بود و سعی میکنم مراحل رو یادداشت کنم که بتونم مطالعه اش کنم . 

خب برم سراغ تمرین امروزم . 

من صبحانه نخوردم .

من ناهار نخوردم . 

من ۸ تا خرما نخوردم . 

من ۶ تا انجیر خشک نخوردم .

من بادام نخوردم .

یه کاسه تخمه نخوردم .

هر چی که دیدم رو نخوردم . 

دو سوم نارنگی نخوردم . 

سمنو خونه خودمون نخوردم . 

نوشابه نخوردم .

یه سیخ کباب اضافه نخوردم .

زیادی برنج نخوردم . 

حرص نخوردم .

غم و غصه نخوردم . 

بادوم نخوردم . 

اضافه کشمش نخوردم . 

بعد از شام دیگه چیزی نخوردم .

الانم سیرم ولی نه در حد خفگی و حال بد . 

حالم عالیه . با زبان بدنم خوردم و با زبان بدنمسیر شدم و به خوردن ادامه ندادم  . 

نخوردم چوم بدنم درخواست نکرده بود . 

سلام و درود .

من روی تمرین فوق العاده فرمول اضافه کردن عادت به جای تغییر عادت کار کردم . به نظرم خیلی فرمول خوبیه و روی من اثر عالی داشت . البته همه ی فرمولهای شما روی من اثر عالی میزاره و کلا استفاده از  هر کدوم از فرمولها باعث میشه من بهتر و بهتر در مسیر لاغری با ذهن حرکت کنم .

ما سه دسته هستیم .

💥چاقهایی که هنوز از وضعیت رفتاری و جسمی خودشون دلزده نشدن و همچنان به چاقی خودشون ادامه میدن . یا یه مدتی رژیم میگیرن جسمشون یکمی میاد پایین و دوباره راه و روش چاقی رو در پیش می گیرن . چون رژیم گرفتن و ورزش کردن براشون سختتر از رفتار بر اساس چاقیه . در نتیجه این انسانها همواره چاقن و با چاقیشون کنار اومدن فقط اعماق وجودشون یه درد از رنج چاقی هست و چون امیدی ندارن که برای متناسب شدنشون راهی باشه ؛ همچنان در مسیر چاقی ادامه میدن و مسیر چاقی رو به وسیله فرمولهای ذهنی که اغلب مربوط به خوردن هستند و یا ترس و نومیدی و نفرت و … هموارتر می کنند .  

💥یه دسته از چاقها هستند که به این سایت هدایت شدن ولی هنوز درست یاد نگرفتن و به خاطر عجله ای که دارن  مسیر رو رها می کنند . 

💥یه دسته از چاقها هستند که کم کم دارن مسیر رو شناسایی می کنند . هر روز گامهای آموزشی رو طی می کنند و هر روز یه نکته ی جدید یاد می گیرن . مسئولیت چاقیشون رو پذیرفتن و فهمیدن  خودشون مسئول چاقی خودشون هستند حالا چه آگاهانه چه ناآگاهانه و الانم دارن قدم به قدم یاد میگیرن تا بتونند به همون راحتی که چاق شدن به همون راحتی لاغر بشن . 

😍من جزء این دسته هستم .😍 

بیشترین عاملی که منو هدایت می کنه سمت لاغر شدن رنج از چاقی و لذت از لاغری آسانه . 

من به خاطر فرمولهای ذهنی خودم مسیر خوردن رو برای ذهنم یه مسیر خوشایند کردم . 

اما از یه جایی به بعد خوردن برای من لذت و تفریح نبود . پرخوری برای من آزار دهنده شده بود .ترکیب پرخوری و چاقی برام یه ترکیب مهیب و ترسناک بود . 

ترس از پرخوری منو به پرخوری بیشتری وامیداشت و من روز به روز بیشتر پرخوری رو بیشتر انتخاب می کردم . عزت نفسم به صفر رسیده بود و روزهای زجر آوری رو سپری می کردم . 

من جزء دسته سوم چاقها هستم . چاقی که میخواد لاغری رو به خودش اضافه کنه . چاقی که نمیخواد چاقیش رو تغییر بده . چاقی که میخواد زندگی در لاغری رو تجربه کنه .  اینجا هر روز یه نکته  یاد گرفتم و در این درس بازم بر (نیروی خودم) تاکید شده بود . 

(خود من) در این درسها خیلی نقش دارم . بازیگر اصلی و نقش اول بازی تناسب ( خودم ) هستم . 

من بازیگر نقش اول دنیای چاقیم هم بودم ولی نمیدونستم و این نقش رو گردن عوامل دیگه مینداختم .

خودم داشتم نقش چاقی رو بازی می کردم ولی با انداختن مسئولیت به گردن دیگران خودم رو از پذیرش مسئولیت وا میداشتم و به کارم ادامه میدادم . 

انگار که وقتی این گناه رو گردن دیگران مینداختم بار سنگین گناه چاقی از من برداشته میشد . 

اما اینجا فهمیدم از گناه چاقی توبه کنم و به طریقی دیگه عمل کنم .

بازیگر نقش چاقی و لاغری خودم هستم . سناریوی چاقی و لاغری هر دو توسط خودم نوشته میشه . 

خودم کارگردانی می کنم و کلا تهیه کننده نقشم خودم هستم . 

میتونم سناریوی زندگیم رو طور دیگه ای بنویسم و طور دیگه ای اجرا کنم . 

من فقط میخوام نقش لاغری رو هم بازی کنم . 

از نقش لاغری خوشم میاد . 

با انگیزه تر هستم . تو زندگی بیشتر هدف دارم . 

دلم میخواد یاد بگیرم تا بتونم درست این مسیر رو ترسیم کنم .

ذهن من هیچ نقشی رو فراموش نمی کنه پس در پی فراموش کردن و پاک کردن نقشهای قبلی نباشم .

 من فقط با پروژه ی جدیدی قرار داد بستم و وسط کار هم  رهاش نمی کنم . پروژه ی جدید من لاغری هست . 

من باید تمرین کنم تا این نقش رو خوب ایفا کنم و نقش یک انسان لاغر رو به خودم بگیرم . این سریال از اون سریالهای دنباله دار و طولانیه که  مدت زیادی درش هنرنمایی می کنم . چون اونقدر جذاب و راحته که دوست دارم تا آخر عمر ادامش بدم . 

این راه بهم جهت میده و البته خودمم که این جهت رو انتخاب می کنم . 

در این درس یاد گرفتم به داشته هام توجه کنم . 

پروژه لاغری رو ببینم . تمرینش کنم . 

استاد کاملا خوب توضیح دادن که برای اینکه بهتر بتونم نقشم رو اجرا کنم از چه فرمولهایی استفاده کنم . 

من نقش اول فیلم لاغری خودم هستم . 

و قراره مدت زیادی در این نقش زندگی کنم . من این نقش رو انتخاب کردم و هر روز دارم تمریناتی در جهتش انجام میدم . 

فیلم خوبی از آب در میاد . فیلمی که هر چی ازش می گذره من بهتر و جذابتر در اون نقشم و بازی می کنم . 

عطا پسر چاقی بود که دیگه از زندگی در چاقی خسته شده بود . ذهنش مملو بود از افکار سرزنش کننده . هیچ عزت نفسی نداشت و زندگیش رو ناآگاهانه مدیریت می کرد . تا اینکه یه روز از طریق فردی از فامیل در یک مهمانی که پر از تحقیر بود با سایت تناسب فکری آشنا میشه . 

عطا دیگه به ته خط رسیده بود و تصمیم میگیره وارد سایت بشه . 

سایت تناسب فکری . در اینجا با دنیای زیبای لاغری آشنا میشه و تصمیم می گیره یکی از نقشهای اصلی رو به عهده بگیره . عطا شاگرد کوچک خانواده تناسب فکری میشه و قدم به قدم با استاد و دوستانش همراه میشه . 

عطا هر روز داره یه چیز جدید یاد میگیره . امروز  به اینجا رسید که میتونه نقش اول فیلم لاغریش باشه و خودش هم فیلم لاغریشو بنویسه و اجرا کنه و عادات جدیدی به خودش اضافه کنه و تجربه کنه تا ببینه یه انسان لاغر در چه دنیایی زندگی می کنه . 

عطا به این داشته ها تمرکز و توجه و تفکر می کنه و فیلم زندگیش رو در لاغری پایه ریزی می کنه . اون در سایت تناسب فکری مینویسه و در زندگیش نقش لاغریش رو ایفا می کنه . عطا پروژه جدیدش رو با لاغری امضا کرده و تعهد بسته تا به بهترین وجه نقش خودشو بازی کنه . 

فعلا بازی در نقش چاقی رو کنار میزاره . اونم یه پروژه است و سالها اون رو بازی کرده ولی دیتمزدی که گرفت براش خوشایند نبود . برای همین با اینکه نقشش رو دوست داشت ولی فعلا به خاطر دستمزد کمی که بهش میدن اون پروژه رو تعلیق کرده تا پروژه ی بهتری رو به نمایش بزاره که دستمزدش چند برابر پروژه ی قبلیه . اون پروژه هم هست . فراموش نمیشه و عطا تصمیم نداده اون رو تغییر بده . فقط میخواد یه پروژه ی دیگه رو هم تجربه کنه . 

دستمزد این پروژه  فوق العادست . اولین دستمزد عزت نفسه . عطا در این پروژه خودشو پیدا کرده و عزت نفسی که سالها خوردش کرد اینجا داره زنده اش می کنه . اینجا به جای تحقیر خودش خودشو تایید می کنه .  

حال خوب . انرژی مثبت . مهارت بیشتر . چون این خواست دلشه . وقتی اون زمان که نقش چاقی رو بازی میکرد تا زمانیکه با این دستمزدها همراه بود راهش رو ادامه میداد اما وقتی محصول نهایی فیلم رو دید ؛ متوجه شد که این فیلم اونی نبوده که میخواسته و از نتیجه راضی نبوده . من خودم نقش چاقی رو انتخاب کردم ولی در این راه به دستمزد خوبی نرسیدم . این راه خودمو از من گرفت  و من روز به روز اراده ام رو ضعیف و ضعیف تر میدیدم . رخوت و تنبلی و سستی و بی علائقگی رو در خودم ایجاد کردم و حالم رو روز به روز بدتر کردم . البته این نقشا رو هم خوب بازی کردم چون اگه حال بدم نبود هیچ وقت انگیزه پیدا نمی کردم برای اینکه یه نقش بهتری انتخاب کنم . 

حال بد در بازی چاقی به من کمک کرد تا بفهمم نقش دیگه ای هم هست که هم نتیجه اش دلخواهمه و هم مسیرش دلپذیرتره . 

من عاشق نقش لاغریم شدم و دارم اون رو زندگی می کنم . دیالوگاشو دائم با خودم تکرار می کنم و در فکر و عملم اجرا می کنم . 

من اینا رو از مسیر لاغری دارم و میدونم یه روزی نقش  من به واقعیت زندگیم تبدیل میشه و به خودم میام میبینم عطای قصه ی ما شده عطای متناسب زندگیش . 

من این تمرین رو دیروز فرمولهاش رو پیدا کردم و تجربه اش کردم و احساس کردم دلم میخواد بازم در موردش بنویسم  و امروز اینجا سناریوی لاغریم رو نوشتم .