ایجاد نگرش لاغری (هفدهم)

         سلام باه نام الله ارامش بخش قلبها 

صبح پرواز میسر تاره بر ای همه همراه با شادی نشاط ارزو دارم 

اقارضا برادر  ابن دوفایل اخر برا من به سختی باز شد اونم فقط صوتی تصویر باز نمیشه من مثل کنن کوه وداراودن طلا 

این دو فایل گوش کردم توی گوشی من که این شکلی هست 

مثله افکار وباور من خودم تو قسمت اول خیلی کار کردم ا ینم نتیجش که خودم با پوست گوشت همه وجودم درک کردم همه حرفهای مربط بهشون خوب خوب درک میکنم من کار کشته ابن میدان هستم تماش برمیگرد به خاتواده وجامعه که داشتن کمی چاقی زیباتر از بودن ادم لاغر باپوست استخوان هست 

در ذهن کل جامعه ما همه افراد لاغر یامریض یا بی پول ویامتعاد نمیدونم کی این افکار اشتباه پخش گرده شاید افراد سود جویی که میخواستن محصولاتشون بفرشن کسیی زمام قدیم خرید نمی گرده وجامعه افراد لاغرش خیلی بیشت  بوده خوب این یی بازار بی سوده ییشایعه بخش کردن یی کلاغ چهل کلاغ شده چون کشترشش زیاده تویی کل کشور این مثله پخش هست چرا؟ منی که تو تهران زندگی میکنم همین فکر دارشتم شمایی که تویی دزفولدهستید هم همین فکر دارید حلا میگم گوشی اطلاعات اشتباه پخش میکنن زمام نا که بچه بودیم عمهدمن تو سهر اردبیل همبن حرف شاید هزار بار پیش من میگفت که فلانی پول شوهرش حرم کرده چون ادم لاغریی و ادم لاغر مثل مریض هست ادم کمی تو پر باشه خیلی بهتر هست پوستس خوشکلتره وخوش فرمتره ولی کسی اون زمام به این توجه نمیکرد که ا ن با داستن اندام مناسب داره با خودش پرواز اسون زندگی رو تمرین مبکنه ما چی حتی نمتونستیم فکری پرواز کننیم چه برسه به پرواز 

با وجد این من نیز شکار این فکرها شدم در خودم افکار اشتباه انباشته کردم وبه مرک زمام این افکار کارخودشو کرد من به وضعییت حالا رسیدم ولی جای امیدواری داره افکار اشتباه منو از داشتن لتغریی باز نداستن حالا خدا به فکرم بود من نمدونم شاید این پادرد یی نعمت بود که من رو به فکر واد

داشتتویی ابن۱۱ سال که پادرد بدتر شد باره به فکر نجات خودم باشم شایداگه پادرد نداشتم من هم افدام نمیکردم ودر 

بیاطلاعی دست پامیزدم بعضی زمان ادم بعدهامفهمه چی به صلالجش بوده وخودش خبر نداشته اگه چاقی وپادرد نبود من ابنجانبودم پسحالاکه اینجام ودارم یاد میگیرم به افکاررفتارهام چطور زندگی تازاهایبرایخودم وهم نسل بعد خودم بسازم پس چاقیبرام من با افکار اشتباه یی نعمت ورد به این مسیرشد 

شما میگیدجرا ؟ .جوابش خودم بهتون میگم چو ن که من دخترم مبگم خواهش میکنم به نواه اصراربه خوردن نکن خودش دوست گدسنه باشه  میخوره این از کجاامد من که خودم در خورنن غذابه بچه های خودم اصرا که حتما باید بسقاب رو تمام کمال بخوری  چند هفته پیش دخترم غذایی نوه داد به من که بهش بدم بخوره من با دقت داشتمنگاهش میکردم تا۷ قاشقاول با میل راحت قاسق ۸ دیدم دیگه دانسو باز نمکنه به خودم گفتم فرمولذهن دستکاری نکنم دیگه بهش غدا ندادم دختر امد گفت مامان جدا بهش نمدی بخوره بهش گفتم اون درست انجام میده تو داری بچه رو باا یادگیری اشتباه به جاق هدایش  میکنی خواهشمیکنم این مسیراشتباه تو تکرار نکن چون این مسیرییجایباید عوض بشهتو شروع کننده باش نسل بعدی این مشکل حالو  رو  نداشته باشن 

ما اموختیم که جاقی خبلی بهتراز لاغریی تلاش کردیم تا  کر لاغر شیم ولی ته ذهنمون چاقی رو دوست داشتبم به ظاهر ازشو متفرم بودیم مثل زندانی که زندبان دوست داره

من چندین ۳۰سال شاید چندبار خواب میدیم یی حفرهای تویز یز دیوار هست اون طرف دیوار بقدریزیبا باصفاست که وصفشه نمیشه کرد همه تو مسیر رفتن به اون طرف دیوار بودن من تویی این صف بودم به خودم که میرسید یا حفره کوچا میشد یا من از ش رعد میشدم یا دستم ولی بیشتر پا گیر میکرد وحفره نتکتر مشود من نمتونستم ازس عبور کنم 

باره از خودم میپرسیدم این یعنی چی شاید تو عبادتم کم میزارم مداوام تویی ذهنم مرکر میکردم علتچیه یی ۱۱ سلی بود که دیگه خواب نمدیدم 

تا رسیدم به فایل جادویی ورییایی وخیلی زیبای حلقه باور

تازه فهمیدم چی شده این خواببرای امروز بوده که من بینم میتونم ازش رعدبشم 

من باورم تویی مسر هی به مرور زیادش کردم هی با خودم تلاش کردم که بتونم ا ن به سطح بالاتری   برسونم تا هی خودم باره در تلاش فکری برای رعد شدن ا ز باورم بودم خواب به کمک امد یی روز کامل درگیرش بودم در تلاش برای رسیدن ورعد شدن شب دیگه خسته خودم رها کردم یی لحظه گفتم بسه دیگه خودش باید رعد بشه تلاش فیزیکی نمیخواه 

یی کم گذشت من از حلقه باورم واقعا رعد شدم تمام حسش بسیار زیبا بود من رعد شدم 

پس دوست عزیز تو خودت باید تلتش بکنی که از حلقهباورت رعد بشی برای من که کاره زمام بری بود چون داشتم حلقهباورم میخواستم بزرگ کنم من اموزشی دروهای توی ذهن اصلا نداشتم نمدونم از کجا توفکرم باز کردن وبزگ کردن حفه ورعد شدن خودم بود تا فایل ۵۰ که م نبا دیدن فایل وتوضیحش در دستی دستما به هم زدم گفتم خودشه این خودشه من لاغریم باید تو چشم وحسم کوچک کنم تا از حلقه باوررعد بشه من با ورد به ابن چالش خودم از خیلی چیزهای به چالش کشیدم اینجا اتاقی ازمایش هست تا یاد گیری تو ازمایش کنی ببنی چکار حسنی مثل درس علوم که یی زمانی باید تو اتاق ازمایش باشی من ازمایش کردم برام شیرین شبرین بود با اینکه من شیرنی دوست ندارم ولی این شیرنی رو با جون دل دوست دارم من بازم میام اینجا بازم سر میزنم این ازمایش در ذهنم تموم  نشده تازه شروع شده 

حس حالی درمن بوجود اوروه انشالله ابن حسو فراموش نکنم خیلی دلچسب گوار ست 

            در پناه خداوند عزیز باشید که پناهش گوارست 

                     یاحق حق نگهدارتون 

سلام و درود 

خدای من یعنی امروز که من مریض شدم باید این فایل رو امروز ببینم که حتی علت بیماری هم به خاطر باور  اینه که (من لاغر بشم ضعیف میشم بیمار میشم) .اخه این راه چقدر دقیقه . چقدر شگفت انگیزه . در حقیقت من از لاغر شدن میترسم . ترس از لاغر شدن به نوعی خارج شدن از مسیریه که من سالها طی کردم و حالا که  کم کم نتایج لاغری داره میاد ترس از لاغر شدن  در من اومده . 

درسته این باور منو مریض کرده . چون ترس از لاغر شدن دارم . که لاغر شدن منو مریض می کنه . 

خب لاغرشدن آخه چه ترسی داره ؟ چرا من از لاغر شدن میترسم ؟ چرا فکر می کنم مریض میشم . بیحال میشم ؟ 

چون باورم نسبت به لاغر شدن باور خوبی نیست . علتشم دقیقا فقط به خاطر انتخاب باورهای غلط در مورد  رژیمها و ورزشها و راههای اشتباه لاغریه  . البته نباید تقصیر رو گردن یه عامل بیرونی بزارم . همه رو خودم انتخاب کردم . 

 راستی من چه دیدگاهی در مورد لاغری دارم ؟ 

 و چقدر جالب که فکر و باور رو تفاوتش رو گفتین . 

چیزی که من درک کردم از این متن و فایل  اینه که فکر و باور با هم متفاوتند و فکر می کنم دارم ذهن ناخوداگاه رو هم در این تمرین درک می کنم . 

افکار در سطح خوداگاه هستند و باورها در سطح ناخوداگاه . 

 من انتظارم از لاغر شدن چیه ؟  

باورم نسبت به لاغر شدن چیه ؟ 

خب من لازمه انتظاراتی در خودم ایجاد کنم که در من ایجاد حس ترس از لاغر شدن نده .

یکی از همون دلایل بیمار شدنه . دلیل دیگه هدف نداشتنه . شاید مسخره باشه ولی دیگه نداشتن دغدغه است . من به جز چاقی دغدغه ی دیگه ای در زندگی ندارم و همه چی اوکیه . 

خب اگه دغدغه چاقی نداشته باشم حس می کنم دیگه هیچ هدفی ندارم . 

میدونم همه ی این باورها در مسیر چاقیه و اجازه نمیده من در مسیر لاغری حرکت کنم .  اینها هم همه انتخاب خودمه . وقتی خودم انتخاب باورهامو تغییر بدم و آگاهانه کار کنم کم کم عادت می کنم که به لاغر شدن حس خوب داشته باشم . 

البته من فکرم نسبت به لاغری مثبته ولی باورم نسبت به لاغری منفیه . 

پس باید تمرین کنم که انتظارم از لاغری خوب بشه . لاغر شدن شجاعته . قدرته . خوشگذرونیه . در این یه ماه من حالم خوب بوده . حس عالی در مسیر داشتم . پس چرا باید از لاغر شدن بترسم . اتفاقا این روزها بیشتر هدف پیدا کردم . هدف یادگیری . هدف استمرار . هدف درست عمل کردن . هدف تغییر عادت . اتفاقا در مسیر لاغری من کلی هدف پیدا میکنم که باز خودم میخوام که کدومشو انتخاب کنم . 

یه دلیل دیگه هم دارم همونی که خودتون گفتید . بازم اینه که وقتی لاغر بشی یعنی نخوردی . یعنی نداشتی که بخوری . یعنی فقیری پول نداری که بخری بخوری . 

یه باور دیگه اینه که لاغری سخته . 

ولی علت اصلی همه این باورها به خاطر مسیرهای غلط لاغریه که در ذهن داریم کم خوری . رژیم . فعالیت زیاد . ورزش . 

اینا تصویر لاغر شدن رو در ذهن ما بد کردن . 

در حالیکه من در این چند وقت هیچ کدوم از اینا رو در مسیر لاغری خودم نداشتم . 

تمام تصویرهای ذهنی ما نسبت به لاغر شدن بیشتر بر میگرده به خاطر روشهای اشتباه لاغری که در ذهن داریم . 

یعنی حتی چرا انسانهای لاغر رو فقیر میدونیم هم علتش اینه که فکر می کنیم انسانهای لاغر کم میخورن .نمیخورن . ندارن که بخورن .

اینا هم باورهای اشتباهه که از باور رژیم کم خوری کنی لاغر میشی میاد . در حالیکه ما در روش لاغری با ذهن اصلا کم نمیخوریم . فقط اضافه نمیخوریم وگرنه اندازه نیازمون میخوریم . 

ترس از لاغر شدن رو به ایمان به لاغری در وجودم تبدیل می کنم . اونم لاغری با ذهن  در لاغری با ذهن دیدگاه منفی نسبت به لاغری وجود نداره و همش حس و حال خوبه و هرجا هم که حسمون بد میشه میدونیم داریم اشتباه میریم مسیر رو وگرنه حالمون در مسیر لاغری با ذهن همیشه خوبه . 

یه عامل دیگه هم که باعث میشه لاغری در نظرمون بد بشه توجهمون به نتیجه لاغریه . فکر می کنیم اووووه کو تا من نتیجه بگیرم . همین توجه به نتیجه حس مارو بد می کنه و  عجله میاد یا رها کردن مسیر میاد . 

لاغری رو  دور از دسترس میدونیم . 

در حالیکه اگه توجهمون به جای نتیجه کل به نتایج کوچیکی که در مسیر میبینیم جلب بشه و خودمون رو با نقطه ی شروع در نظر بگیریم هیچ وقت حس بدی به لاغری پیدا نمی کنیم و هی منتظر نتیجه در آینده نیستیم . خب امروز یه قدم بیشتر از دیروز در مسیر لاغری بودم . 

روز به روز حرکت من در مسیر لاغری بیشتر میشه یعنی هر روز یه روز به  انتخاب لاغری توسط من اضافه میشه . اینجوری حس قابل دسترس بودن نسبت به لاغری در ما پدید میاد و کمال گرایی در ما از بین میره . 

مثلا امروز ۲۷ روزه که من در مسیر لاغری بودم و لاغری رو داشتم در حالیکه قبلش من اصلا نشانی از لاغری نداشتم . هر روز که می گذره من دارم با لاغری زندگی می کنم . 

اینجور صحبت کردن با خود به من اشتیاق میده برای حرکت در مسیر لاغری انگیزه ی بیشتری داشته باشم . 

اما میریم سراغ چالش من اینو نخوردم . 

من صبح صبحانه نخوردم . 

من دو تکه بزرگ نان سنگک نخوردم . 

من روغن اضافه غذا رو نخوردم . 

من ناهار نخوردم .

من نبات با دمنوش نخوردم . 

ساعت ۵ گرسنه شدم و ناهار نان با ابگوشت نخوردم . 

نان اضافه با گوشت کوبیده نخوردم .

من تنوع غذایی رو انتخاب نکردم . 

من وقتی سیر شدم نخوردم . 

من بیشتر از نیازم نخوردم . 

من خارج از نیازم نخوردم . 

نمیخورم چون نیازی ندارم . 

من به اصرار مادرم آب سیب و آب هویج نخوردم . 

من به اصرار دیگران نخوردم . 

من موقع بیماری هم باز خیلی چیزها نخوردم و باور اینکه در موقع مریضی باید بیشتر بخوری تا بدنت قوی بشه رو انتخاب نکردم . 

من خوردن را تنها بر اساس نیاز جسمی و نخوردن را هم تنها بر اساس نیاز جسمی انتخاب کردم و الانم حالم خیلی خوبه . 

امروز روز آخر چالش من اینو نخوردم بود . 

من تغییرات زیادی در عادت پرخوریم ایجاد کردم و دوست دارم عادت کم تحرکی رو هم  از  زنجیره عادات خودم حذف کنم . پس بر میگردم و تمرینات رو از اول با عادت کم تحرکی انجام میدهم . 

استاد بابت این چالش عالی که کلی عملکرد منو  رضایتبخش کرد ازتون ممنونم .