پرخوری عصبی چیست (قسمت ششم)

سلام دوستان و استاد گرامی

دیروز وقتی فایل صوتی رو شنیدم خیلی شگفت زده شدم و در های جدیدی از آگاهی به روی من باز شد از شما بینهایت سپاسگذارم.  واقعا شما معمای چاقی رو برای ما حل کردید . تمام مثال هایی که میزدین من ازش هزاران خاطره داشتم .

حالا میفهمم چرا وقتی از یه چیزی یه ذره هم بخورم دیگه آماده میشم که تمومش کنم و یادم افتاد پری شب که به سینما رفته بودیم چطوری به اون چیپس و پفک های تو بوفه نگاه میکردم و چه ولعی داشتم . 

یاد زمانی افتادم که بوی غذا از خونه همسایه میاد و اون حالتی که بمن دست میده . با وقتی از کنار مغازه نون فانتزی رد میشم و بوی نون برشته شده میاد چقدر هیجان زده میشم و هزارتا ازین خاطره ها دارم . 

خداروشکر که متوجه شدم .

بنظرمن پرخوری یعنی بیش از حد نیاز معده ات خوراک بخوری حتی اگه یه گاز از یه لقمه باشه حتی اگه یه دونه انگور باشه وقتی بدنت احساس گشنگی واقعی نداره و حالت خوبه پس لزومی نداره چیزی بخوری مگر اینکه ذهنت تورو وادار کنه به خوردن اونم با بهانه های جور واجور . چون خوشمزه اس . چون تاحالا نخوردم . چون مفید . چون عصبانی ام . چون یه شب .و‌.‌‌.‌…

این میشه پُرخوری 

قتی پرخوری میکنم از طرفی احساس لذت و شادی زود گذر دارم که تا وقتی درحال خوردن هستم رو ابرا ام اما به محض تموم شدن پرخوری احساس گناه دارم چون میدونم که چه عواقبی در انتظارمه و ناراحت میشم چون فکر میکنم اینبار هم نتونسم جلو خودمو بگیرم و بی اراده ام .

بنظرم آدم با خوردن چاق نمیشه با پرخوری چاق میشه . حتی حیوانات هم پرخوری کنن چاق میشن . خوردن و آشامیدن نیاز بدن انسان ولی پرخوری یعنی زیاده روی کردن . درسته ما خیلی افراد رو دیدیم با لذت و اشتها غذا میخورن ولی چاق نیستن . اما حتما اونا به اندازه ای میخورن که سیر بشن و وقتی سیر باشن هم لب به هیچی نمیزنن . ولی ماهایی که چاقیم اسم چیزای خوشمزه هم می‌شنویم دست و پامون شل میشه . حتی اگه تا خرخره خورده باشیم و سیر باشیم . پس فکر نمی‌کنم کسی با پرخوری بتونه لاغر بشه هرچقدرم که فعالیت بدنی داشته باشه .

تا چه حدی باید بخوریم که پرخوری نباشه؟ تا حدی که واقعا دیگه گشنه نباشی حس کنی اگه نخوری ضعف نمیکنی ولی زمانی که  بخاطر خوشمزه بودن یا تموم شدن بخوای بخوری میشه پرخوری . یا هر بهانه دیگه ای . مثلا با خانواده یا دوستات رفتی بیرون یچیزی می‌خرن ولی تو میگی میل ندارم پس نمیخری چون قبل اینکه ار خونه بیایی یه بشقاب غذا خوردی و اصلا گشنه نیستی . حتی اگه بهت اصرار هم کنن باید پای حرفت بمونی . بگی گشنه نیستم . ‌میل ندارم .

اندازه غذا یا خوراکی یا میوه یا هرچی متر و معیار و میزان خاصی نداره که بگیم فقط ۲۰۰ گرم فلان چیز بخور ولی مثلا من میدونم با نصف بشقاب برنج و خورشت و کنارش کمی سالاد واقعا نیاز بدنم حداقل تا ۳ یا ۴ ساعت رفع میشه . و بیشتر سعی میکنم به حس توام توجه کنم که سیر شدم یا هنوز گرسنه ام . شاید من با دوتا شکلات سیر نشم ولی میدونم اگه بیشتر بخورم دیگه جایی برای شام نمیمونه و چون دوسدارم شام هم بخورم شاید ۱ شکلات کوچیک بخورم . همه این اندازه ها به خودمون بستگی داره . باید حواسمون باشه اگه سیر هستیم هی هله هوله و ریزه خواری نکنیم چون ما آدم هایی هستیم که به خوراکی ها نگاه هم کنیم دلمون میخواد و دیگه سخت میتونیم خودمون رو کنترل کنیم . باید این منطق رو تو ذهنمون جایگزین کنیم که من گشنه نیستم پس هیچی نمی‌خورم.  من با خوردن لذت خاصی نمی‌برم فقط نیاز بدنم رفع میشه . البته اونجوری هم نیستم هر چیز بدمزه ای بخورم . تعادل رعایت میکنم .

ما آدم ها خیلی از کارهامون و رفتارهایمان را از هیجان انجام میدیم وقتی یه میز شام بزرگ می‌بینیم با انواع دسر و غذا هیجانی میشیم و چند تا بشقاب پر میکنیم 

وقتی یه جعبه شیرینی می‌بینیم هیجانی میشیم و پشت سر هم می خوریمشون 

وقتی یکی یه چیزی تعارف میکنه ….

وقتی میخوایم اصراف نشه 

وقتی خیلی خوشحال یا خیلی عصبانی هستیم ….

جمله های اولی که استاد تو این فایل گفت واقعا درست ما بدون توجه و با فشار به جسم میخواستیم لاغر بشیم . مثلا تو طول روز کلی گشنگی می‌کشیدیم بعد یدفه یکی با یه نون سنگگ داغ وارد خونه میشد بعد کل نون رو میخوردیم . 

ما دیگه غذارو که می‌بینیم یا اسمش می‌شنویم یا لمسش میکنیم یا یکم مزه مزه میکنیم دیگه همه چیز از یادمون میره فقط میخوام بخوریم تا وقتی که تموم بشه همین . 

واقعا روز هایی یادم میاد که یه غذای خوشمزه رو داشتم به زور تو شکمم جا میدادم و با خودم میگفتم کاش یکی بیاد اینو از جلو من برداره . !!! من میدونستم اشتباه ولی انجام می‌دادم.  بدون اراده . چون عادت کرده بودم . ذهنم وقتی یه غذای حتی معمولی هم ببینه میگه زهرا بخور تا تموم بشه . و من دیگه نا خودآگاه اطاعت میکردم . 

آنا العان با این آگاهی ها با این فکر های جدید دیگه وقتی یه جعبه شیرینی ببینم یا یه قابلمه پر از غذای خوشمزه . تو ذهنم دو نفر میان یکی میگه درو کن برو جلو تا تموم بشه ‌ یکی میگه نه زهرا یه لحظه صبر کن . ببین نترس هیجان زده نشو . باور کن هروقت اقدام کنی ازین چیزای خوشمزه در دسترس هست پس فقط به اندازه نیاز بدنت بخور . نمیخواد خودتو خفه کنی . بیا یکم طعم خوش لاغری رو بچش . بزار مثل قبل لاغر بشی . بسه هرچی چاق بودی اینهمه خوردی چیشد ‌ بخدا لذت تو پرخوری نیست تو رسیدن به اهداف تو تجربه خواسته هاست ‌ . تو لیاقت یک اندام متناسب رو داری .

انچه که در جسم ما نمود پیدا میکنه و بصورت چاقی خودش رو نشون میده از عادتهای ما ناشی میشه.عادتها رفتارهایی هستن که به دفعات تکرار شدن.وبصورت دستور خودکار در ناخوداگاه ما ذخیره شدن.و بطور ناخوداگاه اجرا میشن.همیشه بد نیستن مثل رانندگی که ما ناخوداگاه رانندگی میکنیم.این قدرت ذهن در راستای کمک به انجام کارهاست.

اگاه شدن از عادتها به ما کمک میکنه که تسلط بیشتری به عادتهامون پیدا کنیم.

پرخوری ،خوردن بعد از سیری.چه احساسی میده؟یاس،ناتوانی،شکست،تصمیم به شروع دوباره ای که ته دلت میدونی بازم شکست میخوری،بزرگ شدن غول چاقی،توجه درد اور به چاقی،احساس ضعف بیشتر وکسب چاقی بیشتر.وچاقتر شدن وچاقتر شدن.ترس از روبرو شدن با غذا.وهروعده وارد یه جنگ ازپیش شکست خورده.لذت نبردن از خوردن،….وهمه ی اینا یعنی تصویر ذهنی چاقی داشتن.

گاهی وقتها البته الانها بیشتر که تحت تاثیر سایت واگاهیهای سایت هستم هنگام خوردن با خودم ارتباط میگیرم با معده ام و حسش میکنم که به نقطه سیری رسیدم یا نه وهمونقدر میخورم.و البته پیروز این میدان میشم.

شاید بهتره از شکست وپیروزی وجنگ صحبت نکنیم چون اینجا قراره ذهن رو متقاعد کنیم تا همسو باشیم.

درمورد خوردن عصبی بله منم باورم این بوده و این مشکل رو داشتم که برای جبران تلخیها و ناکامیهای زندگی از حس لذت خوردن استفاده کنم.اما وجود انسانهایی که درگیریهای بیشتری دارن و البته متناسبن و حتی بهتره بگم تو شرایط بحران حتی تمایل به خوردن لقمه ای ندارن منو متقاعد میکنه که این فورمول ذهن منه نه مختص همه ی انسانها.وازطرفی حس بد بعدش و کوفتگی بعدش ارزش حس خوب ولذت لحظه ای رو نداره.

بله بوده که سیر بودم وبوی غذا،شکل غذا یاداور لذت خوردن همون غذا در قبل بوده و اقدام به خوردن کردم کاملا ناخوداگاه.

اما حالا که تو سایت هستم یک سوال میکنم ایا گرسنه ای؟ اگه بله هیچ اشکالی نداره بخور تا سیر بشی با اگاهی از نقطه ی سیری.اگر گرسنه نیستی میشه بعدا خورد.که البته سعی میکنم درگیری ذهنی ایجاد نکنم.چرا که این طریق هنوز در وجودم قدرت نگرفته و دارم ازش مراقبت میکنم.و لازمه هر روز بیام سایت تنظیم بشم.شاید مدتی روی یک گام بمونم اما کمک میکنه به من.

و من اینجا از استاد عزیز که این روش رو ایجاد کرده و زحمت کشیده .بخصوص رایگان در دسترس قرار داده و به تعداد زیادی انسان کمک میکنه وبه من کمک میکنه تشکر میکنم.یقین دارم همه ی این حسهای خوب به زندگیشون بر میگرده.

سلام به همگی 

خیلی برام جالب بود که داخل این فایل  استاد گفتن شما با رژیم و ورزش و نخوردن  دارین فقط به چاقی توجه میکنید چون من کسی بودم که سالها به خاطر فرار از چاقی رژیم و ورزش سخت و سنگینی و  داشتم و هر چیزی نمی‌خوردم  خیلی وقتها از ترس اینکه مبادا چاق بشم خیلی از خوراکی هارو  نمی‌خوردم ،خیلی از جاها رو مثل رستوران و فست فودی  نمی‌رفتم و  …..اما از وقتی که در مسیرم سعی کردم تنها دلیل نخوردن من سیری باشه و بی نیازی به غذا و هر وقت خواستم  و تصمیم گرفتم که چیزی رو نخورم از خودم سوال میکنم که آیا واقعا سیرم و میل ندارم که نمی‌خورم یا ترس از  چاقی دارم ؟؟ و اگر از روی ترس باشه که دارم چاقی بیشتر رو جذب میکنم و می‌دونم کارم غلطه و باید اصلاحش کنم  برای همین داخل  دل ترسها باید رفت و به سبک دیگه زندگی کرد .

چاقی هم یک اعتیاد هست اعتیاد به پرخوری ومصرف مواد غذایی  بی رویه ،که هیچ جای دنیا برای اون جرمی در نظر گرفته نشده و مجازاتی نداره و چقدر راحت افراد چاق   اعضای خانواده ی خود رو به دام این اعتیاد خانمان سوز  میکشانند و اونها رو گرفتار چاقی میکنند 

.

مغز ما فرمان دهنده ی تمام فعالیتهای جسم ما هست و مغز یک ادم چاق و مغز یک ادم لاغر مثل هم هست و هیچ فرقی نداره و تفاوت در ذهن  آن  دو  هست و ما با فشار به جسم نمی‌توانیم این چاقی رو از بین ببریم ما باید منشأ چاقی رو پیدا کنیم و اون رو کمرنگ کنیم .و این کار با آموزشهای سایت خیلی راحت انجام میشه و برای همین من که مدتها هست در مسیرم خیلی راحت میگم لاغر شدن با این راه آسون و راحت هست .وودیگه چاقی  برای من زجر آور و سخت و غیر طبیعی شده  و دیگه حتی نمیتونم برای یک لحظه به اون دوران گذشته ام برگردم .

اول اینکه اگر بخوام رفتارهای یک متناسب و چاق رو مقایسه کنم خیلی با هم متفاوت هستند  من خودم به شخصه  در این چند روز که حدودا چهار روز طول کشید مراسم عزاداری دایی عزیزم بود  تا به خاک. سپرده شد   بلخره هر روز ساعاتی رو در کنار خواهر بسیار لاغر خودم وافراد چاق و لاغر دیگه  میگذروندم  و اتفاقا در ماه رمضان هم  هست که ما روزه بودیم و هر شب هم در مراسم زولبیا و بامیا و حلوا و شیرینی دانمارکی و .‌‌‌‌‌.. میبود من که خودم خیلی علاقه  به شیرینی  ندارم. نه که نخورم میخورم  اما به اندازه هر چند در این چند شب عزاداری  اصلا نخوردم   مگر یک شب که چند  تکه کوچیک حلوا خوردم   همین   اما خواهر متناسب من که به قول خودش عاشق شیرینی بود و هست و هر شب کلی شیرین در یخچال  خونش داره و حاضر غذا نخوره ولی شیرینی بخوره می‌دیدم به هر شیرینی برخورد می‌کرد  که بخوره کلی ایراد میگیره که چقدر این  شیرینی حلوا  زیاد هست و یا   چقدر  این زولبیا و با میا بی کیفیت  هست چقدر بوی بدی میده. چقدر طعمشون یه طوری هست خلاصه نمیدیدم روی هم رفته ایشون به شیرینی  و یا چند تا زولبیا و با میا و  یا چند تکه حلوا بخوره و فقط ایراد میگیره  و نمیخوره و در کل می‌دونم ایشون در غذا خوردن هم همینطور هستن ولی برام جالب بود چون ایشون ادعا دارند من شیرینی خور هستم  و  دوست دارم شیرینی بخورم اما ندیدم یک بار ایشون از طریق رنگ و مدل و یا بو و مزه و یا لمس کردن و …. تحریک به خوردن بشن خیلی راحت میگفتن  اصلا پسندشون نیست  و نمی‌خوردن اما اگر این من بودم که به فلان مواد   غذایی علاقه داشتم حالا هر چیزی بلاخره باید تا حدی که به فشار شکمی  برسم بخورم و بعد دیگه نخورم و بو و تازگی و …. برام مهم نبود یادم میاد در گذشته که من عاشق چیبس و پفک و… بودم هر مدلی با هر طعمی و با هر کیفیتی که به دستم می‌رسید و در اطرافم بود باید می‌خوردم حتی خیلی وقتها همین خواهرم و یا بقیه میگفتن انگار  این پفک  افتاب زده هست و یا بد مزه هست ولی من حالیم نمیشد تا دونه آخر می‌خوردم و بعد دیگه ول کنش میشدم و یا حتی در گذشته بارها این تجربه رو با خواهر متناسبم داشتم که غذایی جلوی ما میگذاشتن و  اما بازم ایشون کلی ایراد می‌گرفت و نمی‌خورد و غذا رو رها میکرد  اما من اصلا اون ایرادها رو متوجه نمی‌شدم و نمی‌دیدم و تا لقمه ی آخر می‌خوردم  و در آخر بهش میگفتم تو اصلا بلد نیستید بخوری انگار نمیتونی غذا بخوری و یا بهشون میگفتم خوش به حالت که اشتها نداری  ولی باید بگم به لطف آموزشها و  در سایت بودن شخصیتم تغییر کرده دیگه هر چیزی رو نمی‌خورم هر چیزی رو انتخاب نمیکنم هر اندازه جلوی من باشه من نمی‌خورم در واقع باید بگم من انتخاب میکنم از چه غذایی به چه اندازه ای در چه زمانی بخورم و در ضمن تعریف من ازسیری فرق کرده من الان غذا میخورم برای رفع نیازبدنم نه اینکه غذا بخورم تا خفه بشم  من جدیدا مسلط هستم که هر چیزی در اطراف من  هست برای خوردن من نیست من باید اول ببینم آیا گرسنه هستم و نیاز دارم که بخورم یا نه ؟

همین دیشب خونه مادرم کلی تنقلات  بود و اتفاقا همشون رو هم من در گذشته و حالا دوست داشتم و دارم اما چون سیر بودم فقط سه دونه خوردم و رد کردم و گفتم نمی‌خوام میل ندارم سیرم و جا ندارم و دیگه به خوردن ادامه ندادم اصلا به جایی رسیدم که وقتی سیرم و  مواد غذایی مصرف میکنم انگار اون به دهن من مزه نمیده و من از خوردنش لذت نمی‌برم و خیلی راحت رهاش میکنم چون از طرفی هم از اون فشار شکمی بعد از پرخوری متنفرم  پس هر گز دوست ندارم اون رو تجربه کنم .

من بارها به چشمم دیدم دختر و پسر متناسب من ا گر غذایی پسندشون نباشه خیلی راحت نمی‌خورن و میگن ما نمی‌خوریم و می‌گذرن ازاون غذا  در حالی که در گذشته من این حرفها رو نداشتم همه چیز خور بودم و می‌خوردم و واقعا این تفاوت واضحی بین چاقها و لاغر ها هست .

به قول استاد افراد چاق  از چند طریق  به جز دهانشون غذا میخورند ولی افراد لاغر فقط ازطریق دهانشون غذا میخورند .من خودم بسیار  خوب   در مسیرم. و سعی میکنم فقط از طریق دهانم غذا بخورم و تا حدود زیادی هم عمل کردم چون در ماه رمضان هست خب من به اندازه نیازم افطار میخورم و اما چون کلی شیرینی و شکلات و پشمک و کوکی  و کلوچه و .‌‌آجیل هست و حتی داخل سینی چایی می‌زارم برای همسرم ولی  تا حدود زیادی درست رفتار کردم و با دیدن و یا لمس کردن و یا بوی اونها و … تحریک به خوردن نشم و خیلی راحت به اندازه نیازم از یکیشون جدا کردم وبا چایی خوردم و یا حتی شده من ازبین همه این شیرینی ها انجیر خشک  و یا کشمش رو انتخاب کردم  و خوردم و از بقیه نخوردم و این ها  همه تغییر هستند که در من به وجود اومدن و بسیار ارزشمند هستند. و کم چیزی نیستند ختی همین دیشب که  من سیر بودم   رفتم خونه مادرم و سوسیس دیدم و برای بچه هام هم سرخ کردم اما خودم نخوردم اما اگر قبلاً بود دیدن این غذا مساوی بود با خوردن حتی اگر سیر باشم اما جدیدا  با دیدن و یا فهمیدن بوش من تحریک به خوردن نشدم .

و یا اینکه من مدتها هست به صحبت‌های افراد در مورد خوردن توجه نمیکنم و یا اگر ناخود آگاه دنبال کنم سریع به خودم میام که در مسیر غلطم و از پیگیری کردن و حرف زدن در مورد اون غذا  اجتناب میکنم و اصلا دنبال نمیکنم و انگار برام مهم نیست که کجا چه غذایی داده میشه به چه قیمتی داده میشه و یا چی  با چی  قاطی بشه  بهتر هست اصلا  دنبال نمیکنم و ….اما در گذشته همیشه به دنبال آدرس گرفتن جاهای جدید برای خور ن و یا اینکه تجربه های افراد از مواد خوراکی و .. بودم و حتما باید میرفتم و اون رو امتحان میکردم  .

.

من معتقدم این همه تبلیغ مواد خوراکی  و  این همه تصاویر و بسته بندی زیبای اون مواد خوراکی  برای  چاقها هست که اونها رو ترغیب به خوردن بکنند.و اما من نباید گول بخورم و آگاه باشم 

من الان فردی هستم که آگاهم به رفتار غذایی خودم و به راحتی حق انتخاب دارم و خیلی جاها میلم نمیشه و نمی‌خورم چون دارم روی خودم کار میکنم و فرمول‌های ذهنیم  رو دستکاری کردم پس من مدتها هست بذر لاغری رو کاشتم و حالا بعد از مدتها جوانه زده و رشد کرده و من فقط ادامه میدم تا تبدیل به درخت تنومندی بشه  و از ثمرات این  درخت  تنومند .لذت ببرم .

من هم جز افرادی بودم که واقعا ته خط بودم و دیگه کاری از دستم بر نمیومد و همه تلاشم رو میکردم که لاغر بشم اما نمی‌شدم و دیگه داشتم ناامید میشدم اما  من وارد این سایت شدم و دارم هر روز با عشق روی خودم کار میکنم و نتایج عالی برای خودم رقم میزنم .

سلام خدمت استاد گرامی و دوستان خوبم 

 موضوع این جلسه :مغز من با استفاده  از فرمولهای ذهنی عادتهای من رو تغییر میدهد چطور ؟؟؟

من در گذشته داشتم با چاقی مبارزه میکردم اما نمیتونستم اون رو شکست بدم چون ریشه ی چاقی در ذهن من بود  و جسم من نشانده ی اون چاقی بود و فرمولهای چاقی در ذهن من شکل گرفته بود  و با تکرار اون فرمولها چاقی در جسم من به وجود امده  بود .

چاقی هم یک اعتیاد  به پرخوری و مصرف بی رویه  مواد غذایی هست و اما چقدر این اعتیاد بدون جرم و سر و صدا هست و مردم خیلی راحت همدیگه رو حتی عزیزانشون رو از سن کم  تشویق به این اعتیاد  خانمان سوز میکنن و اونها رو در دام اعتیاد به مواد غذایی میندازن  .

 این مغز چرا  در جسم شما باعث اضافه وزن شما میشه اما در متناسبها اینطور نمیشه ،؟؟؟

چرا ما داریم چاق میشیم و چی میشه که ما چاق میشیم و چه عادتهایی داریم که باعث چاقی ما میشه ؟؟؟ما باید اینها رو بررسی کنیم و نظارت کنیم بر رفتار خودمون .

 ما  چاقی رو هر روز با رنج حس میکنیم در نشست و برخاستمون در خوردنمون که بخوریم عذاب وجدان داریم و نخوریم هم ناراحتیم اما بعد از مدتها در سایت بودن و یادگیری لاغری دارم لاغری رو با لذت حس میکنم و اگر ادامه بوم قطعا متناسب میشم .

 یک فرد متناسب برای چی میخوره  ؟ برای تامین انرژی جسمش غذا میخوره و از راه دهان میخوره و وقتی اون فرد متناسب گرسنه باشه  شروع به خوردن میکنه و خیلی راحت از اون غذا میخوره  و به اندازه نیازش  میخوره و وقتی  سیر باشه دیگه ادامه نمیده  اما یک فرد چاق به محض گرسنگی  (که گرسنه نیست کمی از حالت خفگی اومده پایین تر ) دیگه واویلا هیجان زده میشه برای خوردن 

سیری در متناسب =رفع نیاز بدن اما سیری در چاق ها  =خفگی و پرخوری و اینکه  هر چه هست باید بخورم عجب آگاهی نابی همین یه مورد رو اگه همه  افراد چاق خوب اجرا کنن به جرات میگم زود لاغر میشن من خودم هنوز بعضی مواقع سیری رو با فشار شکمی تجربه میکنم ولی بسیار روزها دارم که با رفع نیاز گرسنگی در بدنم(به اندازه خوردن ) تجربه اش میکنم و همین کار بسیار ارزشمند هست و  کم کاری نیست من خودم در گذشته فکر میکردم هر چه در اطرافم هست باید بخورم و اصلا انتخابی  برام در کار نبود حتی اگر  اون غذا رو دوست نداشتم  من میخوردم  اصلا میخوردم چون لذت میبردم از خوردن میخوردم چون برام خوردن هم تفریح و هم سرگرمی هم حال خوب بود میخوردم که بدنم قویتر و سالمتر باشه میخوردم که اسراف نشه میخوردم که خستگیم دربیاد میخوردم که ضعف و لرز بدنم بره میخوردم که خستگیم و سر دردم و معده دردم از بین بره  …. اما الان بعد از مدتها در سایت بودن یاد گرفتم در موقع گرسنگی  عدا بخورم و فقط  به اندازه نیازم بخورم در واقع به محض گرفتن پیغام سیری دست از خوردن بردارم که هنوزم جای کار دارم چون خیلی وقتها فرمولهای گذشته بالا میاد که چون این غذا خوشمزه هست و یا دوست داری و یا دیگه گیرت نمیاد و …. یکم بیشتر بخور و بعضی وقتها با دو لقمه یا کمی  بیشتر از نیازم خوردن  به  فشار شکمی میرسم که واقعا حالت زشت و زننده ای و بسیار کار نادرستی هست و از سوی شیطان میاد اما من باید خیلی راحت با صدای بلند بهش بگم نه من الان سیرم ادامه نمیدم و هر وقت دلم خواست  تا شب کلی غذا هست بر میدارم و میخورم و هیچ کمبودی نیست و اما اگر بازم پرخوری کنم طبق حرفهای استاد دیگه خودم رو تنببه میکنم تا دوباره به سمت پرخوری نرم و معده ی خودم رو اذیت نکنم و جسمم رو بیمار نکنم اخه چرا ما با خودمون این کار رو میکنیم ؟؟؟چرا به قول یکی از دوستان ما روی هم روی هم کفش و یا لباس نمیپوشیم و بعد راه بریم اخه نمیشه سنگین میشیم و ادیت میشیم اما پس  چرا ما اینقدر روی هم عدا میخوریم تا سنگین بشیم و نتونیم تکون بخوریم ؟؟به خاطر فرمولهای چاقی هست که از گذشته در ذهن ما هست و ما را وادار به خوردن میکنن من الان خیلی بهتر شدم اما هنوزم جای کار دارم من در گذشته میگفتم چون کم کالری بزار بخورم چون مقوی بزار بخورم چون پولش رو دادم بزار بخورم چون در سفرم باید بخورم که خوش بگذره چون اومدم تفریح و دورهمی باید بخورم که خیلی خوش بگذره و خلاصه هر چیزی در اطرافم بود بدون دقت به نیاز جسمم میخوردم اما همین چند شب پیش خونه مادرم برای شام دعوت بودم که  ساندویچ الویه و آش رشته  بود و کلی چیپس و پفک و شیرینی و حلوای سنتی خواهر پز م و … بود اما من واقعا انتخاب کردم در حد چند قاشق الویه با یه نصف نون ساندویچ خوردم و دو عدد شیرینی کاک خوردم همین دیگه حلوا نخوردم چون جا نداشتم و چیپس و پفک بود اما من نخوردم چون واقعا سیر بودم و نخواستم  بخورم و گفتم میل ندارم و (تازه از خوردن بقیه هم حالم بد میشد )کاری که در گدشته محال ممکن بود  انجام بدم حالا به راحتی دارم انجام میدم خوب تمام اینها به خاطر تغییر فرمولهای ذهنی من در حین آموزشهای این سایت  هست و خدا رو بسیار سپاسگزارم که تونستم این همه تغییر کنم اصلا همینکه میتونم شبها از این مدل شامهای غیر رژیمی و غیر  آبپز  بخورم  و جرات خوردن شام سفره ی خونه رو  دارم و با لدت و بدون نگرانی  و محدودیت از هر چیزی که بخوام به اندازه نیازم میخورم اینم خودش یه تغییر بزرگه که به خاطر بودنم در این مسیر  دیگه  برام عادی شده  و گرنه در گذشته حسرت داشتم مثل خیلی از متناسبها هر چیزی که دلم میخواد بدون نگرانی بخورم و متناسب هم باشم و حالا خودم دارم تجربه اش میکنم  و اینها کم ارزشمند نیستن برای خودم و من همیشه قدر دان این ازادی و حال خوبم و آرامشم و تناسب جدیدم هستم  .

من هم دختر و هم پسرم بسیار متناسب هستن  و بسیار کنکجاو رفتار اونها هستم بارها شده عذای خونه دلخواه اونها نیست و خیلی راحت دخترم میگه نه نمیخوام و با شکمم گرسنه میره میخوابه در صورتی که من در گذشته و شاید هنوزم  عمرا همچنین کاری میکردم  و بکنم هر چی بوده  به اندازه نیازم خوردم ولی حقیقتا مدتها هست منم  انتخاب میکنم منم به دنبال سلیقه ی خودم میرم و عدا میخورم و مثل قبل همه چیز به نظرم پرفکت و عالی برای خوردن نیست و اگر مزه اش خوب نباشه نمیخورم و  به خودم میگم چطور فلانی داره این همه از این غذای ناجالب  میخوره ؟؟

پس باید آگاه باشیم همون اول کار بین خوردن متناسب و چاق فرق هست که اون فرد چاق  هر چی  باشه میخوره و اما متناسب نه اگه مورد علاقه اش نباشه نمیخوره صبر میکنه تا غذای دلخواهش رو بخوره .

و تفاوت بعد ی چاقها و لاغرها این هست که   چاقها ۵ دهان دارن و اما متناسبها فقط از راه یک  دهان که در صورتشون هست  غذا میخورن که به مرور و با بودن در این مسیر ما باید توانایی تسلط بر عدا ها رو پیدا کنیم و با دیدن و بو کردن و دست گرفتن و حرفهای بقیه  تحریک به خوردن نشیم که من خودم الان در حدی هستم که اگر سیر باشم هر بویی هر مدلی  غذا رو ببینم و هر حرفی رو بشنوم سریع تحریک به خوردن نمیشم و اینم یه پیشرفت عالی هست برای من چون قبلا که این چیزها حالیم نبود کافی بود یه بویی و یا عدایی رو ببینم و یا تعریفی رو بشنوم از عذایی باید میرفتم و میخریدم و میخوردم  مثلا همین چند وقت پیش من به هایپر مارکت بزرگی  رفتم که درراونجا یه قسمت داره انواع غداهای اماده رو میفروشه و  من اوتها رو  دیدم اما چون سیر بودم اصلا هوس نکردم و یا از یه قسمتش که کلی شیرینی تازه و گرم پخت میشد رد شدم و کلی بو رو حس کردم اما چون سیر بودم تحریک به خریدن نشدم و اما در طبقه ی بالا که فود کورت بود کلی بوی غدای خوب بود و کلی آدم در حال خوردن رو دیدم ولی بازم وسوسه نشدم که عدا بخورم چون سیر بودم  بیشتر حواسم روی دیدن اجناس اون هایپر و خرید کردن مایحتاج خونه به همراه همسرم و رفتن طبقه ی بالا و دیدن شهر بازی و بازی فرزندانم بود و این کم تغییری برای من نیست و واقعا این تغییرات ارزشمند و قابل تحسین هست و خدا رو سپاسگزارم که عالی در مسیر تغییرم  .

من هر شب تقریبا  خونه ی مادرم میرم و اونجا کلی غدا و دسرهای عالی پیدا میشه ولی من به خودم میگم اگر گرسنه هستی بخور اگر نیستی چرا بخوری ؟؟و من با اموزشهای این سایت و بودن در چالش من اینو نخوردم  هم این عادت و چند عادت دیگم که ریزه خوراری محسوب میشد خیلی بهتر شده و امکان نداره من سیر باشم و برم اونجا عدا بخورم مگر واقعا گرسنه باشم و برای شام برم اونجا  و بعد غدا  می خورم و اما  متاسفانه افرادچاقی در اطرافم هست که هنوز اقدام به لاعری نکردن و تصمیم به لاغری هم ندارن و همیشه  تمام بحث و حرفهای اونها در مورد این هست که چی رو با چی بخورم و از کجا چه غدایی رو تهییه کنم که عالی باشه و یا اینکه چه خوردنی خوشمزه هست که اگر حواسم رو ندم و با اونها وارد بحث بشم کلی ضرر کردم ولی حالا چون اگاهم یابحث رو عوض میکنم و یا خودم ادامه نمیدم و دقیقا پیجهای اشپزی و کانالهای آشپزی هم همینطور هستن ما رو تحریک به خوردن میکنن برای همین من اصلا اونها رو دنبال نمیکنم و نگاه نمیکنم چون میدونم من رو از هدفم دور میکنن پس منم اگاه تر  از قبل شدم و بسیار درست تر رفتار میکنم و انصافا نتیجه ی بهتری هم گرفتم.

 استاد میگن چاقها باعث گسترش صنایع مواد عدایی شدن هی که  مواد غدایی تولید بشه برای اونها کم هست .افراد متتاسب  اصلا اینطور نیستن من الان هم چاقی رو تجربه کردم هم تناسب به این روش رو تجربه کردم و حق رو به استاد میدم چطور ؟؟من در گذشته اگر با خانوادم به رستوران و یا فست فوی میرفتم همیشه از همسرم درخواست های زیادی داشتم ته ته اش این بود که بگم یه پرس کامل فلان عدا یا ساندویچ و یا پیتزا مال من هست و اگر همسرم که متناسبه پیشنهاد اشتراکی خوردن رو میداد هر گز قبول نمیکردم و میگفتم بعد از کلی اومدم فست فوی حالا اشتراکی بخورم نه من یکی برا خودم میخوام یه دونه  کامل میخوام و تازه اون رو هم که میخوردم سیر نمیشدم و از غدای بچه هام که اضافه میومد اون رو هم میخوردم و یا پیشنهاد دوباره سفارش دادن به همسرم میدادم اما حالا که دوسالی هست در مسیرم چنان تغییر کردم که نه تنها خودم بلکه اطرافیانم هم تعجب  میکن من دو یا سه اسلایس پیتزا میخورم یه پرس برنج برای من و دخترم با هم زیاده و اضافه میاد نصف ران مرغی رو به زور میخورم و یک سوم ساندویچ رو میتونم بخورم و ….. (البته این مقدارها شاید بعضی روزها تغییر کنه برای تفهیم بهتر مطلب  خودم گفتم شاید  بعضی روزها کمتر یا بیشتر بشه خلاصه در این حد هست )کلی،تغییر دیگه تازه با این مقدارها هم خیلی وقتها فشار شکمی رو حس میکنم یعنی باید کمتر بخورم تا جایی که همسرم در این سفر جدید میگفت انگار ما باید دو غدا برای چهار نفرمون سفارش بدیم که خورده بشن چون همیشه  غدا  ها زیاد بودن و اضاف میومدن و اصلا هزینه ای برای مواد خوراکی بین راه  نشد قبلا یه سبد تهییه میکردم پر از تنقلات جورواجور اما حالا حتی یه دونه نخریدم چون گفتم نیاز نیست اگه جایی خواستم راحت میخرم و انصافا میلمون نشد و نخریدیم   قبلا وقتی به رستورانی یا هتل سلف سرویس میرفتیم اینقدر میخوردم تا حالم بد میشد اما حالا خیلی راحت انتخاب میکنم و به اندازه نیازم میخورم پس تمام این تبلیغات  مواد غدایی برای ادمهای چاق هستن که اونها رو تحریک به خوردن کنن و چون افراد جاق  ذهنشون پر از  فرمولهای چاقی هست ناخود اگاه تحریک به خوردن میشن و اما متناسبها اینطور نیستن .

خدا رو شکر که آگاهم به رفتار غدایی خودم  تقریبا مدتها هست من قبل از اینکه مغزم فرمان خوردن رو صادر کنه من از طریق یکی از کانلها تحریک به خوردن نشدم که دیده باشم و بگم اه این هست پس بزار بخورم و بعد فرمان خوردن بیاد ولی هنوزم جای کار دارم تا بهتر و بهتر بشم و حق انتخاب داشته باشم مثلا در همین سفر چند روزه همسرم چون میدونست من و بچه ها بلال کبابی دوست داریم برامون  تهییه کرد اونم بیشتر از تعداد ما که درست کنه و بخوریم اما من چون دیدم اون  تازگی و نرمی رو ندارن با وحود اینکه بود و زیاد بود من انتخاب کردم فقط همون یه دونه ی خودم رو بخورم و بیشتر نخوردم در حالی که قبلا دو تا سه تا  با هم میخوردم و یا در طول روز میخوردم چون وحشتناک دوست داشتم حالا بود اما من نخوردم و واقعا  انتخابهام تغییر کردن و خودم شگفت زده هستم از این همه تغییرات خودم که هر چقدر بگم بازم کم هست و میدونم  تمام این تغییرات به خاطر کار کردن روی خودم هست که در نهایت جسم منم هماهنگ با  ذهن جدیدم خواهد شد و من جسم جدیدی رو تجربه خواهم کرد .

من واقعا خودم رو تحسین میکنم و تشویق میکنم که اینقدر عالی در مسیر تغییرم و تناسبم من به زودی جسم جدید ۵۹ کیلویی رو تجربه خواهم کرد چون واقعا میلم به پرخوری کردن نمیکشه و حالم بهتره که منم میتونم متناسب بشم و خودم رو باور دارم که میتونم به وزن دلخواهم برسم .

من هدایت شده ی خدا هستم پس موفق میشم و به اموزشها عمل میکنم و مراحل  رو گام به گام طی میکنم تا موفق بشم .

من میخوام لاعری رو در وجودم نهادینه کنم و پرورش بدم تا جوانه های لاغری  در وجود من تنومند بشن و من لدت تناسب اندام  ۵۹ کیلویی رو دوباره بچشم .

منم جز افرادی بودم که تسلیم شدم در برابر چاقی جسمم  و ناامید شده بودم و با این راه اشنا شدم و اما حالا دارم به نحو احسن از این اموزشها  استفاده میکنم تا به اندام رویایی خودم برسم .

سلام خدمت استاد عزیز و دوستان خوبم .

یکی از مشکلاتی که باعث گسترش یه مساله در زندگی و جسم ما میشود  این هست که  به اون مشکل  خیلی  توجه داشتیم مثلا چاقی رو زیاد بهش  توجه کردیم و داشتیم با چاقی مبارزه میکردیم و میخواستیم اون رو شکست بدیم 

فردی که اعتیاد به مواد مخدر داره جسمش نشانده ی اعتیاد هست و اول  در ذهنش معتاد شده و مشکل  از اونجا شروع شده .

 اصلا اعتیاد یعنی چی یعنی رفتاری که نتوتی اون رو انجام ندی  .

چطور فرمولهای مغزی میتونن رفتار ما رو تغییر بدن .

مغز ما  داره تمام فعالیتهای جسم ما رو کنترل میکنه و اما چطور میشه که این مغز باعث چاقی در ما و لاغری در فرد دیگه میشه .؟؟؟

ما همیشه با چاقی درگیر بودیم اما نظارت نکردیم ببینیم چرا چاقیم ؟؟؟و ما  همیشه جسممون رو تحت فشار گذاشتیم و دارو و رژیم داشتیم برای لاغری اما چاقی در جسم مانیست و فقط نتیجه ی چاقی در جسم ما هست .اکر خودت رو ناظر بر رفتارت ببینی میتونی بفهمی کجای  رفتارت چاق کننده هست .

من هر روز برای چاقتر شدن رنج میکشم و فشار چاقی رو حس میکنم و هر وقت غدا بخورم عداب وجدان دا رم نخورمم ناراحتم .

چرا چاقی سا ده هست ؟؟چون وقتی بفهمی چه رفتاری باعث چاقی تو ،شده و اون صحیح نیست  پس دیگه انجامش نمیدی و از چاقی فاصله میگیری و کم کم دور میشی  .

ما بارها راه های مختلف رو  رفتیم و میدونستیم درست نیست اما چاره ای نداشتیم چون راهی بلد نبودیم و اما حالا که در این مسیر هستیم باید متوجه بشیم  که این راه، راه  صحیح هست .

خیلی لذت داره آزادنه لباس بخرم و همه جا حضور داشته باشم و خودم برای خودم تصمیم بگیریم و خودم انتخاب کنم غذا به چه مقدار بخورم .

 مغر چاقها و لاغرها مثل هم هست ولی یک فرد متناسب از چه طریقی داره انرژی جسمش رو تامین میکنه از خوردن و خوردن از چه طریقی هست از طریق دهان هست و اما یک فرد چاق وقتی بفهمه گرسنه هست همش میگه  و دیگه واویلا هیچ کاری نمیکنه تا اول غدا بخوره و هیجان زده میشه برای خوردن و اما یه فرد متناسب  فقط از طریق دهانش میخوره و وقتی هم  سیر  بشه  دیگه دست به غدا نمیزنه  هر چقدر تنوع باشه دیگه اون کاری نداره چرا چون فرمول ذهنی اینطور هست و به حد سیری میخوری و سیری در ذهن اون متناسب  یعنی رفع نیاز بدن و نه سیری یعنی پرخوری و یا هر چی هست باید بخوریم و اما در یک فرد چاق چطور هست ؟احساس میکنه گرسنه هست ولی واقعا گرسنه نیست از حالت خفگی اومده بیرون و فرمول ذهنی این هست که بخوره و حالا هر چی باشه دم دست میخوره سرد یا خشک و یا مونده … براش مهم نیست میخوره و انتخابی نداره فقط میگه بخورم تا غدا درست بشه اما یه فرد متناسب اینطور نیست هر چیزی نمیخوره حتی اگر شده گرسنه میمونه تا غدا اماده بشه و این خیلی تفاوت رفتاری هست  اول راه خوردن بین فرد چاق و لاعر و این در شروع خوردن  اونها کلی  تفاوت هست اون هر چیزی نمیخوره و چاقها هر چیزی بود میخورن پس اگاه باشید و نظارت کنید بر رفتارتون و دو نفری  برید جلو و قضاوت کنید .

یک فرد متناسب تنها از راه دهانش غدا میخوره اما چاقها پنج دهان دارن جطور میگم :یکی از طریق دهانش که متناسبها میخورن و اما یک راه  دیگه از طریق چشم ما هست  چطور میگم  :ما سیریم و کامل غدا خوردیم و اما از راه چشم یه خوراکی میبینیم و مغز میگه  این خوردنی هست پس بخور چون مغز تصویری هست وقتی تصویرش رو به مغز میدی خاطره ی ما چی میگه ؟وقتی این خوراکی بود من بخوردم و من یادم میره سیری چی بوده و من بلافاصله میخورم پس چشم من فرمان رو صادر کرد و من بلافاصله  بعد از خوردن  غدا اون شیرینی   رو میخورم و راه سوم بینی هست ممکنه ما بریم جایی در حالی که سیر باشیم ولی بوش رو استشمام میکنیم سریع فرمان به مغز داده میشه که بوی اون غدا هست و مغز میگه اه این غدا ی مورد علاقه ی تو ست باید یخوری و درحالی که ما سیر بودیم شروع کردیم به خوردن و اما یک فرد متناسب به هیچ وجه از راه  خوردن  تحریک به خوردن نمیشه و راه چهارم گوش هست   یه فردی که رفته جایی غدا خورده میاد برای ما تعریف یکنه که وای غدای فلان جا عالی بود و ارزون بود و با کیفیت بود و این تعریفها به ما که داده بشه دیگه در مغز ما دستور خوردن صادر میشه و ما دیگه رراحت نیستیم تا بریم  اون غدا رو بخوریم حتی اگه تا فردا طول بکشه ولی تا نریم آروم نمیشیم و این میشه خوردن زمان دار  ک یا اینکه ممکنه  شخصی بیاد  و  از نحوه ی غدای خودش که با چه موادی درست شده و … تعریف میده و خلاصه شرح حالی میده و این برای ذهن چاق یعنی همون دستور خوردن هست ولی یه فرد متناسب به هیچ وجه از طریق گوشش شروع به خوردن نمیکنه و یک راه دیگه از طریق لمس کردن هست مثلا یه شیرینی به شما تعارف میکنن و من تصمیم  دارم یکی بخورم ولی به محض گرفتن داخل دست تصمیم میگیریم دوتا بخورم چرا چون اون نرمی رو لمس  کردم  و خوردن ما رو تشدید میکنه که بریم برای دومی یا سومی  و … پس این حس تشدید کننده هست ولی در افراد متناسب اینطور نیست و با خوردن چیزی تحریک نمیشن .

صنعت غدایی کشور بر این نیازهای چاقها داره میچرخه و الا بر اساس مصرف متناسبها که پیشرفت نمیکنن ولی برای چاقها هی که تولید بشه کم هست متناسبها ممکنه تو هفته دو تخم مرع بخورن  اما چاقها ۸ یا ۷ تا  میخورن و یا تصاویر جذاب میزنن روی مواد خوراکی و من رو جذب میکنن ولی متناسبها اصلا نمیبینن و اصلا تبلیغات داخل تلویزیون همه افراد رو  بالباسهای  رنگهای شاد ومتناسب و  .. نشان میدادن و ما وقتی اون رو ببینیم در رستوران و جایی ناخود آگاه میریم که  بخریم .

بنابراین از امروز آگاه باشین خودت  ببین درطول روز چه رفتاری داشتی و شما اطلاع رو دادی و فرمان جدید صادر شده و این میشه آگاهی به رفتار خودت .

خیلی میگن امروز رفتم فلان جا و فلان عدا بود اما میلم نشد که بخورم چرا ؟؟چون چند روزه داره روی خودش کار میکنه و نتایج میاد وفتی تغییر رفتارها رو میبینی کاری به جسمت نداشته باش بارها و بارها خودت رو تحسین کن  و نگو حالا امروز نخوردم که چی میلم نشد که چی چیزی که عوص نشده اول ذهن تو باید تغییر کنه بعد رفتارهات و بعد جسمت باید تغییر کنه .

اینطوری نکن خودت رو سرزنش نکن یک درخت وقتی میوه میده اون میوه دادن مرحله آخرش هست اول جوانه میزنه و اون بذر شکاف میده و بزرگ میشه و سایه میده و میوه میده پس وفتی تعییرات رو در خوردن میبینی یعنی جوانه ها داره زده میشه ممکنه امروز حست بهتر بشه یا میلت نشه پرخوری کنه اینها جوانه هست خودت رو تشویق کن  قطعا نتیجه میگیری  ادامه بده در این مسیر دیکه خدا شما رو هدایت کرده پس ادامه بده  و عمل کن به آموزشها و مراحل رو گام به گام طی کن  و تصمیم بگیر میخوایی این جوانه ها زده بشه یا نه ؟؟

پس تصمیم درست بگیر و یک بار برای همیشه لدت متناسب شدن رو تجربه کن .

تمام ما که در این سایت هستیم دیگه ته خط بودیم و کلی در زجر و ناراحتی بودیم تا با سایت شما اشنا شدیم وسایت شما  دیگه گزینه ی آخر این افراد هست . 

برداشت من از این فایل:

من  همیشه به شخصه در رفتار غذایی چاقها و لاغرها دارم مو شکافانه دقت میکنم و در هر جایی که باشم سریع مقایسه میکنم و واقعا متوجه میشم چقدر رفتار اونها با هم متفاوت هست .

خود دختر خودم که بسیار متناسب هست یا خواهرم و یا خواهر شوهرم و یا دوستم و یا خواهر زداه های همسرم و یا ….. همگی رفتارهای درستی دارن و واقعا پرخوری نمیکنن و اما چاقها همیشه در حال خوردن هستن و کلی دلیل برای خوردن و کلی دلیل برای  چاقی خودشون دارن و اما من بعد از مدتها در سایت بودن به قدری تغییر رفتاری دارم که هر کس من رو ببین فکر میکنه فیلم در میارم و یا اینکه طبق معمول رژیم دارم و نمیخوام بخورم اما من بدون ذره ای ادا در اوردن خوردنم تغییر کرده واقعا تعییر کرده در حالی که جسمم هنوز اضافه وزن داره ولی من ناامید نمیشم و تمام توجهم رو میارم روی تغییرات رفتاری خودم و تغییرات جسمی که داشتم و به خودم میگم اگه من لاعر نشم  پس کی لاعر بشه ؟؟فقط باید صبور باشم و به اون لاغری که دوست دارم داشته باشم ایمان داشته باشم که  میرسم و به دستش میارم  خدا شاهده از روزی که وارد سایت شدم  تا به امروز یک بار نشده ناامید بشم و از مسیر دور بشم و یا به قولی لیز بخورم و حتی اگر نجوای منفی بوده که انگار هنوز چاقی و انگار دیکه لاغر نمیشی  من سریع بهش،جواب میدم من الان ارامش دارم حال خوب دارم شادی دارم آزادی در خوردن دارم  و پوشیدن و خریدن و فعالیت دارم و کلی هم از  گذشته ی خودم متناسب تر هستم بدون ذره ای فعالیت خاص،و کار خاصی  مگر غیر از اینا چی  از زندگی میخوام و مطمعنم لاغری با ذهن تنها  راه  درست و اصولی هست و هر راه دیگه فقط فشار میاره  به جسم  در حالی که لاغری اول باید از ذهن شروع بشه و بعد نتیجه در جسم ما به وجود میاد پس حاضر نیستم حتی برای یه لحظه به اون دوران و شرایط بر گردم و اون احساس بد ترس و نگرانی و عداب وجدان و چاقی ببشتر در هر ماه رو وووووووو تجربه کنم بماند که جقدر سختی ها و محدودیت ها داشت و من در زجر بودم و این اواخر حتی گریه میکردم برای اینکه چرا اینهمه تلاش میکنم با رژیم و ورزش سخت و اما  آخرش هم چاقی بیشتر باید داشته باشم .

 پس بارها به خودم میگم  من دارم لاعری رو اموزش میبینم   من دارم گرسنگی و سیری رو در بدنم پیدا میکنم   قطعا این هنر رو یاد خواهم گرفت و برای همیشه لاغر و متناسب خواهم شد .

همین امروز ناهار من ساندویچ مرغ  داشتم و نتونستم یه ساندویچ کامل  بخورم و در حد یک سوم نان ساندویچ رو خوردم و جا نداشتم تازه پر هم خورده بودم باید چند لقمه کمتر میخوردم و این برای من در گدشته عیر ممکن بود تا دوتا نمیخوردم که متوجه نمیشدم سیر هستم  و یا دیشب به اصرار بچه ها رفتیم بستتی خریدیم و من گفتم برای من یه کوچیک بخرین دو اسکوپ باشه و بدون هیچ  ادا در اوردنی نتونستم اون دوتا رو هم بخورم تقریبا یکی خوردم و گفتم جا ندارم و بقیه اش رو همسرم خورد اگر قبلا بود یه ظرف سه اسکوپه  رو میخوردم و تازه دوست داشتم یکی دیگه هم بخورم واقعا چرا اینطور شدم ؟؟خوب مشخصه فرمولهای ذهنی من تغییر کردن و من  اون بذر لاعری رو کاشتم و این تغییر رفتارها جوانه ها هستن  فقط باید منتظر باشم تا  جوانه ها بزرگ و تنومند بشه من مواظبشون  هستم و هر روز با گوش دادن به فایلها  بذررها  رو دارم آبیاری  میکنم و با ایمان و با اطمینان میدونم این بذرها تبدیل به درخت بزرگ  لاعری خواهند شد .

من از درون متناسبم  من از درون  تغییر کردم و مطمعنم بیرون من با درون من هماهنگ خواهد شد  فقط باید کمی صبر کنم .

من تمام تلاشم این هست والبته بهتر بگم  دیگه بعد از یک سال و نیم بدون تلاش خاصی خیلی راحت من دارم اگاهانه فقط از راه دهان غذا میخورم و سعی میکنم در حد رفع نیاز بدن بخورم و پرخوری نکنم چون پرخوری واقعا کار زشت و زننده و کار شیطانی و غیر انسانی و عذاب دهنده و کار خطرناک و کار بیماری زا و کار مشکل افرین وووووووو در ذهن من هست و اگر بیشتر روی این کار کنم به زودی متناسب تر خواهم شد .

 و یا اینکه من قبلا هر جا پفک و چیپس میدیدم بدون فکر باید مینشستم  با اون افراد   میخوردم  و یا هر حا میرفتم برای خرید اول برای خودم بسته های متنوعی از چیپس و پفک میخریدم اما الان نه اصلا  اینطور نیستم واقعا باید گرسنه باشم و یا جا داشته باشم که بخورم و گرنه به زور نمیخورم و این بزرگترین تغییر من  اخیرا بوده کاری که قبلا غیر ممکن بود برام و باید در هر شرایطی میبودم تا اخر بسته رو  میخوردمو تازه چند مدل با هم میخوردم  و اگر چند روز نمیخوردم به همسرم میگفتم حتما برام بخرم چون هوس کردم حالا اصلا هوس نمیکنم و اگر نباشه  نمیخورم حالا اگر هم باشه در حد نیازم چند دونه میخورم و بارها خودم رو به خاطر این تغییرات  تحسین و تشویق میکنم و واقعا از خودم راضیم و بینظیر دارم عمل میکنم و من لایق لاعری هستم و انتظار دارم زندگی با طعم تناسب کامل رو به زودی تجربه کنم .

من متناسبی هستم که فقط از راه دهان غذا میخورم و حالا شاید هر از گاهی هم خطایی داشته باشم و  از طریق یکی از پنج دهان گفته شده در فایل امروز هم تحریک به خوردن بشم ولی مهم نیست تمام توجهم بر روی رفتارهای درستم هست چون تعداد اونها از تعداد رفتارهای غلطم بیشتر هست همین کافیه و من به زودی به سمت تناسب حرکت خواهم کرد  و بارها به خودم میگم حتی استاد هم که سالها هست در این راه داره حرکت میکنه گاهی خطا داره چه برسه به من که ۱۸ ماه در سایتم  ولی استاد  هیچ وقت ناامید نمیشه و جا نمیزنه پس تو هم  توجه نکن به اون رفتارها و با انگیزه وپرتوان ادامه بده و حتی گاهی  ذهنم میگه تو که این همه تغییرات رفتاری  داری چرا جسمت کامل متناسب نشده بعد از ۱۸ ماه بودن در سایت یا بیشتر ولی من بهش میگم هیچ عجله ای نیست خود استاد که شب و روز در این مسیر هست بعد از ۷ سال هنوز در اندام ایده الش به گفته ی خودش در لایو چند روز پیش  نیست پس منم همینطور جلو میرم بلخره یه جایی به اندام دلخواهم خواهم رسید هر چند مطمعنم  تغییرات چون خیلی ریز هست ممکنه یه هویی  خودم و اطرافیانم متوجه نشیم  برای همین باید زمان بگذره و به جسمم فرصت بدم  تا خودش رو به خوبی ترمیم کنه .

عاشق لاعری با ذهن و این سبک هستم و مطمعنم به زودی رویای خودم رو محقق میکنم .

موضوع مهم امروز :چطور مغز من با استفاده از فرمولهای رفتار من رو تغییر میده ؟؟

ریشه ی هر عادتی که باعث یه مشکل در ما میشه در ذهن ما هست و جسم ما که فقط نشانده ی اعتیاد هست و فرمولهای اعتیاد در مغز ما هست که فرمولها رو تکرار کرده تا اعتیاد پبدا میکنه واعتیاد یعنی رفتاری که نشه اون رو انجام ندیم وچاقی هم یه اعتیاد هست که به خوردن معتاد میشیم (واقعا جسم فقط یک نمایشگر هست و تمام سیگنالها و یا همان فرمولها در مغز ما هست و اگر میخواهیم این نمایشگر یا جسم رو عوض کنیم اول باید فرمولهای ذهنی رو عوض کنیم مثال همان تی وی رو میزنیم به قول استاد که اگر ما از شبکه ای خوشمون نیاد تلویزیون رو نمیبریم بیرون و یه تلویزیون دیگه بیاریم که شبکه ی جدید رو ببینیم نه با کنترل شبکه رو عوض میکنیم تا شبکه ی دلخواه رو ببینیم پس برای جسم هم اگر از وزنمون راضی نیستیم باید فرمولها رو تغیر بدیم تا به وزن جدید برسیم و به فشار آوردن به جسم هیچ چیز درست نمیشه مثلا با رژیم و ورزش مقطعی شاید نتیجه بده چون ذهن ما اصلا تغییر نمیکنه پس باعث میشه بعد از یه مدت خسته بشیم و دوباره نتیجه برگرده چون ما یک سری رفتارها برامون عادت شدن و ما مثل معتادها شدیم که به مواد غذآیی اعتیاد داریم و باید اول این رفتارها رو ترک کنیم چطور؟ از طریق آموزش دادن به ذهن )

مغز ما کنترل کننده ی جسم ما هست و در فرد چاق و لاغر مغز یک طور هست و داره بدن هر دو فرد رو کنترل میکنه اما چطور هست که در بدن ما باعث اضافه وزن میشه ولی در متناسبها باعث اضافه وزن نمیشه .(مغز رهبر جسم ما هست و اگر مشکلی برای مغز پیش بیاد تمام اندام ها از کار میفتن و اون هست که کل اندام ها و فعالیتهای جسم رو مثل تتفس و پلک زدن و ضربان قلب و گردش خورن رو داره تنظیم و رهبری میکنه و خوردن رو هم مغز ما داره کنترل میکنه ولی درافراد چاق و لاغر این دستور خوردن از مغز متفاوت هست چون فرمولها ی متفاوت در ذهن هست )

ما باید بر شرایطمون نظارت کنیم و هیچ وقت پیش خودمون نگفتیم چرا چاقیم ؟و اومدیم به جسم فشار آوردیم اما علت از فرمولها ی ذهنی هست و نتیجه در جسم خودش رو نشون میده (من همیشه به جسم خودم فشار آوردم و تنها راه و منطقی ترین راه لاغری رو هم کم خوردن میدونستم به همراه تحرک و فعالیت داشتن و اما همیشه میگفتم اگر به کم خوردن و تحرک باشه که الان من آخرشم هم ورزش،هم رژیم اما چرا دیگه لاعر نمیشم و ثابت نمیمونم و همیشه سوال میکردم از خودم و بقیه چرا ؟؟تا کی نباید بخوریم و زجر بکشیم ؟؟و همیشه میگفتم چرا من چاقم و فلانی با اون خوردن چرا لاغر هست ولی هیچ وقت نمیدونستم علت در ذهن هست و خبر نداشتم و میگفتم خداوند به متناسبها یک نعمت داده که هر چی میخوان بخورن و لاغر باشن و به ما چاقها نداده و اما هیچ آگاهی در مورد قدرت ذهن و این موضوعات نداشتم )

لاغری با ذهن خیلی ساده تر از چاقی هست ما برای چاقی داریم رنج میکشیم و عذاب میکشیم و عذاب وجدان داریم بخوریم ناراحتیم نخوریم هم ناراحتیم .در تمام روشها که به خودت فشار میاری میدونی درست نیست ولی راه دیگه بلد نبودیم و چاره ای نبود (من واقعا برای چاقی رنج کشیدم در بدترین حالت روحی و جسمی بودم و همیشه با تنگ بودن لباسهام و مانتوهام حالم بد میشد و ناراحت و گریان و یا عصبی میشدم و با خودم میگفتم آخه چیکار کنم دیگه از این بیشتر که هیچی نمیخورم و ورزش هم هر روز میبرم چیکار کنم ؟؟و همیشه بدترین لباسها و کفشها و رنگها رو پوشیدیم و عداب وجدان داشتم این اواخر غدا رو با زجر و ناراحتی میخوردم و غدای بدمزه میخوردم و همیشه به دنبال موقعیتی بودم که مجوز خوردن داشته باشم مثل مهمانی یا سفر و یا تفریح در طبیعت و یا مهمانی که رفتارهای زشت پرخوری رو انجام بدم و تازه بگم آخه یه روز استراحت باید کرد و رژیم نداشت و بعدش اما گریه و ناراحتی و عداب وجدان داشتم و چاقی همش درد سر بود سلامتیم به خطر افتاده بود و اما هیچ راه چاره ای به جز رژیم ورزش نداشتم و بلد نبودم اما چون جواب نمیدادن برام بدم میومد اما نمیدونستم چاره چیه ولی به لطف خدا با این روش اشنا شدم و شروع کردم به کسب آگاهی ها و متوجه شدم چطور رفتار کنم)
.
خیلی لذت داره وقتی آزادانه لباس بخرید و اعتمادبه نفس داری و کسی نیست که مسخرت کنه .(واقعا لدت داره من در این روش لاغری با ذهن کلی وزن و سایز کم کردم و هر بار رفتم خرید اشک شوق ریختم و گفتم یعنی میشه با ذهن هم میشه و من تونستم چون خودم رو وزن نمیکنم فقط با لباسهام متوجه تغییراتم میشم و آخرین بار خریدم همه لباسهای خریدم سایز لارج و اندازه یک رو به من میدادن و من ذوق میکردم و این آزادی در خرید من رو دیوانه کرده بود تا اومدم به استاد عزیز پیام دادم و کلی تشکر کر م بابت آموزشهای نابشون و به خودم دوباره ثابت شد که من لاغر شدم و اشتباه نمیکنم چون منفی باف قبلش میخواست ناامیدم کنه میگفت نه لاعر نشدی اما من گولش رو هیچ وقت نخوردم و با اشتیاق راهم رو ادامه دادم و نتیجه رو گرفتم )

وقتی فرمولهای چاقی در شما شکل میگیره یواش یواش رفتارهای ما تغییر میکنه (من بعد از ازداج چاق،شدم چون فرمولهای چاقی در من شکل گرفته بود و رفتارهای چاقی در من به وجود اومده بود مثلا باید برای خوشگذرونی و لدت بردن از زندگی و تفریحات و لحظاتم زیاد بخورم و یا …)

خوردن در متناسبها از طریق دهانشان انجام میشه و وقتی نیاز به انرژی دارن فرمان خوردن صادر میشه و همه سلولهای جسم متناسب میگن ما نیاز به انرژی داریم و اون خیلی راحت بدون سر و صدا غذا میخوره و انتخاب میکنه چی بخوره و به اندازه نیازش میخوره و سیر میشه هر چقدر غذا ها متنوع باشن زیاد باشن برای اون فرق نداره جون فرمول به اندازه نیاز خوردن هست اما در چاقها سیری به حد خفگی خوردن هست و سیری این هست اما در لاغرها به هیچ وجه اینطور نیست پس سیری معنی اش این نیست که هر چی هست بخوریم و یا خفگی .(متناسبها واقعا وقتی گرسنه شدن حالا با علامتی و یا حالت خاصی در بدنشون متوجه میشن گرسنه هستن و غذا میخورن و به محض سیری دست میکشن و کاری به زمان خوردن و مکان خوردن و تنوع غذا ها و نوع خوردن ندارن و اما چاقها تا کمی از حالت خفگی میان پایین شروع به خوردن میکنن و اینقدر از غدا ها تعریف دارن و بهانه دارن و دلیل برای خوردن دارن که بسیار زیادتر از نیاز بدنشون بخورن و کافیه کمی غذای خاصی و یا تنوع زیادتری و یا مکان خاصی باشه و یا دلیل داشته باشم و … تا میتونیم میخوریم و بعد پشیمون میشیم و عداب وجدان و ناراحتی و اما متناسب به هیچ وجه اینطور نیست )

حالا یک فرد چاق احساس میکنه گرسنه هست و مغز فرمان خوردن صادر میکنه البته گرسنه نیست از حالت خفگی خارج شده . و اگر به هر دلیلی شیرینی خامه ای باشه مثلا در مهمانی و یا جمعی بود و به لاغرها میگفتی بخور میگفت نمیتونم چون سیرم از گلوم پایین نمیره و میل ندارم اما چاقها همیشه میل دارن و درک نمیکنن میل ندارم یعنی چی و اما چاقها هر چیزی بود میخورن تا غدا به اونها برسه اما لاغرها اگر غذا ی مورد علاقه اش نباشه اصلا نمیخوره تا غذای مورد علاقه اش رو بخوره اما چاقها هر چیزی رو میخورن مثلا در موقع گرسنگی در یخچال رو باز میکنه و حتی غذای سرد و یخ زده میخوره پس آگاه باش از این به بعد دیگه تو دو نفر هستی خودت و ذهن ناخود آگاهت که نظارت می کنه بر رفتار تو( من قبلا با خواهر متناسبم زیاد این مشکل رو داشتم هوس یه چیزی میکرد و بعد وقتی میزاشتی جلوش یا میخرید که بخورم یکم میخورد و دیگه ادامه نمیداد و میگفتم نمیتونم بخوزم من انتطار داشتم مثل خودم که اگر از چیزی خوشم بیاد و یا هوس کنم اینقدر میخورم تا دل درد بگیریم یا بیارم بالا در اون حد بخوره اما میدیدیم یک ذره یا یک دونه میخوره و میگه من سیریم نمیتونم دلم رو زد یا چربه و یا سنگینه و یا مثل همیشه نبود و یا خیلی شیرین بود و یا اینکه سیر شدم نمیتونم بخورم و دیگه هزار دلیل داشت برای نخوردنش بر عکس ما چاقها که هزار دلیل داریم برای خوردمون و خلاصه یه ذره میخورد و میگقت نمیتونم میل ندارم و یا نمیخوام اگه بخورم حالم بد میشه و ..)

فرد متناسب تنها از راه دهانش غدا میخوره اما چاقها از ۵ طریق غذا میخوره و ۵ دهان داره :

۱:راه اول از راه دهان که با دست بلند میکنه و میزاره داخل دهان
۲:راه دوم در نطر بگیر سیری کامل و غذات روخوردی ولی مهمان میاد یا میری جایی و شیرینی رو میبینی و با چشم فقط،میبینی و چشم فرمان خوردن به معز میده و مغز میگه اه هست پس بخور چون ذهن تصویری هست و تصویرش رو به مغز میدی و خاطره ی تو چی میگه و فرمول چی میگه هر وقت اون رو دیدی بخور
پس مغز من اول فرمان رو صادر نکرد بلکه چشم من دید و فرمان رو داد که شیرینی هست و بخور اما متناسبها به هیچ وجه با چشم نمیخوره و امکان نداره .(من هم بارها با چشمم فرمان خوردن به مغزم دادم و غدا خوردم مثلا رفتم تو جمعی هله هوله دلخواهم بوده خوردم و یا رفتم تفریح چشمم به چیپس و پفک که می فته شروع به خوردن کردم و یا با دیدن هر خوراکی دیگه تحریک شدم و خوردم و یا دیدن فیلم و یا کلیپ آشپزی بوده و من تحریک به خوردن شدم و یا دیدن فردی در حال خوردن باعث تحریک من به خوردن شده )

راه سوم بینی :بینی خیلی تاثیر داره بازم تصور کن غذات رو خوردی و سیر هستی و اما رفتی خونه مادر نه غذا رو دیدی و نه چیزی فقط بوش رو حس میکنی وقتی عطر اون غذا استشمام میشه فرمان به مغز داده میشه و فرمول چه میگه بوی این غذا مساوی هست با خوردن و خیلی وقتها من سیر بودم و بوی غدا رو استشمام کردم و اما انگار من معدم خالی شده و فرمان خوردن صادر شده اما متناسبها به هیچ وجه انگار بویی نمیفهمه (من بارها شده به مرکز خریدهای بزرگ رفتم و بوی انواع غدا ها در قسمت فست فودی و یا رستورانش پیچیده و من رو طوری تحریک کرده که اول رفتیم غدا خوردم و بعد رفتیم طبقه ی دیگه برای خرید و یا در همین هایپر مارکتها با دیدن کلی تحریک شدم چون یه قست از اون مختص انواع غدای فست فودی و یا سنتی هست من با دیدن و بو کردن تحریک به خور دن شدم در حالی که سیر بودم و اصلا تصمیم به خوردن نداشتم و بعد رفتم سراغ خریدهای دیگه که داشتم اما متناسب به هیج وجه و اگر هم خواهر لاغر من با من بوده اومده و در حد یک اسلایس و یا دوتا خورده و گفته من سیر شدم اما من تا همه میز رو نمیخوردم راحت نمیشدم )

راه جهارم :دوستت میاد تعریف میکنه دیشب رفتم فلان جا مثلا رستوران …و غذاهاش عالی بودن چه بویی چه مزه ای و چه قیمت مناسبی و حالا در چاقها فرمان چی هست معز هر وقت هر تجربه و هر حرفی و یا تعریفی از غذا میاد دیوانه ات میکنه تا بری و بخوری این میشه خوردنهای زمان دار و یا اینکه فردی در مورد غذاش میاد تعریف میکنه که غذا عالیه ادویه اش فلان هست و یا سبزی اش تازه هست و .. فرد چاق شروع به خوردن میکنه اما متناسب به هیچ وجه (من یه خواهر دیگه دارم که کمی چاقتر از من هست بر عکس اون خواهرم و مرتب تعریف میده چی رو با چی بخور و از کجا چی بخر و یا فلان ادویه رو به فلان غدا اصافه کن و یا من دیشب از فلانجا اون غدا رو خوردم عالی بود حتما برو همیشه بحثش خوردن هست و قبلا که اگاه نبودم هر وقت میگفت من باید میرفتم تا اونحا و حتما میخوردم به سفارش خواهرم و دستور بعدیش رو اجرا میکروم با اون دستور غدا رو درست میکردم و گرنه اصلا نمیشد اما حالا تا حرف رو درمیارن من ادامه نمیدم و اگر بشه حرف رو عوض میکنم و یا جمع رو ترک میکنم )

راه پنجم از طریق لمس کردن هست مثلا تصمیم تو این هست یکی بخورن اما به محض شیرینی گرفتن داخل دستم میبینم نرم هست و بلافاصله میگی چون تازه هست بزار دوتا ببرم حالا شاید تصمیم داشته باشی یکی بخوری اما چون لمسش کردی رفتی برای دومی و یا سومی پس این حس تشدید کننده هست اما لاغرها با این حسها تحریک نمیشن (من بسیار این تجربه رو داشتم در مورد خیلی چیراه خواستم کمی بردارم اما جون لنسش کروم دیدم عالیه بیشتر بردم )
صنعت غذایی کشور بر این نیاز ما بر خورن داره میچرخه اما متناسبها اینطور نیستن و ما چاقها باعث گسترش شرکت مواد غدایی هستیم نه لاغرها فرد لاغر شاید در هفته دوتا تخم مرغ مصرف کنه و اما چاقها ۶ یا ۷ مصرف میکنن.
ما ممکنه از دور تصاویر مواد غذایی رو ببینیم تحریک بشیم و بریم برای خریدن چون عکس روی چیپس و پفک رو میبینیم امالاغرها به هیچ وجه (بله من بارها با دیدن تبلیغ مواد غذایی و یا این اواخر با دیدن کلیپهای فست فودها در اینستا که چطور پنیر پیتزا کش میاد و یا فست فود درست میکنن و … من تحریک به خوردن میشدم شاید همون فردا اقدام به درست کردن و خوردن اون مدل غذا میکردم برای خودم و بقیه )

مغز چاقهاو لاعرها تفاوتی نداره فقط فرمولها در نهایت متفاوت هست
پس آگاه باشین به رفتار غدایی خودتون و ببین چه رفتارهایی داشتین که شما مغز رو تحریک کردین و معز گفته اطلاعات جدید پس فرمان رو صادر کرده
الان ما حق انتخاب نداریم قبلا هر جا شیرینی و چیپس و پفک میدیدیم میخوردیم اما بعد از دورها تغییر میکنی چون فرمولها رو دستکاری کردی و نتایج رو میبینی فعلا نگاه به جسمت نکن اول فرمولها و بعد رفتارها و بعد جسم تغیر میکنه هر وقت رفتار درست دیدی خودت رو تشویق کن و تحسین کن ( واقعا درسته من اولین تغییر در حرص،و ولعم بود و احساسم رود و دیگه حرص و ولعم کم شده بود و اما هنوز پرخوری داشتم اما صدایی در ذهنم بود که میگفت ببین داری زیاد میخوری و تذکر میداد و آگاه بود و من رو متوجه رفتارم میکرد و حالا خیلی کمتر این کار رو انجام میدم و خودم رو تحسین میکنم )

یه درخت وقتی میوه میده که دیگه اون مرحله اخر هست وقتی اون بذر جوانه بزنه و بزرک بشه میوه میده و سایه میده و اون عالی میشه پس ممکنه فقط احساست بهتر بشه و یا میلت نشه پرخوری کنی و … این جوانه هست به خودت تبریک بگو و خودت رو تشویق کن و ادامه بده تا بذر جوانه بزنه .(من هم بذر لاغری رو ۱۷ ماه پیش کاشتم و مواظبش بودم و کلی هم رشد کرد و میوه داد ولی هنوزم میخوام بزرگتر بشه و میوهاش بیشتر بشه )
ادامه بدید چون خدا شما رو هدایت کرده به این مسیر و ما به طریقی وار د این سایت شدیم پس وقتی اینجا هستیم این اقدام عملی مال خودت هست و مراحل رو گام به گام جلو برو
وقتی جوانه ها زده شد تصمیم بگیر و همه رو تبدیل به درخت تنومند ی بکن
همه ی ما به ته خط رسیده بودیم که با این سایت آشنا شدیم کلی گله داشتیم و راه ها رو رفتیم تا اینجا رسیدیم .
و اما این سایت گزینه ی آخر هست و هر کس ناامید هست به این سایت هدایت میشه و از زندگی جدید لذت ببرین (من عاشق خدای خودم هستم که به بهترین جاها من ر و هدایت میکنه با بهترین آدمها در بهترین زمانها و من هم به پاس قدر دانی از خدای خودم دارن قدم بر میدارم و نهایت استفاده رو میبرم و آگاهی جدید رو پیدا میکنم )