تصویر ذهنی چاق (قسمت هشتم)

به نام خدای مهربان

سلام استاد عزیز سپاس از شما بابت این دوره بی نظیر و سپاس خدایی را که مرا به این سایت و مسیر هدایت کرد.

اینجانب زهرا آقچه لو تعهد میدهم که هرگز درمورد چاقی خودم تا انجا که میتوانم بصورت آگاهانه باخودم و دیگران صحبت نکنم. اتفاقا چند روز پیش دوستی گفت اونهمه رژیم گرفتی و لاغر شدی ولی دوباره چاق شدی من فقط یک لبخند زدم و بحث را عوض کردم این اولین موفقیت من در زمینه صحبت نکردن برای چاقی بود.

و دوباره تعهد میدهم که تحت هیچگونه شرایطی درمورد روش های مختلف لاغر شدن تحقیق و جست و جو نکنم و فقط در این سایت باشم و از این سایت استفاده کنم و روش های قبلی گذشته را نیز از یاد ببرم.

من از حالا تعهد میدهم که آگاهانه و تا انجا که میتوانم از تبادل اطلاعات درمورد خوردن و غذا جلوگیری کنم.

استاد در اینجا یک ضرب المثلی یادم آمد که وقتی یکی میومد با آب و تاب غذایی را تعریف میکرد خانواده میگفتن آدم خوردن را به دستشویی تعریف میکنه. منظورشون این بود که هرچی خوردی برا خودت یک ساعت دیگه هم دفع میشه میره دیگه تعریف کردن نداره.

واقعا بارها شده بود که مینشستم و میگفتم رفتیم فلان جا فلان غذا را خوردیم فسنجون فلان رستوران واقعا قشنگه پیتزا فلان جا خوبه و…. ولی از حالا هرچی خوردم خوردم و تموم شد رفت تعریف مجدد نداره فقط درمواقعی که خواستیم از بیرون غذا بخریم میگم فلان رستوران غذاش خوبه در حد یک نظر و دیگر سعی میکنم فکر خوردن نباشم. خدایا شکرت

من با تمام وجود به تعهداتم عمل میکنم.

سلام من این فایلو دیدم امروز تلاش کردم در مورد  چاقی حرفی نزنم  در مورد روش‌های لاغری حرف نزنم در ضمن درمقابل خوراکی‌ها ازخودم سوال می کردم  گرسنه هستم واقعا یاخیر واگرنبودم به خودم می گفتم میل ندارم ونمی خوردم وخیلی حس قشنگی داشتم واقعا از شما متشکرم

با درود به تمام همراهان سایت تناسب فکری ، در تمام سال هایی که هر لحظه آرزوی رسیدن به تناسب اندام رو در ذهن پرورش می دادم و بارها بارها تلاش می کردم به وزن ایده آلم برسم ، در گوشه ای از ذهنم دوست داشتم که کاش روشی بود که بدون اجبار در کم خوری ، وزن کردن مواد غذایی ، برنامه ورزشی مکمل رژیم های غذایی ، که همگی جز احساس عدم آرامش ، برایم دستاوردی ماندگار نداشت ، می توانستم در مسیری قرار بگیرم که بی دغدغه و با آرامش کامل در مسیر صحیح تناسب اندام گام بر دارم.  حضور من در سایت تناسب فکری دقیقاً به همین دلیل است چون به طور صد در صد پذیرفته ام که اگر بتوانم برنامه ریزی های معیوب ذهنی رو اصلاح کنم ، لاغر شدن آسسااااااننننن ترین کار  دنیا خواهد بود. همه ما در دوران نوزادی برنامه ریزی صحیح داریم . یک نوزاد. وقتی گرسنه است گریه می کند و وقتی شیر خورد و سیر شد دست از خوردن میکشد . کاملا به صورت ‌صحیح و غریزی و به هیچ عنوان تا گرسنگی بعدی هیچ چیزی نمی‌خورد و این روند تا هفت ماهگی ادامه دارد. بعد از هفت ماهگی و همزمان با کامل شدن مدارهای مغزی اطرافیان نوزاد به خصوص مادر ، کمر همت به فربه نمودن نوزاد خود می بندد ، چرا که از بزرگ‌ترهای خود یاد گرفته و باور دارد که فرزند فربه نشانه لایق بودن مادر است و اگر این طور نباشد ‌، آن مادر انسان نالایقی است . پس برای رسیدن به قله موفقیت شروع به دست کاری فرمول های صحیح ذهنی نوزاد می کند. مثلاً وعده های غذایی را با انواع ترفندها افزایش می دهد تا جایی که اضافه خوردن در ذهن کودک تثبیت و تبدیل به باور و نیاز کودک می شود و از آنجایی که وقتی باوری در ذهن شکل می گیرد ، ذهن تمام تلاشش را برای رسیدن به تصاویر ذهنی انجام می دهد در نتیجه شخص در تمام دوران زندگی از کودکی تا بزرگسالی تا جایی که بتواند رفتارهای چاق کننده از خود نشان می دهد و هر روز چاق تر از روز قبل  می گردد. درست مثل اینکه یک گلوله کوچک برف را از نوک قله کوه به پایین هل دهید و این گلوله کوچک تا به پای دامنه کوه برسد تبدیل میشود به حجم بزرگی از برف و سنگ و اگر چیزی سد راهش نشود خسارات جبران ناپذیری به بار می آورد. 

خبر خوب ! تمام کسانی که به نحوی به این آگاهی های ارزشمند هدایت شده اند آن سد را در مقابل باور چاقی ایجاد کرده اند . حالا باید مسیر عکس آنچه تا کنون انجام داده ایم را به مرحله اجرا در آوریم که آخرین و تنها گام موثر در اصلاح باورهای چاق کننده و ایجاد باورهای لاغر کننده است . پس لطفاً از این پس هیچ گاه در مورد چاقی صحبت نکنید . صحبت کردن در مورد چاقی یعنی توجه مستقیم به چاقی و در نتیجه خلق چاقی بیشتر . مورد بعد اینکه به هیچ عنوان دنبال راه های لاغر کننده دیگر نباشید . تحقیق در مورد راه های لاغری مختلف شما را در مسیر عکس آنچه هدف اصلی است ، قرار می دهد. و مورد آخر اینکه ، دنبال کردن پیج ها شیرینی پزی و آشپزی ، حداقل تا زمانی که فرمول های ذهنی صحیح تبدیل به باور شما نشده است  را فراموش کنید. قطعاً استمرار و صبر در این مسیر زیباترین ، پر آرامش ترین و بی دغدغه ترین راه برای رسیدن به تناسب اندام است. 💖💖

امروز وقتی مامانم گفت کفشت اذیتت میکنه چون چاق شدی و پات بزرگتر شده هیچی نگفتم و ب بحث ادامه ندادم

من ابدا در مورد روش های لاغری تحقیق نمیکنم چون ب نظرم همشون مسخره ان و فقط باید ذهن اصلاح بشه تا نتایج دائمی باشن

وقتی میدیدم کسی خیلی لاغر شده سوال میپرسیدم چطور تونسته و احساس بد نسبت ب خودم پیدا میکردم و ب اون شخص حسادت میکردم

برای پخت غذاهای متنوع برای همسرم در اینستا میگشتم و وقتی غذا میپزم مرتب میپرسم خوب شده و برای اینکه خودم حس کنم خوب شده هی بیشتر ازش میخورم و اگر غذای کسی خوشمزه باشه چندمرتبه میگم تا اون شخص حس خوبی داشته باشه

بسیار خوشحالم متوجه شدم از وقتی که این فایل ها را گوش میدم و مینویسم و میخوانم و تکرار میکنم و مرور میکنم دیگه به چاقی فکر نمیکنم آرامش خاطر دارم ، قبلا هرچیزی میخوردم تا چندین ساعت به خودم میگفتم الان چاق میشی ولی درحال حاضر از غذا خوردن لذت میبرم و آرامش بسیار بیشتری دارم و شکرگزار خداوند هستم.

من زیاد درباره چاقیم با بقیه صحبت نمیکنم چون چاقی رو بعنوان نقص میدانستم اما در ذهن خودم بسیار خودم را سرزنش میکردم اما از حالا به بعد به هیچ عنوان سرزنش نمیکنم و سعی میکنم تصویری آرمانی از خودم در ذهنم ایجاد کنم.

 من تصمیم دارم از این لحظه ارزشمند به بعد هرگز راجب راه هایی برای لاغری سرچ نکنم. یادم می آید همیشه در گوگل درحال سرچ کردن راجب این بودم چگونه لاغر شوم ، با دارو و دمنوش ؟ ورزش ؟ رژیم های سخت ؟ جراحی؟ و اکثر اوقات دنبال راه های متعدد بودم اما الان میدونم همشون بی معنی هستن تنها راه برای لاغری من تغییر تصویر ذهنی من است و اصلاح باور ها و طرز فکر های من .باشگاه که می رفتم افرادی که از من متناسب بودن همیشه برام مثل یک رویای دور به نظر می رسیدند حتی گاهی میخواستم برم از آنها بپرسم چطور لاغر شدین و در آخر میگفتم خوشبحالشون ( خودتخریبی و سرزنشگری از بدترین و مضرترین رفتار ها برای تحریک چاقی است)

یکی از عادات من سرچ درباره ها و انواع حرکات ورزشی برای لاغری بود یعنی در پایان روز اگر به تاریخچه فعالیت گوگل من دیده میشد همگی بدون استثنا راجب لاغری بود و از الان به ترکش میکنم. هربار این عادت را تکرار میکردم در آخر احساس بیشتر چاق شدن و نفرت از بدن خودم داشتم به حدی بود که میخواستم هرکاری کنم فقط این بدن تغییر کنه .

خداروشکر اجتماعی نبودنم یکجا مثبت واقع شد من زیاد با بقیه صحبت نمیکنم چه برسه صحبت راجب رستوران و غذا ، زیاد بیرون نمیرم که بخوام رستوران یا کافه جدیدی را تست کنم .در فضای مجازی عضو کانال آشپزی نیستم و حتی تبلیغات غذا را رد میکنم یا گاهی که نگاه میکنم یهو به خودم میگم من که قرار نیست درست کنم پس بیخیال . من شاید از غذا خوردن لذت ببرم اما از اینکه اطلاعات غذایی با کسی به اشتراک بگذارم زیاد لذت نمیبرم . من فکر میکنم غذا خوردن منو چاق نمیکنه چون همیشه نرمال و به اندازه غذا خوردم اما افکارم باعث بروز چاقیم میشود یک فکر ساده شروع میکند که الان با این غذا چاق میشی و اینطوری شروع یک چرخه است . 

با این حال تصمیم دارم در هیچ کانال اشپزی عضو نشم و ویدیو اشپزی دیگر نگاه نکنم و دستور های غذا جدید پیدا نکنم .

سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان عزیزم .

هنوز یه عده در این آموزش ها  به دنبال فوت کوزه گری هستن و به دنبال روشی هستن که استاد  براشون مشخص کنه چی بخورین یا نخورین و … ولی همچین برنامه هایی داده نخواهد شد و روش کاملا ذهنی هست .

ما باید  اول فرمولهای ذهنی رو تغییر بدیم و در نتیجه جسم ما تغییر خواهد کرد .و همین کار  خیلی با رژیم فرق داره وقتی تغییر  از ذهن  شروع بشه ما هیچ وقت دجار استرس  و نگرانی و محدودیت نخواهیم بود چون قبل از اینکه رفتار ما تغییر کنه منشا اون که ذهن هست تغییر کرده پس دیگه ما عصبانی و نگران و ناراحت نخواهیم بود .  چون در این روش موضوع دیگه قرص،و رژیم ورزش نیست موضوع چیز دیگه هست .

هر وقت آرامش داشتی و اطمینان داشتی که لاغر میشی لاغری در شما شروع میشود و دیگه ترس و نگرانی در شما و جود نخواهد داشت و این فرد در واقع داره فرمولهای ذهنیشی  رو تغییر میده .

همه ی ما در زمان نوزادی  رفتار درستی داریم تا سن ۷ یا ۸ ماهگی  در واقع هر  وقت ما  گرسنه بودیم غدا  خوردیم و هر وقت سیر شدیم سرمون رو بر گردوندیم  و نخوردیم و اما وقتی کودک از نوزادی خارج میشه چون ارتباطش با پیرامونش بیشتر میشه در مسیر چاقی بیشتر قرار میگیره مثلا بعضی از مادرها  فکر میکنن که اگر بچه چاقتر باشه اون یک مادر لایق تر  و توانمند تر هست و بعصیا این دید رو داشتن که  اگر بچه ای  چاق بود میگفتن  آفرین این مادر کارش رو خوب بلده .

و حتی خود من بسیار همچین تلاشی میکردم   که فرزندم رو چاق کنم و بارها به زور غدا وارد بدن فرزندم میکردم و  با این کار دیگه بچه ی من طرز خوردنش فرق میکنه و دیگه این مقدار خوردن رو به عنوان مقدار  سیری قرار میده .و همه ی افرادی که از کودکی اضافه وزن دارن همچین موضوعی هست که مادرها به عنوان مختلف شروع میکنن به مقدار زیاد غدا دادن  به بچه ها و دیگه در اون بچه پرخوری به وجود   میاد .

وقتی بچه ی تپل  رو بارها  در کودکی با عنوانین خوشگل و لپو و تپل و …  صدا میکنیم به مرور تصویر ذهنی چاق در خودش ایجاد میشه چون ذهن کاملا تصویری هست .

وقتی ما از کودکی در معرض خوردن زیاد قرار گرفتیم و تشویق شدیم برای خوردن زیاد  مثلا بخور که  زود بزرگ بشی بخور که قوی بشی  بخور که درست رو خوب یاد بگیری اینها همه تصویر چاقی از خودتون در ذهنتون به وجود اورده  .نه فقط در خوردن بلکه در بقبه جنبه ها هم همین طور هست مثلا  در دوران مدرسه هم همین طور هست اگر بارها به تو بگن که تو درست رو خوب یادمیگیری تو زرنگی دوست داری همیشه درس بخونی و نمره ی عالی بگیری و برعکس اگر نمره ی بد بگیری و سرزنش بشی  باز هم همین طور هست .

 در مواقع رژیم و ورزش اگر تصویر ذهنی ما هنوز چاق باشه با وجود تناسب کامل که کسب کردیم  اما دوباره  ما برمیکردیم به وزن قبلی  چون تصویر دهنی ما عوص نشده .

من بارها شنیده بودم آدم در بارداری چاق میشه  و از همون اول میرفتم یه مانتو بسیار گشاد کمینو میخریدم که  کلی بزرگ و جادار بود که تا اخر بارداری هرچقدر چاق شدم جا داشته باشه  درواقع تصویر ذهنی چاق  از خودم داشتم و مغز من هم  داشته در اون دوران  فرمان خوردن صادر میکرده  .

و هر چقدر بگی من از فردا پرخوری نمیکنم نمیشه چون معز ما فرمان صادر میکنه  بر اساس تصویر ذهنی ما .خیلی از ما جدیدا واقعا پرخوری نمیکنیم و حرص،و ولع نداریم چون تصویرهای ذهنی ما داره تغییر میکنه و دستورهای خوردن تغییر میکنه .

 معز ما بر اساس تصاویر ذهنی دستور میده .

من قبلا عادت داشتم هر روز  چیپس و پفک و شیرینی بخورم و این اواخر  ومشتاق شده بودم  به خریدن مارکهای مختلف و طعمهای مختلف و  عادت به هر روز خوردن تا اینکه من تصاویر ذهنی خودم رو نسبت به خوردن این چیزها تغییر دادم و دیگه من خیلی راحت تصمیم میگیرم دیگه نخورم و دیگه اشتیاق من تغییر کرده و اشتیاق بر اساس تصاویر ذهنی من هست .

من باید تصاویر ذهنی متناسبی داشته باشبم تا دستورهای مغزی متفاوتی رو داشته باشم .

من باید اول حرکت به سمت چاقتر شدن رو متوفف کنم و بعد به سمت تناسب حرکت کنم نمیشه همزمان در دو جهت حرکت کنم .

تصاویر چاقی رو پررنگ نکن با این کارها :

پس به هیچ وجه در مورد چاقی خودتون حرف نزنید هر کس به شما گفت انگار چاق شدید شما اصلا حرف نزنید که من لاعر نمیشم و هر چی بخورم چاق میشم به هیچ وجه خودت رو سرزنش نکن  صحبت در مورد چاقی ممنوع  و هر وقت خواستی خرف بزنی بگو نمیخوام تصویرهای ذهنی رو پررنگ کنم .

 راه دوم :در مورد راه کارهای  برای رفع چاقی نباش هر چقدر به دنبال راه کار برای رفع چاقی باشی داری به چاقی بیشتر بها میدی و هر چقدر بخواهی از چیزی فرار کنی در ذهنت اون پررنگ تر میشه .هر چقدرربیشتر تلاش کنی برای لاغری تصاویر ذهنی چاقی  خودت رو پررنگ تر کردی . پس به هیچ وجه تحقیق نکن در مورد روشهای لاغری و اینکه چاقی چیه و ..

 راه سوم :در معرض اطلاعات چاق کننده قرار نگیرید مثلا انواع پیجها ی آشپزی رو و  شیرینی  پزی رو دنبال نکنید  که این کار  تصاویر ذهنی چاقی رو پررنگ میکنه .

اگر این کارها رو بکنید دیگه تصاویر جاقی شما پررنگ نمیشه و نگرانی شما کم میشه و آرامش شما زیاد میشه و این نشانه ی خوبی هست .

و اما برداشت من از فایل :

من خدا رو شکر کلی تصویر از دوران تناسب خودم دارم و چون مربوط به خیلی پیش نیست در حد ۶ سال پیش تقریبا هست به راحتی میتونم خود متناسبم رو تصور کنم و همیشه به خودم  میگم من سالها در دوران مجردی خودم در این وزن بودم که به خاطر باورهای غلط و افکار غلط از دستش دادم و اما دوباره با  قرار گزفتن در  این راه درست به وجودش میارم  من از وقتی که در این مسیرم مثل قبل پرخوری ندارم حرص،و ولع ندارم ریزه خواری ندارم و اما شاید هنوز گاهی باشه ولی خیلی کمتر از قبل شده که این نشان از تغییر تصاویر دهنی  من هست که بازم باید بهتر و عالیتر روی خودم کار کنم و به اندام های چاق الانم بی توجه  باشم  تا به اون چیزی که میخوام برسم من خوشحالم که این روش اصولی هست و داره از ریشه مشکل من رو حل میکنه و اگر من الان پرخوری ندارم و کمتر میخورم به زور و رژیم و قرص،و دارویی ووووو نیست نه داره از جایی که دستور خوردن صادر میشه یعنی از معز من تغییرات رو ایجاد میکنه و برای همین هیچ استرس و نگرانی و عصبانیتی در کار نیست برعکس به احساس خوب قدرت و خود باوری و اطمینان و باور به خودم که منم میتونم تغییر کنم  رسیدم و اینکه  بدن من و متناسب با هم هیچ فرقی نداره مگه در دهنشون تفاوت هست که برای رفع این مشکل هر روز باید  در این مسیر   یک گام برداری و  حتما به اونها عمل کنی و چقدر این روش لاعری ارزشمند هست برای من که در اوج آزادی من دارم زندگی میکنم و هیچ محدودیتی ندارم و همین دیشب خانه مادرم  گرسنه بودم و با خیال راحت  شام هر چی بود  خوردم و یا امشب مادرم شام درست کرده و گفته حتما باید بیایین و  من ظهر هر چی خواستم خوررم و اصلا به دنبال حساب و کتاب کردن کالری و .. نیستم و فقط تمام تمرکزم بر این هست که  در هر وعده ی غدایی به اندازه بخورم و این مورد رو باید بهتر رعایت کنم و بارها به خودم بگم پرخوری کاری هست عیر انسانی و کاری زشت و زننده و کاری هست که انسان رو اذیت و بیمار و چاق میکنه و ما رو از هدف دور میکنه و کاری هست که انسان رو از خدا دورتر و به شیطان نزدیکتر میکنه و کاری هست که بدن رو نافرم و زشت میکنه و محل تجمع بیماریها میکنه و من هر بار بخوام پرخوری کنم باید به خودم بگم لذت زود گذر این مواد عذایی رو میخوام و یا لدت همیشگی تناسب اندام رو میخوام و به اندازه بخورم و دقیقا من قبل از ازدواجم همه چیز میخوردم اما کم و بعد از ازدواجم که تصاویر ذهنی من تغییر کرد و باورهام تغییر کرد من واقعا پرخور شدم همه چیز زیاد میخوردم حتی بیشتر وقتها از همسرم بیشتر میخوردم و بعدش هر جا مینشستم میگفتم اره اشتهام زیاده خوش به حاله لاغرها که هوس نمیکنن و نمیخورن و بعدا که در بارداریهام چاقیم بیشتر شد کلی دلایل دیگه هم اصافه کردم و با خیال راحت تر میخوردم تا واقعا دیگه از خودم ناراضی بودم و با ورزش،و رژیم سخت خودم رو لاعر میکردم و اما هیچ وقت نتیجه ماندگار نبودچون تصویر ذهنی من تغییر نکرده بود 

هنوز بعضیا به دنبال اون فوت کوزه گری هستن و به دنبال  اون برنامه های رژیمی و ورزشی هستن اما همچین برنامه هایی داده نخواهد شد و  این راه کاملا ذهنی هست و  فقط  با تغییر فرمولهای ذهنی نتیجه به دست میاد  که با  این تغییر  فرمولها رفتارهای ما هم تغییر میکنه اما  در این روش  ذهنی  با این تغییرها  ما  اصلا عصبانیت و استرس و ‌.. نداریم  که چرا  من نباید  بخورم و محدود باشم چون منشا دستور خوردن در مغز ما هست و مغز ما داره تغییر میکنه .
(واقعا این مسیر آرامش داره چون آزادی کامل داریم و هیچ محدودیتی نداریم و بسیار رفتارهای درستی رو از خودمون نشون میدیم که ما رو در رسیدن به هدف موفقتر میکنه )
هیچ چیز در جهان یک وجهی نداریم اگر تصاویر ذهنی  چاق ما باعث چاقی ما شدن حالا تصاویر لاغری ما باعث لاعری ما  خو اهند شد.

همه ی ما  از وقتی به دنیا  اومدیم یعنی  از زمان شیر خوارگی این دستور خوردن کاملا اتوماتیک هست ودیدیم  نوزادها  هر  وقت گرسنه باشن شیر  میخورن و اگر  گرسنه نباشن دهانشون رو میبندن و سرشون رو برمیگردونن و نمیخورن چون ذهنشون پاک و تمیز هست و  بعضی افراد تا بزرگسالی همین طور  ذهنشون پاک میمونه( ذهن اگر پاک و تمیز باشه در هر جنبه از زندگی ما موفقتر میشیم  و اگر ذهن رو پر از اطلاعات غلط کنیم  رسیدن به هر هدفی سخت میشه چون کلی مانع داریم کلی ورودیهای منفی داریم و کار سخت تر میشه پس بهتر  که ورودیهای ذهن رو کنترل کنیم و هر  اطلاعاتی  رو وارد اون نکنیم و خوردن هم دستوری هست که از مغز ما میاد مثل تنفس،و پلک زدن ما و یا ضربان قلب ما و … و اصلا نباید ما نگران اون باشیم که آیا درست خوردم امروز و یا این رو بخورم و … خیلی راحت باید ما به نیاز جسممون که گرسنگی هست پاسخ بدیم
ولی مادرهایی  هستن که تمایل دارن به بچه ها بیشتر غذا بدن چون باور دارن بچه در سن رشد هست و  به خیلی  از مواد غدایی احتیاح داره  پس باید  بخوره و چاق بودن بچه رو نشان از توانمندی مادرها  میدونن و لاغر بودن بچه ها نشان از بی لیاقتی مادر میدونن(منم دقیقا این افکار رو داشتم و با همین طرز فکر  دخترم رو بزرگ کردم و در چندین سال قبل من خیلی خودم رو اذیت میکردم که اون غدا بخوره و اگر نمیخورد هم خودم و هم دخترم و هم همسرم  رو کلافه و عصبی میکردم و زندگی رو برای خودم جهنم میکردم حتی در زمانی که دخترم شیر میخورد  من فیلم موبایل بالا سرش  میگرفتم نگاه کنه و بیشتر بخوره که وزن بگیره و خیلی تلاشها ی الکی میکردم و واقعا وقتی یادم میاد که چقدر من زندگی رو برای خودم و خانوادم زجر اور و سخت کرده بودم  ناراحت میشم یادم هست  که  حتی میگفتم  باید در فلان ساعت همان مقدار که من میگم رو بخوره و اگر نمیخورد باید کلی مشغولش میکردم تا بخوره و خیلی وقتا بالا میورد و من عصبی تر میشدم و ای کاش اگاهی های الان رو اون موقع داشتم و اما به لطف خدا برا پسرم تا حدود زیادی بهتر بودم و خودم رو کمتر اذیت کردم و این اگاهی ها رو هم کسب کردم و  این کارها رو ادامه ندادم و دیگه دارم با اگاهی کامل با خانوادم در امر خوردن برخورد میکنم و خوشحالم از ورژن جدید  خودم ) و خیلی از مادرها عجله دارن بچه ی تپل داشته باشتن و این رو امتیازی  برای خودشون میدونن که  بچه تپل باشه و ممکنه حتی با سرگرم کردن بچه ها با تلویزیون و آهنگ وبه اون غذای بیشتری بدن و دیگه فرمولهای ذهنی بجه رو تغییر میدن و چون مادر به صورت دستی داره فرمولهای ذهنی رو بچه رو تعییر میده دیگه سیری با اون حد زیاد  خوردن پیام میده و بچه به مرور درخواست غدای بیشتر رو میده.(به لطف خدا من خیلی تلاش کردم در زمان کودکی بچه هام مخصوصا دخترم حتی از زمان بارداری  من  تلاش میکردم  فرزندانی چاق داشته باشم و واقعا در ذهن منم نشان از قوی بودن بچه و بنیه ی قوی داشتن بود و اینقدر میخوردم تا در وزنهای ۱۰۰ کیلو و ۱۰۵ کیلو در هر بارداریم میشدم و کلی اصافه وزن وحشتناک داشتم که دیگه پزشک من میگفت خطر ناک هست و باید کنترلش کنی با اون کنترلها من در اون وزن موندم و سرانجام تلاشم هم شد فرزندانی با وزن بالا دخترم ۳ و ۷۰۰ بود و پسرم ۴ و ۲۰۰ بود که بسیار ذوق میکردم از وزن بالای اونهاو اما در ادامه برای چاق کردنشون خیلی تلاش کردم و اما به لطف خدا همیشه فرزندان نرمالی داشتم با قد و وزن کاملا طبیعی نه کمبود وزن داشتن نه اصافه وزن داشتن و همچنان هم همین طور هستن فقط خودم رو اذیت میکردم و نتیجه اش میشد حال بد برای خودم )

فرمولهای ذهنی بچها با به زور غذا دادن به بچه ها به راحتی تغییر میکنه و ذهن کار نداره کسی به زور داره غذا  میده  یا اینکه با سرگرم کردن غذا  میده ذهن ما فقط اون مقدار غدا رو که  وارد بدن میشه رو طبیعی میدونه و دیگه اون حجم غدا رو حداقل مورد نیاز غذاا قرار میده و بچه حالت عادی غذا خوردنش میشه پرخوری .
(چقدر من  در کودکی فرزندانم کار خطر ناکی  می کردم   که مدام به بهانه های مختلف می  خواستم به اونها غدا بدم و اونها رو چاق کنم  و به قول استاد  مادرها با دست خودشون بچه ها رو دارن معتاد به مواد عدایی میکنن و چقدر این اعتیاد رواج داره و آسان هست و ما عزیزان خودمون رو به دست خودمون به دام  چاقی میندازیم و گرفتار این بلای خانمان سوز چاقی میکنیم  و اصلا نه تنها این کار زشتی برای ما نیست خیلی هم از نتیجه اش ذوق میکنیم و بچه و خودمون رو تشویق میکنیم که آفرین ادامه بده بخور که قوی بشی  بخور که بزرگ بشی و …)

وقتی ما از بچگی کانالهای عصبی مون تکمیل میشه پس چون بارها شنیدیم باید غدا بخوریم که تپل بشی باید غدا بخوریم که بررگ بشی و ..چون ذهن تصویری هست و ما از کودکی در معرض این شنیده ها قرار گرفتیم و تشویق شدیم که بیشتر بخوریم  که بزرگ بشیم و یا  درسهامون رو درست یاد بگیریم همه ی این شنیده ها  یک تصویر چاقتز از خودمون به وجود آورده و ذهن ما تلاش کرده ما رو به اون تصاویر برسونه (ذهن ما کاملا تصویری هست و هر تصویری از ما داشته باشه حتما باید ما رو به اون شرایط برسونه  در واقع ذهن ما آماده ی خلق کردن  کردن هست فقط کافیه ما تصویری و یا فکری داشته باشیم اون میگه چشم سرورم من برای شما به وجودش میارم کاری نداره من  اون فکر رو دوست دارم یا ندارم فقط نگاه میکنه ببینه چه افکار و اندیشه هایی در سر  داریم همونا رو برای ما خلق میکنه پس بارها در مغز من کردن بخور که بزرگ بشی بخور که قوی بشی بخور که همه دوست داشته باشن و یا بخور که خوب درسهات رو یاد بگیری و در ذهن من یه تصویر چاق ایجاد کردن و من رو هم چاق کردن اول ما باشنیدن و بارها گفتن و دیدن در نهایت رفتارمون  تغییر کرده و بعد جسممون چاق شده )
و ذهن ما کلا در هر جنبه با تشویق کردن بیشتر تلاش میکنه مثلا اکر در درس تشویق شدیم بیشتر تلاش کردیم و یا اگر برعکس ما در درس خوندن تنبیه شدیم ما بیشتر از درس فاصله گرفتیم .( ذهن ما دوست داره که ما  هر فکری که داریم در اون جنبه پیشرفت کنیم و زیادش کنیم مثلا دنبال درس باشی میگه برو هنوز بیشتر دنبال کن یا دنبال ورزش باشی میگه برو بیشتر تلاش،کن و اگر تشویقش،کنی  زودتر نتیجه  میده )
و هر کس که بارها برای لاغری تلاش کرده و اما موفق نشده چون تصویرهای ذهنی چاق از خودش داشته باعث شده که نزاره موفق بشه .

همه ی این حرفها در ذهن من یک تصویر چاقتر  رو به وجود آورده  و مغز دستورهای پرخوریی صادر کرده چون تصویر رو دیده و هر چقدر از پرخوری  خودت بدت بیاد فایده ای نداره چون معز داره فرمان صادر میکنه بر اساس تصویرهای ذهنی چاق داره فرمان  صادر میکنه .( من شده بارها پرخوری کردم و خیلی ناراحت شدم و عذاب وجدان گرفتم و ناراحت شدم و گفتم ای کاش نمیخوردم و دیگه از فردا شروع میکنم و نمیخورم اما وقتی فردا میشد و من دوباره گرسنه میشدم اصلا اون حرفها رو فراموش میکردم و میخوردم و بازم دوباره ناراحت میشدم و اما هیچ فایده ای نداشتن برای من این تصمیم به نخوردنها و ذهن چاق من  در نهایت من رو شکست میدادو من چاق تر میشدم چون در ذهنم کلی افکار و باورهای چاق کننده داشتم  که به صورت تصویری  در ذهنم هستن و از اونجا مغز من دستور پرخوری رو صادر میکرد و تصمیم من هیچ کاره بود چون تمام فرمانها ی بدن ما از مغز ما میاد و ما باید اول اونجا رو درست کنیم تا نتیجه بگیریم )
واقعا برای پرخوری نمیشه راه کار داد مگر با مرور آموزشهای ذهن (واقعا همین طور هست من الان بدون دخالت هیچ دکتر تغدیه و مربی ورزش و هیچ فعالیتی دارم خیلی عالی و کنترل شده رفتار میکنم و خیلی وقتا بعدا متوجه میشم مثلا اطرافیان من همین چند روز پیش به من میگفتن چرا تو رو هر وقت میگیم غدا بخور میگی سیرم و بعد من داشتم فکر میکردم راست میگن من قبلا هر چی بود باید میخوردم و نمیتونستم که نخورم و اما حالا تا گرسنه نباشم نمیتونم بخورم و لدت نمیبرم از اون خوردن مگر واقعا گرسنه باشم و این فقط به خاطر اموزشهای عالی هست )
هر کس داره نتیجه ی عالی از این مسیر میگیره چون تصاویر ذهنی جدید ایحاد میشه و مغر دستورهای غذایی جدیدی صادر میکنه و رفتارهای جدید تری شکل میگیره و در نهایت جسم هم تغییر میکنه .(من همین دیشب خواستم غدا بخورم
;ترجیح دادم شامم رو خالی و بدون نون بخورم نه اینکه بخوام و نخورم نه اصلا اینطور  نبود ترجیح دادم  یه کاسه  حلیم بخورم در صورتی که من عاشق حلیم با نون بودم قبلا ولی دیشب نتونستم و این کار رو نکردم )
پس  توصیح دادیم تصاویر ذهنی چاق به چه شکلی در ذهن ما ایجاد شده 

اشتیاق ما به خوردن تغیر میکنه و اشتیاق از همون تصاویر ذهنی ایجاد میشه و یا از همون خاطرات هست .

حالا چطور تصاویر ذهنی رو به لاغری تغییر بدیم تا دستورها و رفتارهای جدید داشته باشیم .

برای تغییر هر مساله اول باید مانع از تشدید و  پر رنگ شدن اون مساله  که  تصاویر ذهنی چاقی  هست بشیم و بعد حرکت به سمت متناسب شدن رو آعاز کنیم یعنی اول حرکت به سمت چپ رو متوقف کنیم و بعد حرکت به سمت راست  رو شروع کنیم نمیشه هم زمان در دوجهت حرکت کرد .

یرای جلوگیری از حرکت به سمت تصاویر چاقی :

• به هیچ وجه  درباره ی چاقی خودتون حرف نزنید 

خودتون رو سرزنش نکنید و درمورد چاقی خودتون به بقیه نگید که من هر چی بخورم چاق میشم و …وصحبت در باره ی چاقی باید ممنوع باشه و هر وقت خواستین در مورد چاقی حرف بزنید بگو نمیخوام تصاویر چاقی رو پررنگ کنم (من قبلا خودم رو زیاد سرزنش میکردم و میگفتم به خودم و بقیه که چرا من چاقم من که هیچی نمیخورم پس چرا اینطورم دیگه کمتر از این که نمیشه بخورم همش غدای رزیمی میخورم ولی جرا دارم چاقتر میشم ؟؟.و هی اوضاعم بدتر میشد و خودم خبر نداشتم  دارم چیکار میکنم )
و مرحله ی بعد به دنبال راه کارهای رفع چاقی نباشید 

هر چقدر به دنبال راه کار باشی داری بیشتر به چاقی توجه میکنی و  و به اون بها میدید و این موضوع رو دارین پر رنگتر میکنید .

پس ببین سالها هر چقدر تلاش کردیم لاغر بشیم داریم تصاویر چاقی خودمون رو پرر نگ میکنیم 

پس آرامشتون رو حفظ کنید و به این راه اطمینان کنید ‌( من همش به دنبال راه برای برطرف کردن چاقی بودم حتی در ورزشم تمام توجهم به این بود که چقدر عرق کردم چقدر لاعر شدم حالا در خوردنم حواسم بود که نکنه بخورم و چاق بشم و من نباید بخورم که جلوی جاقی رو بگیریم و خلاصه هر کس هم لاغر میشد باید میپرسیدیم تو چیکار کردی منم خوبه انجام بدم و همش حسرت میخوردم و به دنبال راه ای بودم که لاغر بشم )
مرحله ی سوم در معرض اطلاعات تحریک کننده نباشید مثلا عضو کانالهای آشپزی نباشید و چه دلیل داره اینطور این برنامه ها رو دنبال کنید (من زیاد داشتم پیجهای اشپزی و فست فودیها رو و نگاه میکردم ببینم چطور درست میکنن و چقدر از کش اومدن پنیر غداهای فست فودی لذت میبردم  و همیشه در حال سرچ کردن انواع غداهای جدید بودم  و دوست داشتم طعم های حدید رو بچشم و همیشه طالب تست کردن مزه های جدید بودم و دستور هر عدای جدیدی رو که میدیدیم میگرفتم )
پیگیری روشهای پخت هر غدا شما رو تحریک میکنه به خوردن و هر وقت عادت کنی به دنبال غدای جدید باشی  ذهنت همیشه  میگه  بخور یه چیر جدید بخور .

این سه گام باعث آرامش شما میشه و شما نگران چاقی کمتر میشی و این یعنی تصاویر شما داره تغییر میکنه 

و بعد از این مرحله ذهن شما تصاویر چاقیش کمرنگ میشه و آماده ی رفتن به سمت تصاویر لاعری هست .(پس من  الان این  همه آرامش دارم و این همه لذت میبرم  از خودم از مسیرم از خوردنم به خاطر عوض شدن تصاویر ذهنی هست و  من با وجود هر چیزی که میخورم اصلا نگران چاقیم نمیشم و خوب میدونم به زودی به جسم جدیدیم که در وزن ۵۹ کیلو و سایز ۳۸ هست میرسم و لدت میبرم  و من در راه درست دارم قدم بر میدارم   و اصولی دارم لاغر میشم )