گام ۸۶: چه بخوای چه نخوای لاغر می‌شی

گام‌ ۸۶ ،،، چه بخواهید چه نخواهید لاغر میشوید اگر..سلام وقت بخیر دوستان و استاد عطارروشن ،،،،امروز قبل از اینکه مقاله رو بخونم و فایلو گوش کنم ،خواستم از شناسایی یک باوری بنویسم که تقریبا ۱۵ روزه پیش در خودم پیداش کردم و من هر از گاهی به   باورهای شناسایی شده م رجوع میکنم و باز هم با خودم در درونم ،واکاویشون  میکنم ،طبق معمول دیروز عصر رفتم پارک محل که یکجای دنجی برای خودم نشون کردم که میتونم راحت بشینم و با خودم لذت ببرم ، من در خودم کشف کردم که وزن مورد دلخواه ذهن خودآگاه من ،بین ۷۵ کیلو تا ۷۸ کیلو ست، ،،حالا چجوری من احساس راحتی کردم در این وزن ؟ قد من ۱۶۷ است و باید بین ۶۵ کیلو تا ۶۷ کیلو باشم ،اگر حرف وزنو میزنم ،نه اینکه خودمو وزن کنم ،میخوام اون حس لاغرتر شدنمو خوب متوجه باشم ،  دیروز با یک سئوال از خودم شروع کردم به شخم زدن ذهنم ،،پرسیدم : فریده وزن نرمال تو باید ۶۵ کیلو باشه، چرا وقتی وزنت میرسه به زیر ۷۸ کیلو خوشحال میشی و فکر میکنی دیگه بسه ،دیگه خوب و عالی شدی ، چرا متوقف میشی؟  من فهمیدم که نقطه پایان کم کردن من حدودای ۷۵ تا ۷۸ کیلوست ،یعنی وزن من نمیره زیر ۷۰ کیلو ،فقط ۱ بار با قرص های لاغری و رژیم بدون چربی ووووزنم بمدت ۱ ماه رسید به ۶۷ کیلو که خیلی هم عالی شده بودم و به محض رها کردن قرص ها ،بسرعت وزنم برگشت ،،،یادمه یکبار که در کنار یک متخصص تغذیه از وزن ۹۰ کیلو به ۷۰ کیلو رسیدم ،و دلم میخواست بازم پایین تر برم ،اون متخصص گفت ،شما دیگه بیشتر از این لاغر نمیشی ،استخون بندی شما درشته ، انگار صحبت های اون متخصص تو مغز من حک شد و تقریبا ۲۰ سال از اون موقع میگذره و من فقط یکبار تونستم اون گفته رو نقض کنم که به ۶۷ کیلو رسیدم ،دیروز از خودم سئوال کردم ،فریده تو بلخره یه روزی  ۶۷ کیلو بودی ،یادته کی ۶۷ کیلو بودی؟ فکر کردم و یادم اومد که شاید تو سن ۱۳ یا ۱۴ سالگیم تو اون وزن بودم ،به خودم گفتم ،آفرین ،پس تو اون وزنو حتی برای ۱ ماه هم تجربه کردی ،چرا حالا فکر میکنی دیگه نمیتونی ؟ بهم گفت ،آخه اون زمان ۱۳ سالم بود ،خیلی اون زمان دوره به من ،دیگه نمیتونم برم تو ۱۳ سالگیم ،بهش گفتم مگه برای ذهن تو زمان و مکان مهمه ؟ همین الان بهت بگم به برج ایفل فکر کن ،ذهنت میره به برج ایفل ،این یعنی ذهن  خیلی قدرتمنده، تو کاری نداشته باش ،تو فقط موانعو رفع کن ،پس تو توانایی بودن در ۶۷ کیلو رو داری ، این طبیعیه که تو هم مثل همه آدم ها بدن نرمالی داشته باشی ، بعد بهش گفتم چرا انقدر دوست داری تو لاین ۷۰ و چند کیلو بمونی ؟ گفت : آخه تو این وزن خیلی عالی هستیم 🤔 متوجه شدم وقتی برای من و ذهنم سخت بوده که به وزن ۶۷ برسم ،برای خودش وزن های ۷۰ و چند کیلورو ،خوب و نرمال تعریف کرده ،آخه تو ذهن من هیچ وقت نمیگنجید که من بتونم نرمال باشم ،همیشه به کم قانع بودم تو این مورد هم به وزن مثلا ۷۵ کیلو قانع شدم  ،تازه میگفتم خدارو شکر زیر ۸۰ کیلو موندم و نزدیک ۱۰۰ کیلو نشدم😭 جمع بندی که از صحبت های دیروزم داشتم ،این بود که مرز زیبایی اندام من ،زیر ۷۸ کیلو تا ۷۴ کیلو ،حدودا بوده،چرا چون  ،برای ذهن من همین اعداد هم نشدنیه ،دیگه زیر ۷۰ که امکان پذیر نبوده و چونکه نمیتونه بپذیره که من میتونم ۶۷ کیلو بشم و تا آخر عمر هم باشم تو اون وزن ،بشدت از لاغرتر کردن من فرار میکنه و منو مجاب میکنه که تو زیر ۸۰ کیلو عالی و زیبایی، ،چونکه براش قابل قبول نیست ،چونکه تصویری که من از خودم دارم تصویر یک خانم چاقو و توپره که هیچ وقت نمیتونه متناسب باشه، این کشفیات دیروز منه که کلی با خودم صحبت کردم و چونکه باور قدرتمندیه که همیشه منو تو مرز ۷۰ و خورده ای شناور نگه میداره و پاشنه نرفتنه پایین وزن منه ،باید خوب روی این موضوع کار کنم تا گره هاییکه در این قسمت دارم باز بشه و من از اون گیر ،رها بشم و بیام در مسیر متناسب تر شدن ،در واقع مسیرهای ذهنی به همین شکله ،در هر قسمتش ،ممکنه موانعی باشه که باید رفع بشن که ما بتونیم به ادامه مسیرمون برسیم ، و مطمئنم که وقتی این موانع شناسایی و رفع بشن ،جریان تناسب در ما جاری خواهد شد و فکر میکنم دلیل استاپ هاییکه ما افراد چاق بهش زیاد باور داشتیم که وزنمون یکجایی دیگه لاغر نمیشه و استاپ میکنه ،میشه به این شکل آزاد بشه و ما با جریان تناسب همسو بشیم ،،، این تجربه رو  دوست داشتم بنویسم که هم برای خودم تکرار بشه هم دوستانی که میخوان بدونن چجوری تمرین کنن ،بهشون کمک بشه ،،،،     لاغری آسان  فقط از طریق  برنامه ریزی ذهن برای لاغر شدن امکان پذیر است ،،،یکی از بزرگترین و محکمترین باورهاییکه من داشتم و هر روز بصورت مکرر تکرار میکردم و مدام به دیگران هم تاکید میکردم که بدونید که من ،مثل آب خوردن چاق میشم و  باید زجر بکشم ،گرسنگی بکشم و ورزشهای سخت انجام بدم تا فقط چاقتر از قبل نشم ، من انتظار لاغر شدن ،از اونهمه سختیو نداشتم ،فقط میخواستم چاقتر نشم ،،  در تمام کارهاییکه خواستیم در اون مهارتی داشته باشیم و تمرین داشتیم و تکرار کردیم ،اوایل شروع ،کار راحتی نبود و به مرور برامون بدیهی تر شد ،اوایل همین دوره هم ،برای من ،یجور غریبی بود ،با اینکه از قبل آگاهی های زیادی داشتم که کمکم میکرد مطالبو زودتر و بهتر درک کنم ولی من به مسیر ناشناخته ای پا گذاشته بودم که همه اطلاعاتش دقیقا برعکس اون داشته های ذهن من بود ،گیج شده بودم ، مثلا تصور کنیم فردا صبح که از خواب بیدار بشیم ببینیم که همه چیز در شهرمون جابجا شده ،مغازه ها تغییر کردن ، ماشین ها برعکس رانندگی میکنن، خونه ها یه شکل دیگه شدن وووو خب طبیعیه که تعجب کنیم ،گیج بشیم و نتونیم خودمونو مدیریت کنیم در اوایلش ،،،  به مرور  که در دوره ها موندم و ادامه دادم ،درکم بهترو و قویتر شد ،،،  در تمام طول زندگیمون که در چاقی گذشت که ما آگاهانه تلاش میکردیم‌ که متناسب باشیم ولی برنامه ریزی ذهن ناخوداگاه ما دقیقا برعکس خواسته ما در حرکت بوده ،  یک جنگ بی فایده ای در درون و ببرون ما بوده که در اول و آخر این ما بودیم که شکست خوردیم و ناامید شدیم و باور کردیم که ما ****انسان های ناتوانی هستیم **** و از خودمون یک تصویر سرخورده ساختیم که تو هر کاری اول حس ناتوانیه بولد شد و اجازه نداد ما بسمت موفقیت حرکت کنیم ،،، در ذهن خود من که لاغر شدن دور از دسترس بوده ،من میلیاردها بار از اطرافیانم شنیدم که ما ارثی چاق هستیم ،فریده که اصلا امکان نداره بتونه لاغر بشه چونکه سلول هاش از بچگی پر از چربی شده و دیگه خارج نمیشه ( این باورو همین الان کشف کردم در خودم) یعنی خاصیت سلول چاق اینه که دیگه نمیتونه چربی هارو خالی کنه 🤔 من چه چیزهایو باور کرده بودم 🙄 فریده که استخون بندیش خیلی درشته ،فریده که پوستش گشاد شده دیگه جمع نمیشه ، فریده پرخوره ، خدا خواسته این شکلی باشه دیگه کاریش نمیشه کرد وووو  با هر بار شنیدن و پذیرفتن این عقاید اطرافیانم ،تناسب اندام از من دورو دورتر شد ،انقدر دور که من دیگه خودمو جزء آدم های نرمال حساب نکردم ،آخ چقدر از اون حس بدم میومد ،اینکه من چرا با دیگران فرق دارم ؟ خدا چه خصومتی با من داشته که منو این شکلی آفریده ؟ چقدر حس کمبود داشتم ،حس ناتوانی،حس شکست 😢چقدر اون حس ها در جنبه های دیگه زندگیم اثرات مخرب گذاشتن ، نمیتونستم هیچ کاریو شروع کنم ،میترسیدم ،اعتمادبنفسم پایین بود،حس  نتوانستن در من موج میزد ، دوست داشتم به آدم ها نزدیک بشم ولی چونکه خودم خودمو قبول نداشتم ،مجبور بودم به دیگران سرویس بیش از حد بدم ،مهر طلب شده بودم ،اگر دیگران ازم انتقاد میکردن ،روزها حالم بد بود 😒 یعنی همین مسئله چاقی ،چقدر منو عقب انداخت در مسیر زندگی ،،،  لاغر شدن آسونه ،چرا ؟ چون من  از ۲ ماه ونیم بعد از شروع دوره ،تغییر سایز داشتم ،انقدر که وجود من آماده متناسب شدنه ،یعنی تو خون و پوستشه ، من براحتی لاغر شدم ،نه به سختی ،ولی قبلا اینجوری نبود ، وقتی اینجوری میتونم لاغر بشم ،فقط باید باورش کنم ،واقعا باور کردن همین موضوع ،که من خیلی با سرعت لاغر شدم ،خب ۲ سایز دیگه هم مثل همون میریزه ، الان ذهنم گفت نه اون شروع دوره بود ،مثل شروع رژیم که یدفعه بدنمون میریخت ، بهش میگم ،این روش با رژیم های قبلی فرق داره ،الان دارم برنامه های ذهنمو تغییر میدم که بنیان گذار جسم منه ،پس جسمم در اختیار فرمان های مغزه منه ،چاره ای نداره بجز لاغر شدن ،فرقی نمیکنه این ۲ سایز آخر با اون ۳ سایز اول ،، با این تمرینات باورهای قبلی کمرنگتر میشن و وقتی منطقی ذهنم بپذیره من یک قدم بسمت از دست دادن سایزم خواهم بود ،،من همونی هستی که فقط در عرض ۲ ماه ونیم یه سایز قابل مشاهده ازم  ریخت ، پس لاغر شدن یه کار  راحتیه و  طبیعیه که من لاغر باشم ،مثل همه آدم ها ،من خودمو جدا از بقیه تصور کردم ،فکر کردم اونا تافته جدا بافته هستن ،بمن فهمونده بودن که تو تا ابد چاقی ،صداتم در نیاد،حرفم نزن ،شکایت هم نکن و منهم که دختر حرف گوش کنی بودم این دروغو قبول کردم ، در بچگی پدرم همیشه میگفت فریده دختر حرف گوش کنه منه ،چونکه بقیه دختراش به حرفش گوش نمیکردن و من بخاطر اینکه تایید پدرمو بگیرم ،شدم دختر حرف گوش کن ،اگر  در بچگی تشویقم میکردن که فریده رو ببینید هر چی بهش میدیم میخوره ،، من حرف گوش میدادم و میخوردم ،،اگر تحقیرم کردن و گفتن ،ببین شکل بچه فیل شدی دیگه انقدر چیز نخور ،منم گوش دادم و نخوردم ووووو  و این قصه تا بزرگسالی من ادامه داشت و من بعد از الگوهام ،خودم شدم یک والد مستبد که میتونستم بدتر از الگوهام خودمو سرزنش کنم و تا میتونم خودمو بکوبم و تخریب و مقایسه کنم ،،،هنوز هم بعضی اوقات که پشت مربی رقصم می ایستم و باهاش تمرین میکنم ،یک صدای زشت هیولایی ،مدام بهم میگه ،مربی تو ببین چقدر ظریفه ،خودتو ببین چقدر چندشی 😶 یادمه زمانی هم که ۶۷ کیلو شده بودم ،درون منتقد من ازم راضی نبود و مدام بهم میگفت زیاد خوشحال نباش ،خیلی زود وزنت به چاقی قبلیت برمیگرده ،،  یعنی این منفی باف درون ،یک لحظه هم ول کن ما نیست ،،، خدارو میلیاردها بار سپاسگذارم که منو با لاغری با ذهن آشنا کرد که بتونم راه درستو پیدا کنم و یک درپوش بزرگ روی باورهای گذشته م و خاطرات تلخم بذارم ، که چقدر اذیت کننده بودن و الان در مسیر لاغر شدن آسان هستم ،راهی که الهیه و با سرشت و فطرت پاک درون من همگامه و وقتی من حالم خوبه یعنی مسیرم درسته 😊 با اینکه وقتی وارد دوره ها شدم با اطمینان شروع کردم و باور داشتم ولی هر چقدر میگذره و بیشتر فایل گوش میکنم و هر روز فرمولی در ذهن من شکسته میشه ، احساس میکنم تازه دارم این مطالبو میفهمم و قبلا چیزی نمیفهمیدم و به درک پارسالم میخندم ،،،پذیرفتن اینکه وقتی برنامه ریزی ذهن انجام بشه چه بخواییم چه نخواییم لاغری شکل میگیره ،برای من در همون ابتدا بوجود اومو ولی با بودن در مسیر پررنگتر شد و هر چقدر پذیرش این باور در من قویتر بشه ،راه من نزدیکتر و راحتر میشه ،،حتی داشتن و قوی شدن این باور هم برای من تکامل داشته ،با هر بار گوش دادن فایلها و تاکید بر قبول کردن این موضوع ،مانعی در ذهنم کشف میکنم که با شناسایش و نقضش ،یک قدم بسمت باورپذیری بیشتر خواهم داشت ،،با پرسیدن یک سئوال میتونیم این موضوع مهمو تغییرش بدیم بسمت تناسب اندام ،، از خودمون بپرسیم که فریده مگه تو در دوره ها نیستی ؟ بله هستم ، خب وقتی در دوره ها هستی ،تمریناتتو خوب انجام میدی،ذهنتو درگیر لاغری کردی،به چاقی توجه نمیکنی ،به غذاها فکر نمیکنی، از خوردن غذاها نمیترسی، به زور و در حالت سیری چیزی نمیخوری، مراقب نجواهای منفی بافت هستی و ازشون کمتر تاثیر میگیری ،وقتی نوشته های دوستانو میخونی و خودت هم مینویسی که در واقع در حال ساخت فرمول های جدید .هستی ،در حال ساخت نقشه های ذهنی هستی و در مسیر صحیح قرار گرفتی ،چرا نباید نتیجه های عالی بگیری ؟ مثل زمانیکه ما در مسیر جاده ای اصفهان هستیم و همه جوانبم در نظر گرفتیم ،با جی پی اس قوی در حرکتیم ،ما مطمئن هستیم از تهران تا اصفهان با ماشین خودمون میانگین ،۵ ساعت تو راهیم و در انتها به اصفهان میرسیم ،آیا در بین مسیر مرتب ماشینو میزنیم کنار جاده و فکر میکنیم که آیا میرسیم ؟ نمیرسیم ؟ راه و جاده درسته ؟     نه  دیگه فقط رانندگی میکنیم تا برسیم ، پس حالا که در حال ساخت باورهای جدید هم هستیم  فقط بریم ،ترمز نکنیم ،راه درسته ،شک نکنیم ،بریم ،انتهای جاده ،فقط سلامتی و تناسب اندام منتظر ماست ،اینهارو به خودم میگم که اجازه ندم شک و ترمز وارد راهم بشه و پر قدرت ادامه بدم ،همه ما مشخص نیست چقدر از هدفمون دوریم ،که مشخص بشه چه زمانی میرسیم ،شاید شهری که من هستم از اصفهان فاصله بیشتری داشته باشه ،شاید شخص دیگه به اصفهان نزدیکتر باشه ،بستگی به میزان آلودگی های ذهنمون داره و حجم آزاد و رهایی که بشه از فضای آرام ذهن بیشتر استفاده کنیم ،اون شخصی که مسائل پیرامونش کمتره ،بهتر نتیجه میگیره تا اون شخصی که وقت نداره سرشو بخارونه از بس ذهنش مشغوله ، پس بهتره ذهنمونو خالیتر کنیم از اخبارو و درگیری های خارج از خودمون تا با خیال آسوده تر به راهمون ادامه بدیم ،،،همین الان که فایلو نگاه میکنم و استاد در حال تعریف کردن از لاغر شدن خودشون هستن ،یه صدایی درون من گفت ،خب استاد چونکه وزنشون بالای ۱۰۰ کیلو بوده اونجوری لاغر شدن ، و صدای دیگه ای گفت ،وزن های بالای ۱۰۰ کیلو پفه و خیلی سریع لاغر میشه ولی تو چونکه زیر ۱۰۰ کیلو بودی و ۱۵ کیلوی آخره که باید کم کنی ، ،اون صدا داره بمن میگه تو بسختی این ۱۵ کیلورو کم میکنی ،،حالا ازش میپرسم چرا ،مگه چه فرقی میکنه ،۱۵ کیلوی اول با آخر ؟ میگه چونکه چربی های آخر انگار سفت شدن ،قدیمی ترن ،سخته آب کردنشون ، بهش میگم ،مگه برای ذهن و فرمان های مغزی فرقی میکنه این چربیها مال چند سال پیشه ،چربی های اولیه است یا آخریه ست ، وقتی فرمان لاغری صادر میشه دیگه صادر شده ،باید تمام چربی هارو لت و پار کنه ،بریزه بیرون ،چرا فکر میکنی آب کردن چربی های آخریه ،سخته و باید طول بکشه ؟ میگه چونکه دیگه به اون ۱۵ کیلو چربی عادت کردی ،حالا باشن هم زیاد مهم نیست ،خیلی که زشت نیستن ،میتونی باهاشون سر کنی ،به سختیش نمی ارزه بخوایی دفعشون کنی 😒 بهش میگم وقتی من دارم ذهنمو جدید میسازم خب این ۱۵ کیلو هم بره که بهتره ،میگه حالا ببینم چی میشه 🙄 البته چونکه این باورو دیروز هم باهاش درگیر بودم ،دیروز انداختمش تو اهرم رنج و لذت و کلی از رنج های بودن در سایز ۴۲ بهش گفتم و حسابی رنجشو براش بزرگ کردم ،هر چند فکر کنم زیاد نترسید و از امروز میخوام از لذت های بودن در سایز ۴۰ و ۳۸ بهش بگم تا رضایت بدهند و بمن کمک کنند 😊   خود من بارها بدلیل داشتن باورهای محدودکننده مالی ، ضربه هایی خوردم و به تکرار پول های زیادیو از دست دادم ،حتی در برهه ای از زندگیم ،قبل از اینکه با این دوره های ذهنی آشنا بشم ،داشتم خونه و ماشینمم میفروختم بخاطر مهاجرت  ، یعنی من وقتی اون  تصمیمو گرفتم ۴ ماه قبلش وارد دوره ها شده بودم و اون دوره ها داشت در من اثر خودشو میذاشت و من از فروش خونه و ماشینم منصرف شدم ،یعنی با تغییر ذهن ،اولین اتفاقی که رخ میده ،جلوی ضرر و زیان ما گرفته میشه و بعد از اونکه زیاد در دوره های ذهنی موندم ، اتفاقات بسمتی رفتن که من وارد مدار فراوانی قرار گرفتم و از اون به بعد در زندگی من شکستی رخ نداد ،نه مالی ،نه عاطفی  و اینها یعنی موفقیت ، با ساختن ذهن ،تمام اتفاقات زندگی ما بسمت روشنایی و فراوانی هدایت خواهد شد ،،اون زمانها که ذهنم مخرب بود ،مدام در مسیرهای سردرگمی بودم ،چاق بودم ، مشکلات زیادی داشتم ،مرتب درگیر خودم و آدم های اطرافم بودم ولی الان اطرافم خالیه از درگیری و فقط بسمت خیر و برکت در حرکت هستم ،گاهی که منفی بافم میخواد کسلم کنه ،منم میشینم ساعتها از تغییراتم در این ۴ سال بهش میگم و وقتی دیالوگ هام با خودم تمام میشه ،متوجه میشم حالم خوب شده ،هر چند که ذهن ،دوست نداره ما از موفقیت هامون بگیم و همه اونهارو ناچیز میدونه ولی اگر کار اشتباهی ،حتی چندین سال پیش انجام داده باشیم ،مدام همونهارو به ما گوشزد میکنه و اجازه میده ما سالها خودمونو سرزنش کنیم ،، که راه موفقیو روی ما ببینده ،  و آگاهانه زندگی کردن یعنی گوش نکردن ذهن قدیممون ،،،هر روز که من در حال نوشتن کامنتم هستم   و حتی الان ،منفی بافم داره بهم میگه ،حالا چیه ،انقدر مینویسی ، خودتو درگیر کردی🤨 ووووو   و من بی توجه فقط  ادامه میدم ،،  یکی از تمرینات خوبی که بمن کمک کرده ،اینه که هر روز در مورد اون آگاهی بعد از اتمام گوش دادن به فایلهای همون روزم ،با خودم در موردش صحبت میکنم ،و در کنار همون صحبت کردن ها، باورهای ریز و پنهان دیگه ای هم شناسایی میشه  و خیلی لذت بخشه که به لایه های پنهان وجودت دست پیدا میکنی ،حلشون میکنی و میری مرحله بعدی ،یجور احساس قدرت خواهی داشت ،،،، پس تمرین امروز تا فایل فردا ،،،،،،**  وقتیکه ذهن ما برای لاغر شدن برنامه ریزی بشود ،جسم ما چه بخواهیم چه نخواهیم ،لاغر خواهد شد **  حتما به این آگاهی تا فردا تفکر خواهم کرد 😊